x-shobhe:

الف –  الحمدلله، با گذشت زمان و افتادن نقاب تظلم، وطن‌دوستی و ... از چهره‌ی فتنه‌گران، دیگر همه‌ی مسائل بر همگان (از دوست و دشمن) آشکار شده است و پاسخ مستند سؤالات هدفدار این چنینی در همه‌ی رسانه‌ها، اعم از صدا و سیما، جراید، مطبوعات، سایت‌ها (به ویژه همین سایت)، مکرر داده شده است، منتهی تکرار این حرف‌ها و مظلوم‌نمایی‌های ژورنالیستی، یک ترفند قدیمی صهیونیستی است که برای همگان شناخته شده و بر ملا و البته بی‌اثر می‌باشد.

اینها [فتنه‌گران] درست مانند آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها که اگر صدها زن و کودک را نیز به خاک و خون بکشند به خود حق می‌دهند و نامش را «آزادی»، «حقوق بشر»، «مبارزه با تروریسم»، «جنگ پیش‌گیرانه»‌ و ... می‌گذارند، اما اگر یک نفر از خودشان کشته شود، دنیا را از هجمه‌ی خبری و تبلیغاتی مسموم خفه می‌کنند، آن همه جنایات خود را نادیده گرفتند و هنوز با بی‌حیایی کامل می‌گویند چرا با ما برخورد شد و به دنبال مجازات عاملان نیز هستند(؟!)

ب –  به آنها بگویید: این چه غرور بی‌جا و تکبر جاهلانه‌ای است که انتظار داشته و دارید اگر برای براندازی یک نظام، آشوب و فتنه به پا کردید، به خیابان‌ها ریختید، شهر را به آتش کشیدید، به مردم بی‌دفاع حمله کردید، کشور و نظام را با تهدید امنیت داخلی و خارجی مواجه کردید و ...، در مقابل باید با دسته گل و شیرینی از شما استقبال و پذیرایی می‌کردند؟! در کجای دنیا و کدام دولتی چنین حماقتی می‌کند؟! خوب است هر روز شاهد سرکوب کردن هر صدای مخالفی [اگر چه مخالف با جنگ، تورم، مالیات، بی‌کاری و ... باشد] در آمریکا و کشورهای اروپایی هستید. به آنها بگویید مگر برای براندازی به خیابان‌ها نریختید؟ پس چرا انتظار دارید که نظام برای شما فرش قرمز پهن می‌کرد؟!

ج –  به آنها بگویید: شما ادعای کشته شدن 57 نفر در جریان فتنه را نمودید که البته آمار ده‌ها زنده و خودزنی‌های و ترورهای سازمانی چون «ندا آقا سلطان» نیز جزء آنان بود، اما پاسخ 38 کشته‌ از نیروی انتظامی، بسیج و مردم عادی را چه کسی می‌دهد و انصافاً مجازات این عاملان چیست؟ مگر بانک‌ها، خودروها، موتور سیکلت‌ها، کیوسک‌های تلفن، سطل‌های زباله، اتوبوس‌های شهری ... و حتی پرچم‌های عزاداری عاشورا و قرآن کریم را به آتش نکشیدید؟! آیا اگر در هر کشور دیگری بودید، مجازاتی جز اعدام انتظار داشتید؟‌ باز صد رحمت به رأفت نظام جمهوری اسلامی ایران و سعه‌ی صدر مردم.

د –  به آنها بگویید: چه فرقی بین شما، اهداف، شعارها و عملکردتان با سازمان‌های صهیونیستی و تروریستی مانند: منافقین، کومله، اشرف و ... وجود دارد. همه هم هدف و هم صدا بودید. آیا غیر از این است که دست کم عملیاتی چون «مرصاد» حق شما بود؟ پس باید بروید دست و پای نیروی انتظامی، سپاه، بسیج، اطلاعات و ... را ببوسید که اجازه ندادند مردم وارد صحنه شوند و از انقلاب و نظام خود دفاع کنند. و گرنه می‌دانید و در این سی سال به شما ثابت شد که مردم با کسی شوخی ندارند.

ﻫ –  به آنها بگویید: بسیاری از سردمداران اغتشاشات، همان ارازل و لشوشی بودند که قبل از فتنه نیز به شدیدترین وجهی آدم می‌کشتند، باج می‌گرفتند، تجاوز می‌کردند ... و دستگیر هم می‌شدند. به راستی چرا آنها را برای تحقق اهداف بلند خود اجیر کردید؟ آیا اعترافات آنها در رابطه با قراردادهای مهدی هاشمی و ...، مبنی بر آشوب در میدان ولی‌عصر شبی یک میلیون – میدان انقلاب شبی هفتصد هزار تومان – میدان آزادی شبی .... تومان را خوانده‌اید؟ یا می‌گویید همه دروغ است. ما یک چند نفری بودیم که خود را همه‌ی مردم می‌دانستیم، و با دهان‌بند و بسیار آرام در خیابان قدم می‌زدیم و البته اعتراضکی هم داشتیم؟!

و –  به آنها بگویید: ببخشید که نیروی انتظامی یا ... نمی‌توانست در جریان یک آشوب خیابانی، میز و صندلی بگذارد و یکی یکی آشوب‌گران را بازجویی و گزینش نماید و احتمال دارد که دو تا باتوم هم به پای شما که البته درگیر نبودید، بلکه تصادفی با دوست پسر یا دوست دختر از آنجا عبور می‌کردید اصابت کرده است، و ببخشید که وقتی ساختمان پایگاه کوچک بسیج در یک خیابان را به آتش کشیدید، بسیجی گرفتار به بالای بام رفته و تیراندازی هوایی می‌کرد و صدایش شما را ناراحت کرده است، و لابد کشتن 38 انسان، سنگ پرانی به سر و کله‌ی مردم و رهگذران در خیابان ولی عصر – تقاطع مطهری – فشردن گاز اشک‌آور در حلق هر کس که او را می‌گرفتید – انبار نمودن تسلیحات و مواد منفجره – انداختن افراد به داخل سطل زباله و اقدام (البته ناکام) برای به آتش کشیدن آن سطل‌ها و ...، حق طبیعی شما و فرهنگ شماست، اما چرا انتظار دارید که این همه جنایت نادیده گرفته شود و دغدغه‌ی دستگاه‌ قضایی و بوق‌های تبلیغاتی فقط این باشد که چرا فلان نیروی انتظامی در حال عبور از مهلکه، قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت نکرد و یا چرا فلان نیرو تیراندازی هوایی یا زمینی کرد؟!

ز –  به آنها بگویید: شما چه اهداف و چه برنامه‌هایی داشتید که از اوبامای آمریکایی گرفته تا سارکوزی فرانسوی، کوردن انگلیسی، نتانیاهوی اسرائیلی، رجوی – اشرف و مریم منافق و تروریست و تا فواحش و سایر جنایتکاران داخلی و خارجی به انضمام تمامی شبکه‌های سایبری دشمن با شما هم صدا بودند، برایتان کف می‌زدند، لباس سبز می‌پوشیدند، حتی رقص و استرپتیز می‌کردند، گریه می‌کردند، بیانیه می‌دانند و ...؟!

به راستی چرا امثال موسوی، خوئینی‌ها، کروبی، محتشمی، خاتمی ... و سایر بالادستی‌ها و پایین دستی‌هایی که خود بهتر می‌شناسید، حتی یک جمله اعلامیه مبنی بر محکوم نمودن دخالت آنان و جدایی خط‌شان با آنان ندادند؟! واقعاً مجازات این عاملان چیست؟!

ح –  به آنها بگویید: کار بد، بد است و به فرض که چند نفر از نیروی انتظامی یا بسیج نه تنها شما را ناز و نوازش نکردند، بلکه از حد خود نیز تجاوز نمودند، اما چرا باید مجازات آنان در اولویت قرار گیرد، اما نقش بنیاد سوروس آمریکا در براندازی، ملاقات‌های خاتمی، دخالت‌های سفارتخانه‌های خارجی چون انگلیس و ...، جاسوسی‌های موسویان، نقش تشکیلاتی سازمان‌هایی چون: سیا، موساد ... و برخی از رسانه‌های فارسی زبان در برنامه‌ریزی و هدایت آشوب و فتنه برای براندازی و همکاری حضرات با آنان، نادیده گرفته شود و مجازات چند مأمور نیروی انتظامی در اولویت قرار گرفته و تنها دغدغه‌ی نظام عدل باشد؟!

ط –  به آنها بگویید: بس است دیگر این همه خودفروشی، مملکت فروشی، غرب زدگی، ضدیت با اسلام، با نظام، با مردم و بس است دیگری این همه ذلت و خواری و نوکری دیگران، و بس است دیگر این همه تجاهل و سپس این همه رو و ادعا! و بگویید اگر گمان می‌کنید که این نظام به این راحتی سقوط می‌کند و پس از سقوط نیز آمریکا برای شما دیسکو، شراب، سکس آزاد و ... به ارمغان می‌آورد، واقعاً بسیار ساده هستید! آن برایش خودکشی می‌کنید، خود کمر به قتلتان بسته است. و بگویید: شما را به خدا، به خاطر خودتان هم که شده، کمی بصیرت داشته باشید و اگر دین ندارید، لااقل کمی آزاده باشید.

آن چه بیان شد یک پاسخ کاملاً مردمی است. گمان نکنند که اگر مردم سعه‌ی صدر دارند و از خود متانت نشان می‌دهند، به منزله‌ی آن است که هیچ نمی‌دانند و فریب آنان را خورده‌اند. بلکه همه منتظر فرصت برای پاکسازی منافقین از میان خود هستند. منتهی نمی‌خواهند سر خود یا خلاف قانون عمل کنند.

کلمات کلیدی:  سیاسی   انتخاب