پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): معروف است که منبع این حدیث، فقط یکی از سایت‌های معروف به طرفدار مرحوم هاشمی می‌باشد و راوی آن نیز شخصی به نام اصلی یا مستعار «یاشار سلطانی» می‌باشد! هر کسی می‌تواند هر چیزی بنویسد و زیرش اضافه کند «میزان الحکمة، بحارالانوار، شریعتی و ...»

●- معروف است که در گذشته یکی مقدار زیادی پیاز از یمن به حجاز آورد و در مکه و مدینه فروش نرفت؛ مبلغی به یک جاعل حدیث (ظاهراً ابوهریره) داد و او صبح به بازار آمد و فریاد زد: «از رسول خدا (ص) شنیدم که هر کس پیاز یمنی بخورد، به بهشت می‌رود»! سفیهان ریختند و پیازهای او را خریدند!

بنابراین، از منافق‌ترین اشخاص، همان ملعون‌هایی هستند که با تأسی به تاکتیک‌های یهودی مآبانه « مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ / النساء، 46» و در راستای منحرف نمودن اذهان عمومی به سوی اهداف، امیال، مواضع و منافع خود، کلمات الهی را در ترجمه و تفسیر و تحلیل تحریف نموده و حدیث را جعل می‌کنند و یا حتی آیه و حدیثی را از باب «کَلِمَةُ الحقّ یُرادُ بهاالباطل – سخن درستی که اراده از بیان آن، باطل است» می‌خوانند.

مرحوم هاشمی:

بر کسی پوشیده نیست که نه تنها هیچ یک از بزرگان (نه هوچی‌گران مخالف و موافق)، مرحوم آقای هاشمی را نزد مردم خراب نکرده است، بلکه اگر اهل بصیرت و اعتدال بودند، سعی کردند تا او را به هر قیمتی که شده حفظ کنند و اگر نبودند، با کُرنش و مجیزگویی‌های بی‌جهت در زمان حیات و بعد از مماتش، بزرگترش خواندند!

پس، اگر لطمه‌ای به شخصیت مرحوم آقای هاشمی نزد مردم وارد شده است، دو جهت دارد: اول تغییر مواضع و عملکردهای خودش در مواقف و موضوعات گوناگون – دوم منافقانی که هر گاه به نفع‌شان بود به او فحش دادند و هرگاه به نفع‌شان بود، از او طرفداری کردند و اکنون نیز هیچ علاقه‌ای به او ندارند، بلکه با نفاقی آشکار به «مُرده‌خواری» افتاده‌اند، تا شاید بتوانند به اوج آن اهدافی که در زمان حیاتش در ایجاد شکاف و اختلاف و دودستگی و ... داشتند نرسیدند، در وفاتش برسند. درست مثل همان اصحاب فتنه‌ی بی‌نمازی که با کفش به نماز جمعه‌ی آقای هاشمی اقتدا کردند و شعار می‌دادند: «هاشمی، هاشمی، حرف نزنی خائنی»!

اینها اکنون در مجالس ختم آن مرحوم شرکت می‌کنند و مجریان به آنها می‌گویند: چون آقا در نماز میت برای آقای هاشمی، جمله‌ی « اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا – خداوندا ما جز خوبی از او نمی‌دانیم» را نگفتند: شما در این مجلس ده بار بگویید! – یعنی حتی نمی‌دانند که اولاً این جمله، نوعی اذعان است که نباید دروغ باشد، و ثانیاً آیه «امّن یجیب» نیست که ده بار بگویند. جای گفتنش نیز فقط در نماز میت است. درست مثل نمازخواندن با کفش!

منافق:

صفات منافق، به خوبی، روشنی و مکرر در آیات قرآن کریم و احادیث تشریح شده است تا مؤمنان آنها را بشناسند و فریب نخورند. مانند آیات اول تا سوم سوره "المنافقون":

« إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ *

ترجمه: چون منافقان نزد تو آيند گويند: «گواهى مى‌دهيم كه تو واقعاً پيامبر خدايى.» و خدا [هم‌] مى‌داند كه تو واقعاً پيامبر او هستى، و خدا گواهى مى‌دهد كه مردم دوچهره سخت دروغگويند.

« اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ »

ترجمه: آنها سوگندهایشان را سپر ساخته‌اند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و کارهای بسیار بدی انجام می‌دهند!

« ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ »

ترجمه: این بخاطر آن است که نخست ایمان آوردند سپس کافر شدند؛ از این رو (در نتیجه) بر دل‌های آنان مهر نهاده شده، و حقیقت را درک نمی‌کنند!

نهج البلاغه:

در بیانات نورانی حضرت امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام که خود قربانی نفاق بودند و به دست خوارج زمان خود ترور شده و به شهادت رسیدند، توصیفات بسیاری از منافقین وجود دارد که در نهج البلاغه یا کتب دیگر حدیثی ثبت شده است.

از جمله آن که خطبه‌ای را به توصیف منافقان و ترفندهای آنان اختصاص دادند و در آن به ویژگی‌ها و تاکتیک‌ها آنان اشاره نمودند. فرازهای این خطبه، به شرح زیر می‌باشد:

●- « اُوصيكُمْ عِبادَاللّهِ بِتَقْوَى اللّهِ، وَاُحَذِّرُكُمْ اَهْلَ النِّفاقِ، فَاِنَّهُمُ الضّالُّونَ الْمُضِلُّونَ، وَ الزّالُّونَ الْمُزِلُّونَ »

ترجمه: بندگان خدا، شما را به تقواى الهى سفارش مى كنم، و از اهل نفاق مى ترسانم، چرا كه آنان گمراه و گمراه كننده‌اند، و لغزیده و لغزاننده‌اند.

●- « وَصْفُهُمْ دَواءٌ، وَ قَوْلُهُمْ شِفاءٌ، وَ فِعْلُهُمُ الدّاءُ الْعَياءُ »

ترجمه: توصفاتشان (به ظاهر) دوای درد، و گفتارشان شفاست، و [اما] عملکردشان، درد بی‌درمان است.

●- « لَهُمْ بِكُلِّ طَريق صَريعٌ، وَ اِلى كُلِّ قَلْب شَفيعٌ، وَ لِكُلِّ شَجْو دُمُوعٌ »

ترجمه: اينان را به هر راهى افتاده‌اى، و در هر دلى شفيعى، و در هر غم و اندوهى اشكى است.

●- « يَتَقارَضُونَ الثَّناءَ، وَ يَتَراقَبُونَ الْجَزاءَ » 

ترجمه: مدح و ثناى يكديگر را به هم وام (قرض) می‌دهند، و پاداش آن را متوقعند.

این خطبه را حتما، بارها و بارها، با تفکر و تأمل بخوانید.

(نهج البلاغه، 186 – در برخی نسخ، 185)

 

مرتبط:

●- در مورد این که چرا مقام معظم رهبری، در نماز میت مرحوم هاشمی، جمله‌ی «اللهم نحن لانعلم منه الا خیرا» را نگفتند، شبهه بسیار است؟ (28 دی 1395)

●- نامه سرگشاده، خدمت برخی از علمای محترم - تا مجیزگویی‌های افراطی نباشد، بدگویی‌های افراطی نیز رنگی ندارند. (25 دی 1395)

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

آیا روایت «منافق‌ترین خلایق کسی است که مومن را تا زنده است نزد خلق خراب می‌کند و بعد از مرگش از او به خوبی یاد می‌کند»؛ سندیت دارد؟

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8362.html

کلمات کلیدی:  قرآن