x-shobhe: قبل از ارائه آیات که فقط جهت اطلاع شما و سایر کاربران گرامی ایفاد می‌گردد، دقت فرمایید که «وهابی»ها بیش از هر مذهب دیگری به آیات قرآن کریم در رابطه با «ولایت» و «امامت» آشنایی دارند، چرا بیش از سایر مذاهب سعی کرده‌اند تا این آیات را بشناسند و علیه‌ آنها تفسیر به رأی یا تبلیغات سوء بنمایند،‌ بلکه منظور آنها از این آگهی صرفاً یک ضد تبلیغ گسترده و فراکنی در عرصه‌ی جنگ روانی است. آنها بر این باورند که به فرض صد نفر یا هزار نفر پاسخ دهند، اما هزاران نفر این خبر را می‌خوانند و در ناخودآگاه ذهن خود نتیجه می‌گیرند که «لابد آیه‌ای در زمینه‌ی ولایت یا امامت وجود ندارد که این شبکه چنین تبلیغی کرده است»! و البته ما نیز باید با توجه به توسل به چنین حیله‌هایی جهت ایجاد انحراف در اذهان عمومی مسلمین، به انگلیسی بودن این مذهب بیشتر پی‌ببریم.

دو آیه از قرآن کریم در مبحث «ولایت» و روایات مربوطه در نزد اهل سنت:

* «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» (المائده - 55)

ترجمه: جز اين نيست كه ولى شما خداست و رسول او و آنان كه ايمان آورده‏اند، همان ايمان آورندگانى كه اقامه نماز و اداى زكات مى‏كنند در حالى كه در ركوع نمازند.

-                   «سیوطی» این مسأله (به زکات دادن انگشتری توسط امیرالمؤمنین علیه‌السلام) را نقل کرده و در پایان می‌نویسد: وقتی که رسول خدا از سائل پرسید: چه کسی به تو کمک کرد؟ سائل گفت: آن مردی که در حال قیام است (و با دست به سوی علی(ع) اشاره کرد). حضرت پرسید در چه حالی به تو کمک کرد؟ عرض کرد در حال رکوع، پیامبر فرمود: او علی بن ابی طالب(ع) است و تکبیر گفت و این آیه را تلاوت نمود: «وَ مَن یَتَوَلَّ اللهَ وَ رَسُولَه وَ الَّذینَ آمَنوا فَاِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغالِبُونَ» (الدر المنثور؛ 2/520)

-                   حاکم حسکانی در «شواهد التنزیل» بیست و چهار روایت در این باب و از طرق مختلف در ذیل آیه شریفه نقل کرده است و از جمله کسانی که از آنها حدیث نقل کرده است، «ابن عباس»، «عماربن یاسر»، «جابربن عبدالله انصاری»، «امیر المؤمنین علی بن ابی طالب(ع)»، «مقدادبن اسود کندی» و «ابوذر غفاری» می‌باشند. (شواهد التنزیل، 1/209، حدیث 216 به بعد)

- فخر رازی در تفسیر کبیر سه حدیث آورده و از ابوذر نقل می‌کند که آیه ولایت در شان علی(ع) نازل شده است. (التفسیر الکبیر، 2/53-52.)

* «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في‏ شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً» (النساء - 59)

ترجمه: هان اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد خدا را اطاعت كنيد، و رسول و اولی‌الامر خود را فرمان ببريد، و هر گاه در امرى اختلافتان شد براى حل آن به خدا و رسول مراجعه كنيد، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد اين برايتان بهتر، و سرانجامش نيكوتر است.

-                   حاکم حسکانی با واسطه از علی(ع) نقل می‌کند که پیامبر اکرم(ص) فرمود: «شریک‌های من کسانی‌اند که خداوند نام آنان را مقارن نام خویش و نام من ذکر فرمود وآیه شریفه «اَطیعُوا اللهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولیِ الاَمْرِ مِنْکُمْ» را در حق آنان نازل کرد. اگر از منازعه در امری ترسیدید، به خدا و رسول و اولی الامر مراجعه کنید. علی(ع) عرض کرد: ای پیغمبر خدا! آنان چه کسانی‌ هستند؟ فرمود: تو(علی) نخستین آنها هستی». (شواهد التنزیل، 1/189، حدیث 202.)

-                   مجاهد در تفسیر آیه مورد بحث گفته است: « این آیه در شان امیر المؤمنین علی(ع) نازل شده است. هنگامی که رسول خدا ایشان را در مدینه به جانشینی خود تعیین فرمود، علی(ع) پرسید: ای رسول خدا آیا مرا جانشین خود در میان زنان و کودکان قرار می‌دهی؟ پیامبر اکرم(ص) فرمود: ای امیرالمؤمنین: آیا راضی نیستی که نسبت به من، همچون هارون نسبت به موسی باشی؟ هنگامی که موسی به هارون گفت که جانشین من در امتم باش و اصلاح نما، پس خداوند فرمود: «وَ اُولیِ الاَمْرِ مِنْکُمْ» (همان، 1/190، حدیث 203.)

دو آیه از قرآن کریم در مبحث «امامت»:

در این بخش از بیان آیات فراوانی که به نقل از شیعه و سنی در خصوص امامت اهل بیت (ع) صرف‌نظر شده و فقط به بیان دو آیه‌ای که به ضرورت وجود امام در هر عصر و دوره‌ای تصریح می‌نماید، اشاره می‌گردد:

«إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى‏ وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ إِمامٍ مُبينٍ» (یس - 12)

ترجمه: ماييم كه مردگان را زنده مى‏كنيم و آنچه كرده‏اند و آنچه از آثارشان بعد از مردن بروز مى‏كند همه را مى‏نويسيم و ما هر چيزى را در امامى مبين برشمرده‏ايم.

* توضیح: معلوم می‌شود برای هر عصر و نسلی امامی آشکار وجود دارد که همه‌ی امور و کتاب عمل همه‌ی انسان‌ها نزد او احصاء می‌گردد.

« يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتيلاً» (الإسراء -71)

ترجمه: اى رسول بياد آور روزى را كه هر قومى را با امامشان دعوت كنيم هر كس نامه دعوتش را به دست راستش دهند آنان نامه خود قرائت كنند و كمترين ستمى به ايشان نخواهد رسيد.

* توضیح: معلوم است که هر قومی امامی دارد که از آن تبعیت می‌کند. خواه امام حق باشد و یا امام باطل. و معلوم می‌شود که باید برای هر قومی امام حقی وجود داشته باشد تا مردم به سراغ امام باطل نروند.

ملاحظه:

همان‌طور که بیان گردید، آنها به خوبی به آیات مربوط به «ولایت» و «امامت» آشنایی دارند و این تبلیغ آنها یک ترفند تبلیغاتی در عرصه‌ی جنگ روانی است. لذا بهتر است اصلاً پاسخ ندهید. و مطمئن باشید اگر پاسخ هم بدهید، توجهی نخواهند نمود و جایزه‌ای هم به شما عطا نخواهند نمود و اگر احیاناً شما نیز راجع به آیات مربوطه فرافکنی کنید، به هزاران تفسیر به رأی متوسل می‌شوند که بگویند: نه منظور این نبود و آن بود. و حال آن که فقط یک آیه خواسته بودند و نه چیز دیگری و ما فقط در همین یک پاسخ چهار آیه‌ی بسیار روشن و صریح ایفاد نمودیم. جایزه‌های هم پیش کش خودشان، همین که مسلمانان عزیز و به ویژه جوانان که سرمایه‌های اسلام هستند، بدانند و آگاه و دشمن‌شناس باشند، خود بزرگ‌ترین جایزه به جهان اسلام و مسلمین است و از آن چه آفتاب بر آن می‌تابد، بیشتر می‌ارزد.

کلمات کلیدی:  قرآن   امامت