علت اینکه خداوند از تحریف نشدن قرآن حمایت کرده است و از تحریف شدن تورات و انجیل حمایت نکرده است؟ مگر حضرت عیسی و موسی و خداوند دستور مکتوب کردن انجیل و تورات و گسترش آن را نداده اند؟ اگر دستور ندادهاند، چرا تفاوت قائل شدهاند؟ یا اینکه مگر نعوذ بالله انسان است که بخواهد آزمون و خطا انجام دهد. (کارشناسی برق قدرت)
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): همانطور که در سؤال نوشته شده، آزمون و خطا که از نادانی نشأت میگیرد، به خداوند علیم، حکیم، خالق و سبحان راه ندارد.
مشکل اصلی این است که زیاد قرآن کریم را نمیخوانیم و اگر بخوانیم نیز در آیات آن تأمل و تفکر نمیکنیم! لذا دانستههای ما بیتشر بر اساس شنیدههای از این طرف و آن طرف میباشد که بر اساس آن نیز تصورات و بالتبع سؤالات و شبهاتی به ذهنمان خطور میکند.
الف – تحریف همیشه بوده، هست و خواهد بود. چنان که راجع به قرآن کریم نیز اگر ظاهرش را نتوانستند تحریف کنند، به تحریف تفسیر، تأویل و مصادیق آن پرداختهاند؛ وگرنه در حالی که قرآن کریم به یک شکل در اختیار همگان قرار دارد، این همه اختلافات اساسی و ریشهای برای چیست؟! چرا از همان ابتدای اسلام تا کنون، دشمنان توانستهاند که نفوذ کنند و مسلمانان را به نام همین قرآن مجید، به جان هم بیاندازند؟!
ب – در این نوع تحریف، خداوند متعال میفرماید که کلمات را از موضع خود تغییر داده و تحریف میکنند – این نوع تحریف، به ویژه شیوهی یهود بوده و هست، امروزه نیز تابعین صهیونیسم بینالملل (وهابیها، سعودیها، عمّال آنها و ... چنین میکنند):
« مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا » (النساء، 46)
ترجمه: بعضی از یهود، سخنان را از جای خود، تحریف میکنند؛ و (به جای اینکه بگویند: «شنیدیم و اطاعت کردیم»)، میگویند: «شنیدیم و مخالفت کردیم! و (نیز میگویند:) بشنو! که هرگز نشنوی! و (از روی تمسخر میگویند:) راعنا [= ما را تحمیق کن!]» تا با زبان خود، حقایق را بگردانند و در آیین خدا، طعنه زنند. ولی اگر آنها (به جای این همه لجاجت) میگفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم؛ و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده (تا حقایق را درک کنیم)»، برای آنان بهتر، و با واقعیت سازگارتر بود. ولی خداوند، آنها را بخاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته است؛ از این رو جز عدّه کمی ایمان نمیآورند.
حفظ آیات الهی:
نه فقط قرآن کریم، بلکه آیات الهی که به سایر انبیا و رسولان نازل گردیده نیز همیشه محفوظ میمانند. ممکن است که در کتاب و نوشتار دست برده شود، اما کسی نمیتواند اصل آیات الهی را تحریف کند.
اما، حفظ و صیانت الهی، حتماً بدان شکلی نیست که ما تصور میکنیم، [مثل این که به کتابت درآید و سپس آن کتابت (نوشتار) مورد تحریف واقع نگردد]! بلکه خداوند قادر، آیاتش را با آیاتش محافظت مینماید، خواه آیه (نشانه)، کلام وحی باشد و یا حجت خدا (انبیاء، رسولان و امامان علیهم السلام).
بنابراین، اصول و کلیات آن چه به حضرت آدم علیه السلام تا خاتم صلوات الله علیه و آله وحی شده، در صحف ابراهیم، زبور داود، تورات موسی و انجیل عیسی علیهم السلام آمده، همه به اضافه تاریخ و سرگذشت آنها در قرآن کریم تکرار و تصریح شده است، پس محفوظ مانده است. وگرنه ما با چه مقیاس و استنادهایی برخی از آیات مندرج در کتب موجود را تحریف شده میدانیم؟!
حتی در مورد برخی از معارف، دستورات و آیات، تصریح دارد که عیناً در کتب پیشین آمده است: مانند:
« وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» (الأنبیاء، 105)
ترجمه: در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایستهام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!»
« إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى * صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى » (الشمس، 18 و 19)
ترجمه: این دستورها در کتب آسمانی پیشین (نیز) آمده است * در کتب ابراهیم و موسی.
تورات و انجیل دست نخورده:
البته هیچ تردیدی نیست که تورات و انجیلی که توسط صحابه یا حواریون نوشته شده بود (چنان که قرآن کریم نیز توسط تنها ناظر وحی، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و سپس برخی از سایرین معاصر نوشته شده)، تا زمان حیات رسول خدا صلوات الله علیه و آله، موجود بوده و اگر در دسترس مردم عادی نبوده، دست کم در اختیار بزرگانشان قرار داشته است؛ چرا که در قرآن کریم مکرر خطاب به آنها میفرماید: این قرآن و آیاتش، تصدیق کنندهی همان کتابهایی است که در اختیار دارید. بدیهی است که اگر در اختیار نداشتند، معترض میشدند که چنین نیست.
در آیات زیر تصریح شده که هر کتابی، مصدق کتاب پیشین خود میباشد:
« وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ » (المائدة، 46)
ترجمه: و بدنبال آنها [= پیامبران پیشین]، عیسی بن مریم را فرستادیم در حالی که کتاب تورات را که پیش از او فرستاده شده بود تصدیق داشت؛ و انجیل را به او دادیم که در آن، هدایت و نور بود؛ و (این کتاب آسمانی نیز) تورات را، که قبل از آن بود، تصدیق میکرد؛ و هدایت و موعظهای برای پرهیزگاران بود.
« وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ » (المائدة، 47)
ترجمه: هل انجیل [= پیروان مسیح] نیز باید به آنچه خداوند در آن نازل کرده حکم کنند! و کسانی که بر طبق آنچه خدا نازل کرده حکم نمیکنند، فاسقند.
« وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ» (المائدة، 48)
ترجمه: این کتاب [= قرآن] را به حق بر تو نازل کردیم، در حالی که کتب پیشین را تصدیق میکند، و حافظ و نگاهبان آنهاست؛ پس بر طبق احکامی که خدا نازل کرده، در میان آنها حکم کن! از هوی و هوسهای آنان پیروی نکن! و از احکام الهی، روی مگردان! ما برای هر کدام از شما، آیین و طریقه روشنی قرار دادیم؛ و اگر خدا میخواست، همه شما را امت واحدی قرارمیداد؛ ولی خدا میخواهد شما را در آنچه به شما بخشیده بیازماید؛ (و استعدادهای مختلف شما را پرورش دهد). پس در نیکیها بر یکدیگر سبقت جویید! بازگشت همه شما، به سوی خداست؛ سپس از آنچه در آن اختلاف میکردید؛ به شما خبر خواهد داد.
و هم چنین در چندین آیه تصریح شده که آنها اصل وحی را داشتند، اما حقایقش را از مردم کتمان میکردند.
حفظ قرآن کریم:
« إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ » (الحجر، 9)
ترجمه: ما قرآن را نازل کردیم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنیم!
همانگونه که بیان شد، نازل کننده وحی، خودش حافظ وحی خویش است، منتهی چگونگی حفاظت و بقای آن، الزاماً به آن طریقی نیست که ما تصور میکنیم. چنان که اصل تورات و انجیل را نیز در قرآن کریم حفظ کرده است.
بنابراین، اگر چه ما امروزه شاهد انتشار صدها میلیون نسخه از قرآن کریم که در کشورهای متفاوت چاپ و توزیع شده و همه مثل هم هستند، میباشیم، اما خطاست اگر گمان کنیم که این تنها راه حفظ بوده و هست. مگر از صنعت چاپ چند قرن گذشته است؟! تا آن موقع چگونه حفظ شد؟!
●- رسولان الهی، یکی پس از دیگری آمدند و مردمان را به امر الهی دعوت کردند و وحی خدا را به آنان ابلاغ نمودند. اما، چه در زمان حیاتشان و چه پس از رحلتشان، برخی اقدام به تحریف وحی نمودند، البته نه الزاماً در کتابت و نوشتار، بلکه همه جانبه. گاه اصل وحی را تحریف کردند و گاه کلمات را از موضع خود تغییر داده و تحریف کردند. چنان که وهابیها با کلمات قرآن کریم چنین کرده و میکنند!
این سلسله تداوم یافت، و خداوند متعال هر کتاب را در کتاب دیگر تکرار، تأکید و حفظ نمود. آن چه در ادیان تفاوت دارد، فقط شریعتها (حقوق و احکام) است که باید منطبق با شرایط زمانی، محیطی و ... باشد.
اما، سلسله انبیا، یا به تعبیر دیگری نزول وحی به عنوان دین و شریعت، ختم به حضرت خاتم الأنبیاء، محمد مصطفی، صلوات الله علیه و آله گردید. بنابراین پس از ایشان، دیگر کسی نبی نخواهد شد، به کسی وحی نازل نخواهد گردید و کتاب دیگری نخواهد بود، پس همین کتاب باید محفوظ بماند، تا حقیقت سایر کتب نیز محفوظ بماند.
مشارکت و همافزایی (سؤال و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
*- علت حفاظت خدا از تحریف قرآن کریم و عدم جلوگیری از تحریف تورات و انجیل چیست؟ خداوند که [العیاذ بالله] آزمون و خطا ندارد.
http://www.x-shobhe.com/shobhe/8623.html
- تعداد بازدید : 3001
- 15 خرداد 1396
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: قرآن