آيا كسى كه از رضاى خدا پيروى كرده، همانند كسى است كه به خشم و غضب خدا بازگشته‌، و جايگاه او جهنم، و پايان كار او بسيار بد است؟!

***

اگر به اهداف خود و دیگران، در مواضع و عملکردهای ریز و درشت (اخلاق) نگاهی کنیم، متوجه می‌شویم که یک قانون ثابتی بر آنها حکمفرماست که هیچ تغییر و تبدیلی هم به آن راه ندارد!

قانون کلی این است که تمامی مواضع و عملکردهای تمامی انسان‌ها، از کودکان گرفته تا بزرگسالان، از دانشمندان در علوم گوناگون گرفته، تا افراد عامی و بی‌سواد، و بالاخره از مؤمن و متقی گرفته تا کافر، فاسق و ظالم، در راستای تحقق یک هدف نهایی است، هدفی به نام «کسب رضایت»، حتی هدف نهایی از نوشیدن یک جرعه آب نیز و رفع نیاز و «راضی شدن» می‌باشد!

حال یکی به دنبال «کسب رضایت» هوای نفس خویش است و یکی در پی کسب رضایت هوای نفس دیگری است، و یکی در پی کسب رضایتِ محبوب یا مقام بالاتر است، و یکی مترصد کسب رضایت طاغوت‌ها و فراعنۀ زمان و سران نظام سلطه (مانند حکومت‌های وابسته و سران زبون دولت‌های نوکر مأب)!

خداوند متعال می‌فرماید: حال که در هر حال، در هر کاری به دنبال «کسب رضایت» هستی، چرا رضایت مرا قصد نمی‌کنی که حاصلش رشد، کمال و سعادت دائمی و ابدی خودت می‌باشد؟!

اما، انسان عاقل، مؤمن است و انسان مؤمن عاقل است؛ لذا «کسب رضایتِ»  خالق، مالک، رازق و ربّ خود را هدف غایی قرار می‌دهد و در تمامی کارها، از عباداتش گرفته تا تمامی شئون زندگی فردی و اجتماعی‌اش، دقت می‌کند که آیا موضعی که اتخاذ نموده و کاری که می‌کند، مورد رضایت خداوند سبحان هست یا خیر؟ اگر مورد رضایت بود، آن موضع را اتخاذ کرده و آن کار را انجام می‌دهد و اگر مورد رضایت او نبود، سریع تغییر جهت داده و آن کار را ترک می‌کند و راه رضایت او را پیش می‌گیرد.

بنابراین، اخلاق مؤمن، "کسب رضایت خداوند متعال" است که خود بهترین ملاک برای تشخیص خیر و شرّ خودش در دنیا و آخرت و حرکت در صراط مستقیم و تحقق رضایت خودش در رسیدن به سعادت ابدی می‌باشد.

 

کلمات کلیدی:  اخلاق   سوره آل عمران