پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): بفرمایید: همین یاعلی، یا حسین و یا ابوالفضل گفتن‌هایمان سبب شده تا امروز "یا امریکا، یا انگلیس و یا اسرائیل" نگوییم. شما مسلمان کَشی کنید و ما از اسلام و مسلمان [اعم از شیعه و سنّی] دفاع کنیم.

بی‌تردید یک وهابی، معانی و مفاهیم ایمان، توحید، شرک، توکل، توسل، شفاعت و ... را اصلاً نمی‌داند، وگرنه می‌فهمید همین که وهابی می‌باشد، نه تنها عین "شرک"، بلکه عین "نفاق" نیز هست.

اگر چه "وهابیت" در آغاز پیدایش نیز با همین شعار "شرک" به میدان آمد و جان و مال و نوامیس مسلمانان شیعه و سنی را در حجاز به عنوان "مشرک"، بر خود حلال کرد (چنان که امروز داعش و ... چنین می‌کنند)، اما "شرک" یعنی "شریک گرفتن با خدا"؛ بنابر این فرقه‌ای که انگلیس و فراماسون را در بنیانگذاری و نیز تعلیم و تربیت تشکیلاتی به نام اسلام و مذهبی در اسلام می‌پذیرد، برای خدا شریک قایل شده است. چون خدا نه چنین دینی فرستاده و نه چنین مذهبی.

بنابر این، وهابی قبل از این که به مفاهیم «توحید و شرک» و یا «توسل و شفاعت» و امثال اینها بپردازد و بر اساس تعصبات جاهلانه‌ی خود، همگان را "مشرک" بخواند، باید برود ببیند که اساساَ این وهابی‌گری، از کِی و کجا آمده است؟ بعد ببیند که در توحید چه می‌گویند؟ اگر برای خدا جسمیت قایل هستند، چرا؟ و آیا این عین کفر هست یا نیست؟! بعد به رد سایر آیات صریح قرآن و دلایل عقلی بر نبوت و حتی معاد در گفته‌های آنان بپردازد و ببیند که آیا عین "تکذیب" هست یا نیست؟!

بنابر این نه تنها به وهابی ربطی ندارد که "شیعه و سنی" چه اعتقادات و احکامی دارند و وجه اشتراک‌ها یا افتراق‌های آنها کدام است، بلکه اساساً اسلام و قرآن به آنها هیچ ربطی ندارد.

پرستش:

شرک، در مقابل توحید، فقط در مقوله‌ی پرستش قرار می‌گیرد، حال مگر شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را می‌پرستند؟ و یا مگر اهل سنت، خلفا و بزرگان خود را می‌پرستند؟! اما وهابی‌ها، بندگان ابلیس، شیطان بزرگ (امریکا – انگلیس) و سایر شیاطین از جنّ و انس هستند.

توکل، توسل و شفاعت:

اگر چه یک وهابی (حتی اگر مفتی اعظم‌شان باشد)، به هیچ وجهی معانی و مفاهیم واژگانی چون توکل، توسل و شفاعت را نمی‌داند، اما از آن جهت که این امور همه فطری و مطابق با نظام آفرینش و ربوبیت الهی است، احدی را در مقام عمل، گریزی از آنها نیست؛ ولی در مصادیقش بدل می‌زنند و باطل را به جای حق می‌گذارند.

●- پس، به وهابی بگویید: مگر ولایت، صدرات و ربوبیت تمامی دین، ملت و کشور خود را به امریکا و انگلیس نسپرده‌اید و فرمانبر محض نیستید، پس چگونه مدعی می‌شوید که ما به خدا توکل می‌کنیم؟!

●- مگر برای سرکوب مسلمانان، به انگلیس، اتحادیه اروپا و حتی اسرائیل متوسل نشده‌اید؟ پس چگونه اصل توسل را رد می‌کنید؟! توسل شما به آنها که خیلی محکمتر از توسل بسیاری از ما مسلمانان به پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام می‌باشد! چرا که فقط به لفظ بسنده نکردید، بلکه در عمل، با جان و دل، جدی و مستمر متوسل آنها هستید.

به وهابی بگویید: اگر می‌دانستی که شفاعت یعنی همراه شدن، می‌فهمیدی که شافع و شفیع جهان استکبار، کفر و ظلم شده‌ای و در قرآن کریم فرمود که این شفاعت‌ها، مشکلی از شما در دنیا و آخرت حل نمی‌کند و معذب خواهید بود.

مرده و زنده:

کسانی که به بهانه‌ی رحلت، پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان صلوات الله علیهم اجمعین را از قرآن و اسلام جدا می‌کنند، اولاً تمامی آیات مبنی بر ضرورت و وجوب اطاعت و تبعیت را از جانب خود منسوخ اعلام می‌کنند و ثانیاً برای اصل اطاعت و تبعیت، جایگزین بدلی می‌گذارند که در نهایت در اسلام امریکایی به ولایت امریکا و اسلام انگلیسی به ولایت انگلیس و امثال حکومت سعودی و گروه‌های داعشی ظهور پیدا می‌کند.

به وهابی بگویید: اگر هم چنان بر طبق آیات قرآن کریمی که به حسب ظاهر شعارش را می‌دهی، خود را ملزم به اطاعت و تبعیت از ایشان می‌دانستید، هیچ گاه امثال داعش را به وجود نمی‌آوردید و از آنان در قتل عام، حتی مُثله کردن مسلمانان، کشتار کودکان و تجاوز به زنان و کودکان ... حمایت نمی‌کردید و برای‌شان فتاوایی چون "جهاد نکاح و نکاح با محارم" که بیشتر شبیه دستورالعمل‌های درون‌گروهی فراماسون می‌باشد، صادر نمی‌کردید!

مشکل شما همین است که به دستتان چند صفحه کاغذ دادند و گفتند: آورنده و معلم و مربیانش دیگر مرده‌اند، بروید خودتان هر کاری دوست داشتید بکنید و به حساب قرآن مجید بگذارید.

چرا پاسخ اینگونه؟!

فرق است بین مسلمان (شیعه یا سنی) که معانی و مفاهیم توحید، معاد، نبوت، توکل، توسل، شفاعت ... و یا آیات مربوطه و دلایل عقلی آن را نمی‌داند و مایل است تحقیق نماید، با یک "وهابی" که به رغم انگلیسی بودن، ادعای اسلامیت دارد و با وقاحت تمام، به عنوان یک مسلمان، همگان را "مشرک" را می‌داند.

کافر حربی را چه به این که در مورد "توحید و شرک"، آن هم در اسلام سخن بگوید و خودش را میزان و معیار تشخیص "شرک" مسلمانان قلمداد نماید.

نگویید: «ای وای، این پاسخ تند بود، ما باید جذب کنیم، اینگونه جذب نمی‌شوند و ...»؛ خیر، یک دشمن، یک کافر حربی، یک جنایتکار، یک عضو از فرقه فراماسونی وهابیت، ضمن آن که کمر به قتل شما بسته، خودش را مسلمان قلمداد نموده و همگان را مشرک می‌خواند! حال پاسخش چگونه باید باشد، یک پاسخ نرم، لطیف، استدلالی، منطقی و به همراه لبخند! هر چند آن چه در این متن بیان شد، همه مستدل و مستند می‌باشد.

می‌خواهید چه کنید؟!

وهابی، با اساس و بنیان اسلام مشکل دارد، حال می‌خواهید چه کنید؟ از ابتدا به او "توحید" بیاموزید تا وارد نبوت شود، نبوت بیاموزید تا با وحی و قرآن آشنا شود، آیات قرآنی را بیاورید و شرح دهید، تا با اسلام آشنا شود، اسلام راستین را بیاموزید تا نگوید: «آنها مُرده‌اند، پس قرآن را در دست می‌گیریم و به اجتهاد خودمان به امریکا توکل و به انگلیس و اسرائیل توسل می‌کنیم»؟!

پس هیچ گاه با یک وهابی، به عنوان یک مسلمان (اگر چه دِگراندیش)، مباحثه نمی‌کنیم که بخواهیم توکل و توسل را برایش شرح دهیم. مسلمان در بحث نیز باید بصیر باشد، نه این که منفعل واقع شود، آن وقت هر چه بحث کند نیز فایده ندارد و از ابتدا فریب و شکست خورده است، چرا که با سادگی تمام، دشمن آگاهش را دوست ناآگاه فرض کرده است!

●- بله، اگر یک وهابی تائب شود و بیاید با صداقت تمام بگوید: من فهمیدم که کافر و مشرک شده‌ام و به خاطر آوردن اسم اسلام و گرفتن قرآن در دست، اما تبعیت از شیطان بزرگ، منافق نیز هستم؛ اما بالاخره اطلاعاتی ندارم و شائبه‌ها و شبهاتی در ذهن من نقش بسته‌ است، پس شما راجع به توحید، معاد، نبوت، وحی، توکل، توسل، شفاعت و ... در قرآن و اسلام، برایم توضیح دهید و حتی اجازه بحث دهید و پاسخگو باشید؛ آن وقت با جان و دل برایش وقت می‌گذاریم. مانند شرح، تفصیل و پاسخ‌های پیوست، برای عزیزان مسلمان از شیعه و سنّی که دوست داشتند بدانند.

 

مرتبط: 

 *- چرا توسل؟‌ مگر خداوند نفرمود: «ادْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ». توسل و واسطه قرار دادن یعنی از کسی بخواهیم پیغام ما را به خدا برساند، مگر او سمیع نیست؟! (30 مهر 1389)

*- وهابی‌ها می‌گویند: شیعیان به امامانشان متوسل می‌شوند و این در هیچ کجای قرآن کریم نیامده است، پس بدعت است. پاسخ چیست؟ (9 فروردین 1390)

*- اگر هدف وصال حضرت حق است‌، چرا با واسطه این کار صورت بگیرد‌؟ او چه کم دارد که با واسطه‌ای او را بخوانیم ...  (13 اردیبهشت 1394)

*- اگر چه در مورد "توسل" بسیار نوشته‌اید، اما یک پاسخ جامع و ساده در مورد حاجت خواستن از ائمه (ع) یا به قولی "توسل" و عدم منافات آن با شرک می‌خواستم، پاسخی که هر مخالفی اگر مغرض نباشد، قبول کند. (15 تیر 1394)

*- یا توسل در منابع اهل سنت نیز مورد تأیید و تأکید قرار گرفته است؟ حجت و دلیل عقلی، استنادی از قرآن کریم و روایاتی مورد قبول برادران اهل سنت می‌خواهم. (29 شهریور 1392)

آیا آیه «ایاک نعبد و ایاک نستعین»، با توسل و شفاعت جستن شیعیان منافات ندارد؟ (8 آبان 1392)

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

یک وهابی گفت: ما به خدا توکل می‌کنیم، اما شیعیان یا علی و یا حسین می‌گویند و این شرک است! ما را در بحث با آنان یاری کنید.

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8061.html

 

  

کلمات کلیدی:  اعتقادی   دعا