حرف و سخن و البته شعار، در مورد "آزادی" بسیار است و البته سوء استفاده‌ها بیشتر! اما ظاهراً انسان به جز "انتخاب"، آزاد دیگری ندارد و حتی به نتایج و آثار انتخاب نیز مجبور و محکوم می‌باشد.

پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه) / آن چه پیش رو دارید، یادداشتی از آقای ع. چینی‌چیان می‌باشد که از پایگاه خبر و عکس ایران (ایران‌پی‌ان)، اخذ گردیده است. [در این بخش، یادداشت‌های برگزیده نیز درج خواهد شد].

بسمه تعالی

پس از سلام، سالروز بعثت نبی‌اکرم، رسول اعظم، ختم نبوت و رسالت، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله را تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم.

انتخابات و انتخاب - شاید بتوان گفت که با نزدیک شدن "انتخابات"، بیشترین واژه‌ای که در گفتگوها بیان می‌شود و از رسانه‌ی ملی یا سایر رسانه‌ها (فضای مجازی، مطبوعات، تبلیغات و ...) شنیده می‌شود، واژه‌ی "انتخاب و انتخابات" می‌باشد. اما، تردیدی نیست که نه تنها "انتخاب" منحصر به انتخابات سیاسی و حکومتی و حتی مسائل کلان‌تر [انتخاب هدف، دین، راه و رهبر] نمی‌باشد، بلکه گویا ما در طول زندگی خود، هیچ کاری دیگری به جز "انتخاب" را با اختیار خود انجام نمی‌دهیم، یا به تعبیری دیگر «به جز انتخاب، اختیاری نداریم»، و البته در نتایج و آثار همان انتخاب نیز مجبور و محکوم می‌باشیم.

ساده‌ترین مثال در رفتار روزمره این است که هنگام احساس تشنگی، انتخاب می‌کنیم که آب بنوشیم، یا شربت، یا هر نوع نوشابه‌ی دیگری؛ یا به هنگام گرسنگی، انتخاب می‌کنیم که لقمه نانی بخوریم، یا خوراک گرم، سرد و ...؛ و انتخاب می‌کنیم که کدام نوشیدنی یا خوردنی را با چه ویژگی‌هایی میل نماییم (پاک باشد، حلال باشد، سالم باشد و ...)، اما پس از انتخاب و عمل به آن انتخاب خود، در نتایج آن نیز محکوم هستیم. کسی نمی‌تواند بگوید: "من، خوراک چرب می‌خورم، تا چربی بدنم آب شود!" یا «خوراک شور یا شیرین می‌خورم، تا فشار یا قندم پایین بیایید" یا " یا اسید را برای نوشیدن انتخاب می‌کنم، تا ضمن لذت گوارایی، تشنگی‌ام نیز بر طرف گردد"!

کسی نمی‌تواند بگوید: «من تحصیل علم را انتخاب می‌کنم، تا عضلات بدنم تقویت شوند و یا ورزش را انتخاب می‌کنم، تا فیزیکدان گردم» - هم چنین کسی نمی‌تواند بگوید که «من دنیا را هدف می‌گیرم و برای رسیدن به مطامع خود، ظلم، فسق و فساد و تباهی را انتخاب می‌کنم، تا خودم و جامعه را به رشد و تعالی برسانم!» - کسی نمی‌تواند بگوید که «من این پسر یا دختر لاابالی، بی‌فکر، بی‌مسئولیت، بی‌قید و بی‌دین را برای ازدواج انتخاب کردم، باشد که نردبان صعود من به درجات عالی حیات گردد»!

بنابراین، انتخاب با ماست، اما هر انتخابی که کنیم، به نتایج خوب یا بد آن مجبور و محکوم می‌باشیم؛ چنان که قیامت و حیات اخروی نیز نتیجه‌ی اجباری انتخاب‌های دنیوی ما می‌باشد.

انتخابات سیاسی:

انتخابات سیاسی [ریاست جمهوری، مجلس، شوراها و ...] نیز مستثنای از این قاعده‌ی کلی نمی‌باشند. انتخاب با ماست، اما به تبعات، آثار و نتایجش که به خودمان بر می‌گردد، محکوم و مجبور هستیم.

*- کسی نمی‌تواند بگوید: «من از لج آن آقا (یا طیف، جریان، جناح، گروه)، به این شخصی که خودم نیز قبولش ندارم رأی دادم، تا به ضرر آنها و به نفع من تمام شود! خیر، تبعاتش همه‌گیر است».

*- کسی نمی‌تواند بگوید: «من به این آقایی که می‌دانم، گرایشش به خارجی، بیش از کشور و ملت خودش هست – از دشمن می‌ترسد – از ترس مرگ خودکشی می‌کند – مملکت را به لبخند رضایتی می‌فروشد و ...، رأی دادم تا استقلال این کشور را حفظ کند، عزت ملی را صیانت کند، و تعاملات منطقی بین‌المللی را سامان بخشد!

*- کسی نمی‌تواند بگوید: «من به این کاندیدایی که می‌دانم از اقتصاد، تولید، توزیع، صادرات، واردات، تورم، بی‌کاری، اشتغال و ...، هیچ نمی‌داند به جز منافع شخصی، فامیلی یا گروهی خودش، رأی دادم تا با هدفگذاری و برنامه‌ریزی صحیح و اقدام و عمل به موقع و درست، اوضاع آشفته‌ی اقتصادی را به سامان آورد – تولید ملی را تقویت کند – وابستگی را کاهش دهد – چرخ کارخانجات را به گردش اندازد – شرکت‌ها را فعال و سودآور نماید، ایجاد اشتغال کند و ...! خیر، او خواسته یا ناخواسته، سکان فرماندهی "جنگ نیابتی علیه اقتصاد ایران" را در دست خواهد گرفت و ما نیز به خاطر انتخاب غلط خود، به پیامدها و تبعات آن محکوم، مجبور و تنبیه می‌شویم!

*- کسی نمی‌تواند بگوید: «من به رغم آن که می‌دانم این نامزد ریاست جمهوری یا نمایندگی مجلس، یا شوراها و ...، تجمل‌گراست، رفاه طلب است، خودنگر است، بی‌بصیرت است، از بیت المال مادی و معنوی سوء استفاده می‌کند، سفیه است و مردم را نمی‌شناسد و از وضع آنان آگاهی ندارد و اگر داشته باشد نیز برایش مهم نیست، رأی دادم تا "اعتدال" را حاکم کند، فاصله طبقاتی را کم کند، جلوی رشوه و رانت را بگیرد، یک عده را چاق‌تر و یک عده را لاغرتر و ضعیف‌تر نکند»!

*- کسی نمی‌تواند بگوید: به این آقایی که می‌دانم نه با ولایت همسویی دارد و نه با مردم همگرایی و همدردی دارد، رأی دادم تا وحدتی ثمر بخش، برای ارتقای فرهنگ، امنیت، رشد، تعالی و ... ایجاد گردد!»

●●- بنابراین، باید همیشه، و در هر موردی، به دور از جوّسازی‌ها و هوچی‌گری‌ها، و با آگاهی و بصیرت و دورنگری، هدف را بشناسیم و برگزینیم و به تناسب آن، انتخاب کنیم. خواه انتخاب خوردنی، آشامیدنی، پوشیدنی، شغل، ازدواج، دوست و رفیق، رشته تحصیلی و ... باشد، خواه انتخاب مدیرانی که باید کارگزارن و خدمتگزاران "ما = ملت" باشند، به ویژه انتخاب رییس قوه مجریه (رییس جمهور)، که قرار است اهداف و برنامه‌ها، با مدیریت اجرایی او محقق گردد.

●●- هر انتخابی که کنیم، آثار جبری‌اش در دنیا و آخرت، به خودمان بر می‌گردد.

منبع:

www.iranpn.ir 

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت   انتخاب