«يَا إِلٰهِى وَسَيِّدِى وَرَبِّى، أَتُراكَ مُعَذِّبِى بِنَارِكَ بَعْدَ تَوْحِيدِكَ، وَبَعْدَ مَا انْطَوىٰ عَلَيْهِ قَلْبِى مِنْ مَعْرِفَتِكَ، وَلَهِجَ بِهِ لِسَانِى مِنْ ذِكْرِكَ، وَاعْتَقَدَهُ ضَمِيرِى مِنْ حُبِّكَ، وَبَعْدَ صِدْقِ اعْتِرافِى وَدُعَائِى خَاضِعاً لِرُبُوبِيَّتِكَ؛ هَيْهاتَ أَنْتَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَيِّعَ مَنْ رَبَّيْتَهُ، أَوْ تُبَعِّدَ [تُبْعِدَ] مَنْ أَدْنَيْتَهُ، أَوْ تُشَرِّدَ مَنْ آوَيْتَهُ، أَوْ تُسَلِّمَ إِلَى الْبَلَاءِ مَنْ كَفَيْتَهُ وَرَحِمْتَهُ».

- ای خدای من و سرور و پروردگارم، آیا مرا به آتش دوزخ عذاب کنی، پس از اقرار به یگانگی‌ات و پس از آنکه دلم از نور شناخت تو روشنی گرفت و زبانم در پرتو آن به ذکرت گویا گشت و پس از آنکه درونم از باور به تو لبریز شد و پس از مخلص بودنم در اعتراف و درخواست متواضعانه‌ام در برابر پروردگاری‌ات؟ باور نمی‌کنم چه آن بسیار بعید است و تو بزرگوارتر از آن هستی که پرورده‌ات را تباه کنی یا آن را که به خود نزدیک کرده‌ای دور کنی یا آن را که پناه دادی از خود برانی یا آن را که خود کفایت نموده‌ای و به او رحم کردی به موج بلا واگذاری!

(امیرالمؤمنین علیه السلام، در دعای کمیل)

●- رابطۀ "عبد با معبود"، یک رابطۀ خشک نیست؛ بلکه رابطه‌ای عاشقانه است؛ دو طرف یکدیگر را به شدت دوست دارند؛ خداوند سبحان، هم محبوب است و هم مُحبّ.

بین عاشق و معشوق، به غیر از اسرار و نجواها، رابطۀ «ناز» برقرار است، هر کدام برای دیگری ناز می‌کنند و ناز یکدیگر را می‌خرند.

پس، به خدای سبحان بگو: «محبوبم! برای من ناز کن که می‌خرم»، او نیز از همان آغاز خلقتت، خریدار ناز تو بوده است.

 

www.x-shobhe.ir

 

www.x-shobhe.com

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «عاشقانه‌های ناز و نیاز، با معبود محبوب»