پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

این شیوۀ طرح موضوع و "خدایی ناکردۀ بی‌منطق" در رو در رو قرار دادن فرضیِ اسلام و امام یعنی چه؟! او اسلام را موهوم و چیزی غیر ولایت و امامت فرض کرده و سپس این دو را در عالَم فرض، مقابل هم قرار داده است!

گاهی یک مطلبی و یا پرسشی، بر اساس منطقی مطرح می‌شود تا مورد مطالعه، تفکر، بحث و فهم قرار گیرد؛ اما گاهی همان مطلب یا پرسش، برای مشوش کردن اذهان مطرح می‌شود! این دسته از مطالب، معمولاً با "اگر"های بی‌مورد، و فرضیات غیر واقعی، و یا گزاره‌های نادرست و القایی مطرح می‌شوند!

●- در این پرسش، فرض «اسلام یک طرف و امام یک طرف»، فرضی غلط و محال است و سبب انحراف ذهنی [حتی در عالم فرض محال] می‌گردد، چرا که هیچ‌گاه اسلام و امام، در دو طرف و در مقابل هم قرار نمی‌گیرند؛ بلکه پرسش درست این است که «اگر حفظ اسلام یک طرف و جان امام یک طرف باشد، و یا اگر حفظ اسلام مستلزم فدا شدن جان امام باشد، تکلیف امام چیست؟» و البته پاسخ روشن است.

اصل اسلام:

"اسلام" یعنی تسلیم امر خدا بودن که ظهور و دلیل بندگی او می‌باشد، لذا در این که اصل اسلام، همان ولایت الله جلّ جلاله می‌باشد که در ولایت پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام، تجلی یافته و جاری شده است، هیچ تردیدی نیست؛ چنان که هم آیات قرآن کریم و هم احادیث بر آن صراحت و دلالت دارند.

خداوند متعال، در آیات متعددی، اطاعت از رسول و والیانش را مترادف اطاعت خود قرار داده – تجلی محبت به خودش را در تبعیت از رسولش بیان نموده (آل عمران، 31) و حاصل، نتیجۀ و اجر رسالت را در مودّت (ظهور محبت) اهل بیت صلوات الله علیهم اجمین قرار داده است:

«ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ» (الشوری، 23)

- اين همان چيزى است كه خداوند بندگانش را كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند به آن نويد مى دهد! بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم [اهل بيتم]؛ و هر كس كار نيكى انجام دهد، بر نيكى اش مى افزاييم؛ چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.

همچنین فرمود که اعمال و آثار اعمال همگان را در امام مبین احصا می‌نمایم (یس، 12)؛ و در قیامت نیز هر شخصی و هر گروهی و هر جماعتی، با امام‌شان فراخوان می‌شوند. (الإسراء، 71)

*- پس، اگر کسی گمان کرده که اسلام یعنی: نماز، روزه، حج، زکات، حجاب و سایر فروعات، کاملاً خطا کرده و اصلاً اسلام را نشناخته است. چنان که امام رضا علیه السلام، در توصیف "توحید" که اصل اساسی اسلام است متذکر شدند که خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي - لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ دژ و قلعه محکم من است، هر کس در آن داخل شود، از عذاب من در امان است» و برای این که مردم گمان نکنند که اگر یک تسبیحی در دست گرفته و مرتب کلمه "لا إله الّا الله" را تکرار کنند، مسلمان، مؤمن و در امان هستند، افزودند: «بِشُرُوطِها وَ انَا مِنْ شُرُوطِها – [ولیکن شرط‌هایی دارد] و من یکی از شرط‌های آن هستم» (حدیث سلسلة الذهب).

و هم چنین در توصیف مقام، جایگاه و نقش امام در عبادات فرمودند:

«بِالْإِمَامِ تَمَامُ اَلصَّلاَةِ وَ اَلزَّکَاةِ وَ اَلصِّیَامِ وَ اَلْحَجِّ وَ اَلْجِهَادِ وَ تَوْفِیرُ اَلْفَیْ‏ءِ وَ اَلصَّدَقَاتِ وَ إِمْضَاءُ اَلْحُدُودِ وَ اَلْأَحْکَامِ ...» (اصول کافی، ج1، کتاب الحجة)

- بوسیله امام نماز و روزه و زکاة و حج و جهاد درست (کامل) مى‏شوند، غنیمت و صدقات بسیار مى‏گردند، حدود و احکام اجرا مى‏شوند ... .

زیارت ناحیه مقدسه:

در زیارت سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام، [ناحیۀ مقدسه] آمده است:

«فَالْوَیْلُ‏ لِلْعُصَاةِ الْفُسَّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِکَ الْإِسْلَامَ، وَ عَطَّلُوا الصَّلَاةَ وَ الصِّیَامَ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الْأَحْکَامَ، وَ هَدَمُوا قَوَاعِدَ الْإِیمَانِ، وَ حَرَّفُوا آیَاتِ الْقُرَآنِ، وَ هَمْلَجُوا فِی الْبَغْیِ وَ الْعُدْوَانِ»

- پس وای بر سرکشان فاسق! آنان با کشتن تو اسلام را کشتند و نماز و روزه را تعطیل کردند و سنت‌ها و احکام پیامبر(ص) را نقض کرده و پایه‌های ایمان را نابود ساختند و آیات قرآن را تحریف کردند و در خیانت و دشمنی، مسیر را هموار ساختند.

[دقت شود که تعطیل کردن، به معنای برچیده شدن نیست، بلکه معطل و بی‌نتیجه ماندن است؛ و تحریف قرآن مجید، به معنای تغییر کلمات یا جملات نیست، بلکه همین تفسیرها  تأویل‌های غلط می‌باشد – از خوارج در گذشته گرفته تا وهابیت و داعش امروزی، همه به قرآن مجید استناد می‌کنند؛ چرا که نتیجه و خروجی اسلام و قرآن بدون ولایت و امامت الهی، همین می‌شود].

*- پس تردیدی نماند که "اسلام" در "ولایت و امامت" تجلی، ظهور و بروز دارد و امام، اصل اسلام و عین اسلام و قرآن مجید می‌باشد.

فدا کردن جان برای حفظ اسلام

هر چیزی و هر امری، ظاهر و باطنی دارد؛ حتی قرآن مجید، پیامبر اکرم و اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشند.

همین کتاب قرآنی که حقیقتش «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ - جز پاكان نمى‌توانند به آن دست بزنند (روح و حقيقت قرآن تنها در دست‌رس پاكان است) / الواقعه، 79»؛ و به حسب ظاهر نیز کسی اجازه ندارد بدون وضو و دست پاک به کلماتش دست بزند؛ وقتی در جنگ صفین و برای فریب مسلمانان، بر سر نیزه‌ها بالا می‌روند، امیرالمؤمنین علیه السلام بدین مضمون فرمودند: «بزنید این قرآن‌ها را که برای فریب بر سرنیزه شده است، قرآن ناطق منم / ينابيع المودّة، ج 1 ص 214».

پس امام نیز هم روح دارند و هم ظاهر (جسم، بدن و ...)؛ روح بزرگ ایشان همان حقیقت اسلام است و در این دنیا، جان و مال را در راه خداوند سبحان، برای حفظ اسلام به میدان می‌آورند.

*- آیا وقتی طبق آیات صریح خداوند متعال در قرآن کریم، جهاد (هرگونه تلاش دشمن‌ستیز)، قتال (جنگ) و به میدان آمدن با جان و مال، در راه خدا و برای حفظ اسلام، بر همه واجب شده است، بر پیامبر و امام واجب نباشد؟! امام حسین علیه السلام در کربلا فرمودند که «من از شما بر انجام این تکلیف اولی‌ترم».

از این رو، شاهدیم که تمامی انبیا و رسولان الهی، به ویژه پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان علیهم السلام، با جان و مال خود، به امر خدا، در راه خدا و در جهت "حفظ اسلام" به میدان آمدند.

*- آن همه آزار و اذیتی که بر روح، روان و جسم پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله تحمیل شد و ایشان تحمل کردند، برای چه بود؟! آیا جز برای حفظ و نشر اسلام عزیز بود؟!

*- تحمل آن همه آزار و اذیت از سوی اهل عصمت علیهم السلام، از غصب خلافت گرفته، تا مصادره اموال (فدک)، تا فشار، اختناق، کتک زدن، و ترور در محراب و ...، برای چه بود؟!

*- یازده امام معصوم سلام الله علیهم اجمعین، از تمسخر گرفته، تا منزوی کردن، تا فحاشی، تا تبعید، زندان، شکنجه و شهادت را برای چه تحمل کردند؟! آیا جز برای "حفظ و نشر اسلام"؟!

●- بنابراین، "حفظ اسلام از اوجب واجبات است"، امام و غیر امام ندارد، همه باید با جان و مال، از دین خدا، از اسلام، از قرآن، از ولایت، از امامت، و از مسلمین دفاع کنند و در حفظ و نشر اسلام بکوشند. این امر صریح خداوند متعال و نمود بندگی و اطاعت از اوست و اهل عصمت علیهم السلام در تحقق آن، مقدم بر دیگران می‌باشند.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما.

پرسش:

در کلیپی از معممی به نام غفار عباسی گفته شده: «حفظ اسلام از اوجب واجبات است، یعنی اگر خدایی ناکرده اسلام یک طرف و امام زمان یک طرف واقع شود‌، باید امام زمان فدای اسلام شود»؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/belief/11355.html 

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   امامت