كسى كه شفاعت [همراهی] به كار نيكى كند، نصيبى از آن براى او خواهد بود؛ و كسى كه شفاعت [همراهی] به كار بدى كند، سهمى از آن خواهد داشت و خداوند، حسابرس و نگهدار هر چيز است.
***
"شفاعت"، یعنی دوتایی شدن، همراه شدن و کمک نمودن برای رفع نقص و ناتوانی لازم و بالابردن قابلیت در شفاعت شونده؛ حال در جهت و جبهۀ حق باشد، یا باطل!
"شفاعت"، لازم نیست که حتماً توسط شخص خاصی انجام پذیرد، بلکه گاه یک نیّت، عزم، تصمیم و عمل، آدمی را شفاعت میکند، یعنی نقص او را رفع میکند و سبب قابلیت بیشتر در او میگردد، چنان که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: «لا شَفيعَ أنجَحُ مِنَ التَّوبَةِ - شفيعى كار آمدتر از توبه نيست / بحار الأنوار : 8/58/75».
"انسان"، نه خودش موجودی تک سلولی، تک بُعدی و تک جهتی میباشد، و نه به تنهایی زندگی میکند، بنابراین در هر لحظه، هر نیّت و هر کاری، موضوع و مورد "شفاعت" قرار دارد. یا با دیگرانی همراهی و همکاری میکند، و یا با او همراهی و همکاری میشود تا برای رسیدن به اهداف و مقاصدش، قابلیت و امکان بیشتری پیدا کند. "شفاعت" در آخرت برای ورود به بهشت خدا نیز همین است.
اما، در این دنیا، نه همگان خوب هستند و نه همگان نیّات، مقاصد، تصمیمها و عملکردهای خوبی دارند؛ لذا آدمی باید دقت نماید که چه کسی برای چه کاری "شفیع" او میشود و یا خودش برای چه کسی و انجام چه کاری "شفیع" میشود و شفاعت [همراهی و کمک] مینماید.
بدیهی است که "شفیع" در هر نیّت و هر کاری، به تناسب میزان همراهی، همکاری و کمکی که ●- مینماید، شریک در آن نیّت و کار میگردد؛ حتی اگر این همراهی، فقط به حدّ اندکی موافقت و رضایت باشد.
●- کسی که با تقویت شناخت و ایمان خود و با حفظ تقوای خود به وسیله انجام واجبات و ترک محرمات، در احیای اسلام در مملکت وجود خودش و جامعه میکوشد؛ و کسی که "منتظر" واقعی ظهور است و دعا و تلاشی در جهت تعجیل و تحقق آن دارد؛ از حُسن و حسنۀ پیامبر اکرم و اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین نصیب میبرد، لذا در دنیا و آخرت مورد "شفاعت" ایشان قرار میگیرد تا قابلیت ورود به بهشت و همجواری با آن بزرگواران در او ایجاد گردد.
اما، کسی که با کفر، شرک، نفاق، ظلم، فسق و فساد همراهی میکند، حتی اگر به اندازۀ اندکی خوشحالی، رضایت و تقلید از آنان باشد، با آنان همراه و شریک شده و از "سیّئه - بدی" آنان و آثارش تا آخر الزّمان نصیب میبرد!
بنابراین، "اخلاق مؤمن"، یا همان مواضع، نیّات، خواستهها، اهداف و عملکردهای مؤمن، همیشه در جهت "شفاعت – همراهی، همسویی، همکاری و شراکتِ" در حسنات و دوری و عدم همراهی با "سیئات" میباشد.
کلمات کلیدی:
اخلاق سوره نسا