پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): حتی ظاهر آیات این سوره به تمامی آن چه که مرقوم نمودید "در این سوره نیست" تصریح دارد.
الحمدلله که با قرآن کریم و به ویژه سوره یس مأنوس هستید، این توفیق کمی نیست، ولی فرمود که اولاً قرآن کریم را با دقت (ترتیل) بخوانید، ثانیاً در آیات آن تدبر و تأمل نمایید تا راه یابید؛ و البته ایمان و اخلاص در ریشه و رأس قرار دارند، وگرنه همین قرآن مجید، سبب خسران بیشتر میگردد، چنان که بسیاری آنقدر قرآن خوانده و میخوانند که همه را حفظ شدهاند، اما مانند خوارج در گذشته و یا وهابی، تکفیری و داعشی در این عصر، دچار گمراهی و خسران میگردند.
خداوند متعال، رسولش صلوات الله علیه و آله را فرستاد و وحی (قرآن کریم) را به او نازل کرد و در کنار کتاب، میزان را نیز نازل نمود، تا انسان بتواند در درون و برون (جامعه) خود قیام به قسط نماید.
«لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ...» (الحدید، 25)
ترجمه: به راستى [ما] پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و میزان را فرود آورديم تا مردم به انصاف برخيزند ... .
از این رو، آیات، علم و حکمت، عظمت، آثار و ثواب را نیز باید از آنان آموخت.
سوره یس:
بدیهی است که ما نمیتوانیم در این امکان محدود، سوره یس را تفسیر کنیم و یا در حکمت و شرح عظمت آن، با توجه به احادیث و آموزههای اهل عصمت علیهم السلام بنویسیم (که چندین کتاب میشود، چنان که علما، مفسران، محدثان و اهل علم و حکمت قرآنی نوشتهاند)، اما به حول و قوهی الهی، میشود به صورت اجمال، نتیجهای از چگونگی تأمل در همین ظاهر آیات را بیان داشت.
یک – "یس"، این کلمه مانند حروف مقطعهای چون «ص، ق، حم و ...» نمیباشد، بلکه طبق برخی از لغات عرب، «یاء» ندا کردن است و «سین» به معنای "انسان" است، یعنی «یا أیّها الانسان» و یا همان «یا انسان» و مانند آن، که البته منظور شخص پیغمبر صلوات الله علیه و آله میباشند که انسان کامل و مخاطب وحی است، لذا در زیارت فرزند ایشان، امام زمان علیه السلام میخوانیم: «سلامٌ علی آل یس».
دو – " وَالْقُرْآنِ الْحَکِیمِ "، قسم به قرآن میخورد، با این تأکید که قرآن مجید (کلام الله)، نه تنها حکمتآموز است، بلکه خودش "حکیم" است. خواه کسی به ظاهر آیات آن بسنده کند و یا به باطن و روح آن؛ چرا که قرآن و اهل عصمت علیهم السلام، یک نور هستند و عین هم میباشند.
سه – " إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ "، تصریح دارد که تو (محمد صلوات الله علیه و آله) از رسولان هستی. یعنی هم به مبحث "رسالت" اشاره نموده است و هم به صورت مصدقی، تأیید و تأکید دارد که ایشان از رسولان هستند، و لابد رسولان دیگری هم بودهاند که ایشان، از آنها هستند.
چهار – " عَلَی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ "، تصریح دارد که تو بر صراط مستقیم هستی! و ما در سورهی حمد از خداوند سبحان میخواهیم که "ما را به صراط مستقیم" هدایت نماید، و در خطبهی غدیر خم میخوانیم که فرمود: «ای مردم! صراط مستقیم منم، و پس از من علی و اولاد او»، یعنی صراط مستقیم یک لفظ نیست، یک معنا و مفهوم موهوم نیست، بلکه مصداق عینی دارد و آن نیز شخص رسول الله و پس از ایشان اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین هستند.
پنج – "امام مبین" – در آیه دوازده، تصریح مینماید که تمامی اعمال انسانها، به اضافهی آثار آن اعمال تا آن جا که اثرش باقیست و تا روز قیامت، نزد "امام آشکار" برشمرده یا جمع میشود:
« إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ »
ترجمه: آرى (در حقیقت) ماييم كه مردگان را زنده مىسازيم و آنچه را از پيش فرستادهاند با آثارشان مینویسیم (ضبط و ثبت مینماییم) و هر چيزى را در امام روشن برشمردهايم.
شش – سپس به گرایشات موافق و مخالف مردم اشاره دارد و در آیهی 30، به بدترین نوع موضعگیری کافران – که مسخره کردن است – اشاره نموده و میفرماید:
« يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ »
ترجمه: ای دريغا بر اين بندگان، [که] هيچ فرستادهاى بر آنان نيامد، مگر آنكه او را ريشخند میکردند!
هفت – و البته به زمین، آسمانها، خورشید، ماه، فلک (مدار) و حکمت آفرینش آنها اشاره نموده و در نهایت برپایی قیامت، جدا شدن صفوف متقی و مجرم را شرح داده و به یاد میآورد، و میفرماید آنجا به مجرمان گفته میشود: آیا بر اساس ریشههای آفرینش، عقل، قلب، فطرت و وحی، از تو پیمان نگرفتم که مرا عبادت (بندگی) کنی و بندگی شیطان (اعم از جنّ و انس) را ننمایی.
« أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ * وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ »
ترجمه: اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست * و اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست (صراط مستقیم).
●- و دقت کنیم که در ابتدا فرمود: صراط مستقیم، همان رسولش صلوات الله علیه و آله میباشد. یعنی بندگی خدا، مستلزم اطاعت از رسول اوست که در آیات دیگر نیز به آن تصریح نموده است.
هشت – در همین سوره، به انسان و این که عمر هر چه بیشتر باشد، از خلقت و توان کاسته میشوند « وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ » - و این که قرآن حکیم، شعر و شاعری نیست – نتایج و عواقب ایمان و کفر – احتجاج کفار به این که آخرتی نیست و پاسخ عقلی آنها و ... همه تصریح شده است؛ و در خاتمه، سخن از خداشناسی، پیدایش عالم امر (مجردات) به صرف "امر" که متفاوت از عالم خلق است و نیز سبوحیت خدا، برخورداری هر ظاهر و باطنی از ملکوت، و این که همه در ید قدرت اوست، تصریح شده است.
« إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ * فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ » (82 و 83)
ترجمه: چون به چيزى اراده فرمايد، (اين بس كه) مىگويد باش پس [بى درنگ] موجود مىشود * پس [شكوهمند و] منزه است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست و به سوى اوست كه بازگردانيده مىشويد.
بنابراین، از توحید گرفته تا رسالت و وحی، از امامت گرفته تا معاد، از تاریخ گذشتگان گرفته تا سرگذشتها و البته نتایج اخروی، از احتجاجها و ادعاهای کفار گرفته تا پاسخش، از دشمن شناسی و شیطان شناسی گرفته تا عبودیت و ...، همه در ظاهر آیات همین یک سوره بیان شده است، و اگر کسی کمی با تأمل و تفکر بخواند، به آنها معرفت پیدا میکند و البته اگر بخواهد، میتواند با رجوع به تفاسیر، احادیث و شرحها، معرفت و علمش را نسبت به این آیات این سوره افزایش دهد. انشاء الله.
مشارکت و همافزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
با سوره یس مأنوسم، اما درباره صفات الهی و یا اهل عصمت (ع) چیزی در آن نیافتم، پس عظمت این سوره و آن همه ثواب خواندش در چیست؟
http://www.x-shobhe.com/shobhe/8743.html
کلمات کلیدی:
قرآن سوره یس