نهج البلاغه، خطبه 239 (ترجمه حجت الاسلام انصاریان)
هُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ، وَ مَوْتُ الْجَهْلِ. يُخْبِرُكُمْ حِلْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ،
اينان حيات دانش ، و مرگ جهلند. بردبارى آنان از دانششان،
وَ ظاهِرُهُمْ عَنْ باطِنِهِمْ، وَ صَمْتُهُمْ عَنْ حِكَمِ مَنْطِقِهِمْ.
و آشكارشان از نهانشان، و سكوتشان از حكمت گفتارشان شما را خبر مىدهد.
لا يُخالِفُونَ الْحَقَّ وَ لايَخْتَلِفُونَ فيهِ.
با حق مخالفت نمىورزند و در آن اختلاف نمىنمايند.
هُمْ دَعائِمُ الإسْلامِ، وَ وَلائِجُ اللإعْتِصامِ.
ستونهاى اسلام، و پناهگاه مردمند.
بِهِمْ عادَ الْحَقُّ فى نِصابِهِ،
حق به آنان به جاى اصليش بازگشت،
وَ انْزاحَ الْباطِلُ عَنْ مُقامِهِ، وَ انْقَطَعَ لِسانُهُ عَنْ مَنْبِتِهِ.
و باطل از جايگاهش دور شد، و زبانش از ريشه قطع گرديد.
عَقَلُوا الدّينَ عَقْلَ وِعايَة وَ رِعايَة، لا عَقْلَ سَماع وَ رِوايَة،
دين را همراه با فراگيرى و عمل درك كردند، نه فقط از راه شنيدن و روايت كردن،
فَـاِنَّ رُواةَ الْعِلْمِ كَثيرٌ، وَ رُعاتَهُ قَليلٌ.
زيرا راويان دانش فراوانند، و عمل كنندگان به حق اندک.
کلمات کلیدی:
نهج البلاغه