پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): از پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله نقل است که فرمودند: اگر حدیثی از من به شما نقل شد که با عقل و وحی (قرآن) مطابقت نداشت، نپذیرید و حتی نقل شده که فرمودند: «به سینه دیوار بزنید».

اگر قرار بود بهشت بر هر کسی که مژده پایان صفر را بدهد واجب شود، بر تمامی دانشمندان و محققان نجوم در رصدخانه‌های چین و ژاپن و امریکا و بر تمامی تقویم نویسان واجب می‌شد، اگر چه کافر، مشرک و ظالم بوده باشند!

خداوند متعال، در قرآن کریم می‌فرماید:

« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» (لقمان، 6)

ترجمه: و برخى از مردم كسانى‌اند كه سخن بيهوده را خريدارند (مشتری حرف مفت هستند) تا [مردم را] بى‌[هيچ‌] دانشى از راه خدا گمراه كنند، و [راه خدا] را به ريشخند گيرند؛ براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.

امروزه سعی بسیاری می‌شود تا اذهان عمومی مردم را به پایین‌ترین سطح از آگاهی، علم و بصیرت بکشانند و بدیهی است که اذهان هیچ گاه خالی نمی‌مانند، پس اگر متوجه علم، حکمت، بصیرت و حق نشدند، حتماً متوجه لغو، خرافه، شایعات و اباطیل خواهند شد و البته که در چنین حالات و شرایطی، حوصله‌ی شنیدن دو کلام حرف منطقی و حکیمانه را ندارند، اما با اشتیاق فراوان به استقبال خرافه و شایعه می‌روند.

ماه صفر:

خداوند متعال، هیچ ساعت، روز، ماه و سالی را نحس خلق ننموده و تمامی این نحوسات، از نحوه‌ی عملکرد سوء انسان‌ها متوجه خودشان می‌شود.

ماه صفر نیز هیچ فرقی با ماه‌های دیگر ندارد و اصلاً چنین روایتی وارد نشده است که مردم پایان ماه صفر یا آغاز ربیع‌الاول را به حضرت رسول‌الله (ص) مژده دهند تا بهشتی شوند و یا ...، بلکه این گونه مطالبی که رایج می‌گردد، فقط سوء استفاده‌ای است که برخی دشمنان برای به تحریف حقایق و وقایع تاریخی می‌نمایند تا هم حقیقتی را تحریف و واقعیتی را پنهان دارند و هم اذهان عمومی مردم را به سوی خرافه‌گرایی سوق دهند.

کفر، شرک، ظلم، استبداد و جنایت، ساعت، روز، ماه و سال نمی‌شناسد، لذا هر گاه کسی بر اساس تقویم شمسی، قمری یا میلادی وقایع نگاری کند، می‌تواند انبوهی از ظلم‌ها و جنایات را برای هر ماهی بشمارد.

اصل ماجرا چیست؟

گاهی انسان برای معرفی یک شخص یا شخصیتی اسم او را می‌آورد و گاه به فعل یا رسمی از او اشاره می‌نماید. این نحوه بیان و معرفی در ادبیات قرآنی نیز بسیار معمول می‌باشد . چنان که مستقیماً اسم آورده و می‌فرماید: « اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ »، و گاه اسم نیاورده، بلکه به فعل او تصریح می‌نماید و می‌فرماید: « الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا – همان که آسمان‌ها را در هفت طبقه خلق نمود / الملک، 3 » - یا می‌فرماید: « الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ - همان كسى كه هر چيزى را كه آفريده است نيكو آفريده و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد / السجده، 7».

این نحوه‌ی معرفی "فاعل" با اشاره به "فعل" او، در میان خودمان نیز رایج است. چه اسم بیاورید و بگویید: «مادر من»، و چه بگویید: «همان که مرا حمل کرد و زایید»، اشاره به یک نفر است. چنان که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله نیز از همان دقایق آغازین بعثت، حضرت امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب را به عنوان برادر، جانشین، مؤمن، خلیفة الله و ... به مردم معرفی نمودند؛ ولی گاه مستقیم اسم می‌آوردند (مانند خطبه غدیر خم)، گاه فرمودند: آن که زودتر ایمان بیاورد، آن که داماد من می‌شود و ... .

ابوذر:

این ماجرای مژده‌ی پایان ماه صفر، مربوط به ابوذر غفاری رحمة الله علیه و تأیید اهل بهشت بودن اوست، تا وقتی مورد خشم قرار گرفته و به همراه خانواده به بیابان‌ها ربذه تبعید شده و ممنوع الملاقات می‌گردد، همه بدانند که حق و باطل کدام است.

●- ایشان در مجلسی که بسیاری جمع بودند، فرمودند: آن که الآن از در مسجد داخل می‌شود و پایان ماه «آذار – رومی» را خبر می‌دهد، اهل بهشت است و ابوذر وارد شد و چنین نمود. پس، موضوع اصلاً ماه صفر نبوده، بلکه ماه رومی آذار بوده است.

روایت وارده چنین است:

از ابن عباس نقل شده که گفت: «روزی پیامبر (ص) به همراه تعدادی از اصحاب‌شان در مسجد قبا نشسته بودند؛ رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است.

[مردم عوام گمان کردند که این ورود به مسجد سبب بهشتی شدن است، لذا] برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود! (عوامی و سفاهت یعنی همین).

پیامبر (ص) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر بود) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است.

آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراه‌شان بود، پیامبر به آنها فرمود: ما در کدام‌ یک از ماه‌های رومی هستیم؟ ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است.

پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسأله را می‌دانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور این‌گونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) می‌شوی، تنها زندگی می‌کنی و تنها می‌میری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام می‌دهند، به واسطه‌ی تو خوشبخت می‌شوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزکاران وعده داده شده است.

[این حدیث در باب «معنى قول النبی ص من‏ بشرنی‏ بخروج‏ آذار فله الجنة» از کتاب معانی الاخبار (النص/ 204) و همچنین کتاب علل الشرایع مرحوم شیخ صدوق (ج 1 / ص 175) و در روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه اثر مرحوم محمد تقی مجلسی (ج 13 / ص 3) و با سلسله اسناد معتبرش بیان شده است.

دق الباب مساجد:

اگر بگویید: لطفاً برای نجات خودتان و رضایت الهی، و شادی دل پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، یک وعده به مسجد تشریف بیاورید و دو رکعت نماز جماعت اقامه کنید، نه تنها ابا می‌کنند، بلکه به مسجد، اهل مسجد و امام جماعت نیز بد و بیراه می‌گویند، اما ناگهان به در مسجد می‌روند که دق الباب کرده و بهشت بر آنان واجب شود!

این خرافه، از خرافه‌ی مژده پایان صفر بی سندتر، بی منطق‌تر و بدتر است و به همین دلیل شاهدیم که بیشتر بازیچه و دستآویز کسانی شده است که حتی برای حضور در مقابل مساجد، تقیّدی نداشته و شئون مسجد را نیز رعایت نمی‌کنند. حتی دیده شده که دختر و پسر نامحرم، در کنار هم و با بدحجابی کامل، نصف شب مقابل مساجد می‌ایستند که مثلاً دق الباب کرده و مژده دهند و در عین حال که در همان حالت نیز غرق در گناه هستند، وارد بهشت شوند!

این رفتارها که بیشتر تقلید از فرهنگ و رسوم کلیسایی می‌باشد، نه تنها در اسلام و بالتبع در عقلانیت جایی ندارد و خرافه است، بلکه موجب وهن (اهانت) اسلام نیز می‌شود و به همین دلیل شاهد ترویج آن از سوی کسانی هستیم که گرایش و تقید خاصی هم به اسلام ندارند. لذا مردم مسلمان، مسئولین مساجد و هم چنین دوایر ذیربط باید به شدت این گونه خرافات را تکذیب کرده و اجازه انجام و رواجش را ندهند. چنان چه مقام معظم رهبری در پاسخ استفتایی در مورد دق الباب مساجد، ضمن نهی، امر به جلوگیری از آنان نمودند:

«عمل فوق‌الاشاره مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست، اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. آقایان علماء اعلام - دامت افاضاتهم - و مؤمنین - ایدهم الله تعالی - با پند و اندرز و موعظه و نصیحت از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است منتهی به وهن مذهب شود، جلوگیری کنند». (معاونت فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی).

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

آیا واجب شدن بهشت به مژده‌ دهنده‌ی پایان صفر به حضرت رسول اکرم (ص) و دق‌الباب هفت مسجد مستند است؟ اگر هست چرا و یعنی چه؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8942.html

 

  

کلمات کلیدی:  گوناگون