ایکس – شبهه: حالا اگر احادیثی آمده باشد چه، آیا قبول می‌کنند؟! یا این که خودشان نیز می‌دانند چه روایاتی از آنان در مستندات شیعه و سنّی وجود دارد، بلکه فقط جوّسازی می‌کنند، چرا که می‌دانند بسیاری از کاربران‌شان مطلع نیستند و حوصله مطالعه نیز ندارند. وگرنه اگر هیچ حدیث و روایتی به جز خطبه غدیر خم حضرت رسول اعظم صلوات الله علیه و آله که در کتب معتبر اهل سنت نیز درج شده است وجود نداشته باشد، همان یکی کفایت می‌کند:

وحی در انتصاب الهی:

«وَقَدْ أَنْزَلَ الله تَبارَکَ وَ تَعالی عَلَی بِذالِکَ آیَةً مِنْ کِتابِهِ (هِی): (إِنَّما وَلِیُّکُمُ الله وَ رَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنُواالَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَیُؤْتونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ)، وَ عَلِی بْنُ أَبی طالِبٍ الَّذی أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَی الزَّکاةَ وَهُوَ راکِعٌ یُریدُالله عَزَّوَجَلَّ فی کُلِّ حالٍ.

ترجمه: پس آنگاه خداوند چنین وحی‌ام فرستاد: «به نام خداوند همه مهرِ مهرورز. ای فرستادی ما! آن چه از سوی پروردگارت درباری علی و خلافت او بر تو فرود آمده بر مردم ابلاغ کن، وگرنه رسالت خداوندی را به انجام نرسانده‌ای؛ و او تو را از آسیب مردمان نگاه می‌دارد.»

«... و اگر می‌خواستم نام گویندگان چنین سخنی (منافقین) را بر زبان آورم و یا به آنان اشارت کنم و یا مردمان را به سویشان گسیل کنم [که آنان را شناسایی کنند] می‌توانستم. لیکن سوگند به خدا در کارشان کرامت نموده لب فروبستم. با این حال خداوند از من خشنود نخواهد گشت مگر این که آن چه در حق علی علیه‌السّلام فرو فرستاده به گوش شما برسانم. سپس پیامبر صلّی الله علیه و آله چنین خواند: «ای پیامبر ما! آن چه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده - در حقّ علی - ابلاغ کن؛ وگرنه کار رسالتش را انجام نداده‌ای. و البته خداوند تو را از آسیب مردمان نگاه می دارد.»

ولایت، حکم الهی:

«هان مردمان! در قرآن اندیشه کنید و ژرفی آیات آن را دریابید و بر محکماتش نظر کنید و از متشابهاتش پیروی ننمایید. پس به خدا سوگند که باطن‌ها و تفسیر آن را آشکار نمی‌کند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آورده‌ام و اعلام می‌دارم که: هر آن که من سرپرست اویم، این علی سرپرست اوست. و او علی بن ابی طالب است؛ برادر و وصی من که سرپرستی و ولایت او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده است.»

ولایت و امامت دوازده امام:

«هان مردمان! آخرین بار است که در این اجتماع به پا ایستاده‌ام. پس بشنوید و فرمان حق را گردن گذارید؛ چرا که خداوند عزّوجلّ صاحب اختیار و ولی و معبود شماست؛ و پس از خداوند ولی شما، فرستاده و پیامبر اوست که اکنون در برابر شماست و با شما سخن می‌گوید. و پس از من به فرمان پروردگار، علی ولی و صاحب اختیار و امام شماست. آن گاه امامت در فرزندان من از نسل علی خواهد بود. این قانون تا برپایی رستاخیز که خدا و رسول او را دیدار کنید دوام دارد.»

علم امام:

«... روا نیست، مگر آن چه خدا و رسول او و امامان روا دانند؛ و ناروا نیست مگر آن چه آنان ناروا دانند. خداوند عزوجل، هم روا و هم ناروا را برای من بیان فرموده و آن چه پروردگارم از کتاب خویش و حلال و حرامش به من آموخته در اختیار علی نهاده‌ام.

هان مردمان! او را برتر بدانید. چرا که هیچ دانشی نیست مگر اینکه خداوند آن را در جان من نبشته و من نیز آن را در جان پیشوای پرهیزکاران، علی، ضبط کرده ام. او (علی) پیشوای روشنگر است که خداوند او را در سوری یاسین یاد کرده که: «و دانش هر چیز را در امام روشنگر برشمرده ایم... هان مردمان! از علی رو برنتابید. و از امامتش نگریزید. و از سرپرستی اش رو برنگردانید....»

ناباوری یک امام به مثابه انکار همه آنان است:

«... هان مردمان! به خدا سوگند که پیامبران پیشین به ظهورم مژده داده‌اند و اکنون من فرجام پیامبران و برهان بر آفریدگان آسمانیان و زمینیانم. آن کس که راستی و درستی مرا باور نکند به کفر جاهلی درآمده و تردید در سخنان امروزم همسنگ تردید در تمامی محتوای رسالت من است، و شک و ناباوری در امامت یکی از امامان، به سان شک و ناباوری در تمامی آنان است. و هرآینه جایگاه ناباوران ما آتش دوزخ خواهد بود.»

آیات مدح در قرآن همه درباره‌ی علی علیه‌السلام است:

«... خداوند عزّوجلّ و من از او خشنودیم. آیه رضایتی در قرآن نیست مگر این که درباره‌ی اوست. و خدا هرگاه ایمان آوردگان را خطابی نموده به او آغاز کرده [و او اولین شخص مورد نظر خدای متعال بوده است] و آیه‌ی ستایشی نازل نگشته مگر درباره‌ی او. و خداوند در سوره ی «هل أتی علی الإنسان» گواهی بر بهشت [رفتن ] نداده مگر برای او، و آن را در حق غیر او نازل نکرده و به آن جز او را نستوده است.»

سوره حمد و صراط مستقیم علی و امامان علیهم‌السلام است:

«... مَعاشِرَالنّاسِ، أَنَا صِراطُ الله الْمُسْتَقیمُ الَّذی أَمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِی مِنْ بَعْدی. ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدی)، یَهْدونَ إِلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلونَ. ثُمَّ قَرَأَ: «بِسْمِ الله الرَّحْمانِ الرَّحیمِ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِ الْعالَمینَ... إِلی آخِرِها»

«هان مردمان! صراط مستقیم خداوند منم که شما را به پیروی آن امر فرموده. و پس از من علی است و آن گاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان راه راستند که به درستی و راستی راهنمایند و به آن حکم و دعوت کنند. – و سپس سوره حمد را تا آخر قرائت نمود - و فرمود: هان! به خدا سوگند این سوره درباره‌ی من نازل شده و شامل امامان می‌باشد و به آنان اختصاص دارد. آنان اولیای خدایند که ترس و اندوهی برایشان نیست، آگاه باشید: البته حزب خدا چیره و غالب خواهد بود.(با تصریح به آیات قرآن کریم»

و البته فرازها در همین یک خطبه (حدیث) مشترک القول بسیار است و نیازی به احادیث و روایات دیگر وجود ندارد، اما برای آگاهی و اطمینان دل مسلمانان، فقط به چند فراز از یک حدیث حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام اشاره می‌گردد:

الف – آیت الله، حجت الله، عین الله و میزان:

«... ما آيات و دلائل الهی هستيم و حجت‌های خداوند و خلفا و جانشينان او و امين‌ها و امانتداران او و امامان او هستيم و وجه خدا و چشم خدا و زبان خداونديم. خداوند به وسيله ما بندگانش را عذاب می کند و نيز به وسيله ما به آنان ثواب و پاداش می‌دهد و خداوند از بين خلق خود ما را پاک نمود. و ما را برگزيد و انتخاب کرد. زيرا خداوند درباره آنچه ميکند پاسخگو نيست و خلايق بايد پاسخگو باشند (انبيا ٢٣) ...» (حدیث نورانیت: بحارالانوار – مصباح الهداة – طوبای محبت – نشان از بی‌نشان‌ها و ...)

ب – نور واحد و مزمت انکار مقامات:

«... نخستين ما محمد آخرين ما محمد و ميانه ما محمد است و همه ما محمديم.پس بين ما جدايی قائل نشويد. هنگامی که ما چيزی را بخواهيم خدا آن را می خواهد و هنگامی که از چيزی کراهت داشته باشيم خداوند از آن کراهت دارد. وای و همه وای بر کسی که فضل ما و ويژگی ما و آنچه الله پروردگار ما به ما عطا نموده است را انکار نمايد. زيرا هر آينه هر کس چيزی از آنچه خداوند به ما عطا نموده است را انکار نمايد همانا قدرت الهی و مشيت خداوندی را در مورد ما انکار نموده است.» (همان)

ج – ولایت تکوینی:

«... پروردگار ما خدای عزوجل آگاهی به اسم اعظمی را به ما عطا فرموده است که اگر بخواهيم به وسيله آن آسمانها و زمين و بهشت و دوزخ را می‌شکافيم و به وسيله آن به آسمان بالا می‌رويم و به زمين فرود می آييم به شرق و غرب می رويم و به وسيله آن به منتهای عرش صعود کرده به عرش در برابر خدای عزوجل مينشينيم و همه چيزها حتی آسمان‌ها و زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درختان و جنبندگان و درياها و بهشت و دوزخ از ما اطاعت می‌کنند...» (همان)

خلاصه سخنان ایشان و ائمه اطهار علیهم‌السلام در شناساندن خود بسیار است که مجال بیان نیست، هر چند که به فرموده امام رضا علیه‌السلام، اگر تمامی دانشمندان، نویسندگان، ژرف اندیشان، نخبگان و ... جمع شوند، حتی یکی از فضائل و کرامات امام را نمی‌توانند بشناسند. لذا سخن را در همین جا به اتمام می‌رسانیم، اهلش مجاب شده و مجادله کنندگان به جدل و لجاجت ادامه خواهند داد.

برانید برانید که تا بازنمانید

بدانید بدانید که در عین عیانید

بتازید بتازید که چالاک سوارید

بنازید بنازید که خوبان جهانید

چه دارید چه دارید که آن یار ندارد

بیارید بیارید در این گوش بخوانید

...

دهان بست دهان بست از این شرح دل من

که تا گیج نگردید که تا خیره نمانید (مولوی)

کلمات کلیدی:  گوناگون   شفاعت