«ایکس - شبهه»: به نکات ذیل توجه نمایید:

الف – بی‌تردید هر شخص دیگری به رسالت و امامت برگزیده می‌شد، همین سؤال راجع به او نیز صدق می‌کرد، که چرا این فرد یا افراد و چرا دیگری نه؟ پس خوب است که سؤال را برای ذهن خودمان چنین تصحیح کنیم که «ضرورت نبوت و امامت چیست و ویژگی‌»‌های یک نبی یا وصی کدام است؟» که البته بحث مبسوطی است و ابعاد گسترده‌ای دارد که هر میزان توجه بدان سبب معارف گسترده‌ای می‌گردد.

ب – نبی، رسول و امام فرستادگان حق جهت رشد و هدایت مردم به سوی هستند، پس اوست که باید آنها را برگزیده و مکلف نماید. لذا فرمود: «‌اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَه‏ - الأنعام، 124» - یعنی الله عالم‌ترین است که رسالتش را کجا قرار دهد. پس این دقت نیز لازم است که انسان نمی‌تواند به همه‌ی علوم و حکمت‌های الهی اشراف داشته باشد، بلکه فقط به حد فهم خود، از آن چه خداوند متعال خود فرموده است، چیزهایی می‌فهمد.

ج – بدیهی است که هر نبی و امامی، باید کامل‌ترین امت خود باشد، وگرنه نبوت و امامت او بر کسی که از او (حتی در یک مقوله‌ی علم تجربی) بالاتر باشد، معقول، منطقی، حکیمانه و ممکن نخواهد بود. طبعاً پیامبر و امامی که برای همه‌ی امت‌ها تا آخرالزمان برگزیده می‌شوند، اشرف مخلوقات و انسان‌های کامل هستند که در طول زمان از آنها کامل‌تر وجود ندارد و نخواهد داشت، لذا فقط اوست که می‌داند کدام یک از بندگانش اشرف و اکمل هستند.

د – البته انتخاب الهی مانند انتخاب بشر نیست که گمان کنیم عده‌ای انسان آفریده و سپس نگاه کند که کدام بیشتر رشد کرده‌اند و آنها را برگزیند، بلکه به مقولات بسیاری و از جمله سلسله مراتب وجود بر می‌گردد. چنان چه حضرت محمد (ص) صادر اول و خلق اول است، نور اول است، تنها مخلوق بی‌واسطه استو حضرت علی علیه‌السلام از همین نور است و مظهر اتم تجلی اسمای الهی هستند و عالم همه از نور آنها و به واسطه‌ی آنها از نور الهی منور شده و وجود گرفته‌اند. لذا کمال هدایت نیز توسط اکمل مخلوقات انجام می‌پذیرد.

کلمات کلیدی:  اعتقادی   امامت   انتخاب