شاید اشخاص عامی که اطلاعات چندانی در عرصه‌ی سیاست ندارند، گمان کنند که جهان به دست سیاستمداران مستقل و یا در نهایت وابسته به احزاب سیاسی اداره می‌شود! اما آنان که اندک مطالعه‌ای در اوضاع سیاسی جهان دارند به وضوح می‌دانند که احزاب سیاسی – به ویژه در کشورهای بزرگ و قدرتمندی چون آمریکا – صرفاً جنبه‌ی نمایشی دارند و کارشان نیز به کارگردانی در چینش بازیگران روی صحنه و تبلیغات گیشه‌ای برای جذب رأی دهندگان خلاصه می‌شود و رؤسای جمهور نیز پائین‌ترین بازیگران این نمایش هستند و جهان به دست سرمایه‌داران بزرگ و ناشناخته اداره می‌شود.

نگاه شرکتی به جهان و سرمایه‌های آن، سبب گردیده که دیگر در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها، سازمان‌ها و نهادهای سیاسی در اداره‌ی کشور، جهان و روابط بین‌الملل (مانند سازمان ملل – شورای امنیت – سازمان حقوق بشر جهانی – یونسکو – یونیسف ... و حتی مجلس و کابینه) نقش و جایگاهی به جز صحنه‌ی تأتری برای عوام‌ فریبی نداشته باشند و تصمیمات همه در سیستم مدیریتی و بر اساس منافع شرکت‌های بزرگ (سرمایه‌داران کلان) اخذ و ابلاغ می‌شود.

صاحبان بانک‌های آمریکایی (که البته شرکای جدی بزرگ‌ترین بانک‌های اروپایی و آسیایی هستند)، مالکین جهان به شمار می‌آیند که تملک خود بر سرمایه‌های جهان را تحت لوای «نظم نوین جهانی»، با واگذاری همه‌ی امور (حتی سیاسی، نظامی، فرهنگی، جاسوسی و ...) به شرکت‌های تابعه محقق می‌نمایند.

بدیهی است با اتخاذ این روش، نه تنها سهم به سزایی از بودجه‌های مصوب در آمریکا در زمینه‌های سیاسی، نظامی، اطلاعاتی، تبلیغاتی و ... به صورت مستقیم به جیب شرکت‌ها و در واقع بانک‌ها و صاحبان آنها واریز می‌شود، بلکه واکنش داخلی و جهانی نیز به حداقل می‌رسد! چرا که ملت‌ها دیگر با دولت‌ها طرف نیستند که دست به اقدام خاصی علیه آنها بزنند، بلکه این شرکت‌ها هستند که با کودتایی نرم، همه‌ی سرمایه‌‌های جهان را تصاحب می‌کنند.

ذیلاً فقط چند شرکت عمده که کلیه‌ی امور کلان آمریکا در داخل کشور و جهان را بر عهده گرفته‌اند معرفی می‌شود و سعی داریم در آینده نزدیک به معرفی ماهیت و عملکرد هر یک از این شرکت‌ها به صورت جامع در مجله‌الکترونیک بپردازیم.

Halliburton:

هالی برتون، در واقع یک شرکت «خدمات انرژی» است و نه تنها در آمریکا، بلکه در همه‌ی کشورهای جهان، جهت اکتشاف نفت و گاز – ساخت و تولید تجیزات – حمل و نقل زمینی، هوایی و دریایی... و آن چه مربوط به انرژی است سرمایه‌گذاری می‌کند. در واقع بیشترین سرمایه‌های جهان که در عرصه‌ی انرژی متمرکز است، در اختیار این شرکت می‌باشد. دیک چنی، قبل از آن که معاون جرج بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا شود، مدیر عامل این شرکت بود و پس از انتصاب به معاونت، اختصاص کلیه‌ی مناقصات داخلی و بین‌المللی در زمینه‌ی انرژی را به صورت رسمی و با قدرت بیشتر، به این شرکت اختصاص داد.

این شرکت، به صورت هلدینگ، سرمایه‌ی شرکت‌های دیگر تحت پوشش که در زمینه‌های دیگر فعالیت می‌کنند را تأمین می‌نماید. چنان چه شرکت (بلاک واتر) را تأسیس نمود.

این شرکت توسط شرکت‌های تابعه کلیه مناقصات مربوط به تهیه‌ی تدارکات و مواد غذایی ارتش و مزدوران آمریکایی را در کشورهای مختلف در اختیار گرفته و به عنوان یک شرکت قدرتمند و بدون رقیب، بودجه‌های تدارکاتی را جذب می‌کند. 

(Xe) = Blackwater:

بلاک واتر، که به علت جنایات بی‌شمار، به ویژه در عراق، افغانستان و پاکستان و بدنام شدن در اذهان عمومی از یک سو و فرار از مالیات‌ها از سوی دیگر نام خود را به شرکت «زی» (Xe) تغییر داد، کار خود را با انجام عملیات جاسوسی برای پنتاگون و سیا شروع کرد، اما با گسترش فعالیت‌ها و برای جذب سایر ردیف‌های بودجه، به آموزش و اعزام نیروهای شبه نظامی اقدام نمود و عملیات‌های منظم، غیر منظم، ترور، انفجار و ... در عراق – افغانستان و پاکستان را سازماندهی و اجرا می‌نماید. مضافاً بر این که بخش عمده‌ای از نیروهای به ظاهر نظامی آمریکا در خاورمیانه، مزد بگیران این شرکت می‌باشد. بنا به اظهارات رسمی، برخی از مزدوران مقیم در کشورهای مذکور، از دستمزدی برابر با روزانه هزار دلار برخوردار می‌باشند. این شرکت از مصونیت معرفی اعضا و کارمندان برخوردار است.

Soros:

جرج سوروس، که اصلیت او از یهودیان چک می‌باشد، یکی از نظریه‌پردازان و سرمایه‌داران بزرگ آمریکایی است. او چندی پیش توانست با یک ترفند اقتصادی و به بهانه‌ی اثبات نقص در سیستم بورس، با انجام یک عملیات ساده، ظرف دو روز، بیش از سه میلیارد دلار سود کند.

بنیاد سوروس، انجام عملیات‌های فرهنگی – ایجاد جنگ روانی – شورش‌های مردمی و ... را بر عهده دارد که تغییر دولت‌های تازه مستقل شده‌ی آسیای میانه به نفع آمریکا و انجام کودتاهای مخملی در کشورهای شمالی ایران و حتی جریاناتی چون: 22 خرداد - 18 تیر و به اصطلاح نهضت سبز، حاصل فعالیت‌های گسترده‌ی این شرکت می‌باشد.

در واقع می‌توان اذعان داشت که بخش عملیاتی «ناتوی فرهنگی» با بودجه‌های کلان، به این شرکت سپرده شده است. عملکرد بنیاد فرهنگی سوروس بسیار پیچیده و مخفی است، تا آن جا که حتی توانسته در ایران، پایگاه‌هایی در میان رجال سیاسی، مذهبی و مجموعه‌های علمی و فرهنگی ایجاد نماید. (به اعترافات خانم اسفندیاری و نقش اساتید و دانشگاه آزاد – به ویژه علوم سیاسی کرج – و نیز مصاحبه آقای جرج سوروس مبنی بر ملاقات و مذاکره با خاتمی توجه فرمایید).

Bilderberg: بیلدر برگ، در واقع یک کلوپ است، کلوپی مانند «فراماسون». این کلوپ مرکز تجمع و سازماندهی سیاستمداران فعال و تأثیر گذار در تعاملات سیاسی برای تحقق اهداف سرمایه‌داران می‌باشد. این عده عرصه‌ی سیاست داخلی و بین‌الملل را برای تحقق اهداف اقتصادی سرمایه‌گذاران مساعد می‌نمایند.

افرادی چون: Henry Kissinger هنری کیسینجر -   Peter Carrington پیتر کارینگتون، معاون اول ناتو - Agenelti   Gionanni جوانی آگنلتی، سرمایه‌دار و سیاستمدار معروف ایتالیایی – Cristoffer Dodd کریستوفر دود، سناتور حزب دمکرات و  Jahn Kerry جان کری، سناتور حزب دمکرات، از اعضای این کلوپ 21 نفره‌ی مخوف می‌باشند.

لازم به ذکر است که مجموعه‌هایی چون آژانس‌های خبری – شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی – سایت‌های اینترنتی – مطبوعات و جراید و ... که مسئولیت جریان‌سازی و جهت‌دهی به اذهان عمومی را بر عهده دارند، فقط ابزار و تسلیحات شرکت‌های بزرگ می‌باشند.

کلمات کلیدی:  سیاسی