پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر به شبهات رایج شده به شکل توصیه در چند سال اخیر و به ویژه در برخی مجالس بانوان دقت و تأملی شود، به خوبی اهداف روشن می‌گردد. مانند: ذکر «لا أله الا الله» را نگویید، چون فقر و گرفتاری می‌آورد – زیارت عاشورا را نخوانید چون لعن دارد – نماز نخوانید یا هر طور که دوست دارید بخوانید، حتی به فارسی، چون خدا عرب زبان نیست – به زیارت نروید شرک است – هدف بندگی خداست، پس توسل نکنید تا بی‌واسطه با او مرتبط گردید و ...!

اگر این توصیه‌های شیطانی و شبهاتی که در کنار آن القا می‌کنند، پشت سر هم ردیف شود، اهداف و جوّی که ایجاد می‌کنند مشهود می‌گردد و دیگر نیازی به پاسخ نیز باقی نمی‌ماند.

الف - می‌گویند: «زیارت عاشورا را نخوانید چون لعن دارد»! خُب داشته باشد. مگر هر ذکر و دعایی که لعن داشت را نباید خواند؟! اصلاً چه کسی گفته است که لعن کردن مطلقاً بد است؟! به طور قطع لعن‌های مطروحه در قرآن کریم کمتر از زیارت عاشورا نمی‌باشد، پس آیات قرآن کریم را نیز قرائت و تلاوت ننماییم، چون لعن دارد! یا مثل شیطان‌پرست‌هایی می‌گویند: «نباید سوره لهب را خواند»، همه قرآن را بخوانیم به جز آیاتی که در آن لعن دارد؟ به ویژه آیاتی که به غیر از لعن خدا، لعن ملائک و همه انسان‌ها را به عنوان جزا و نتیجه‌ی عمل یک عده بر می‌شمارد:

«أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» (آل عمران، 87)

ترجمه: آنان سزايشان اين است كه لعنت‏خدا و فرشتگان و مردم همگى برايشان است.

ب – به طور کلّی «لعنت» نه فحش است، نه ناسزا و نه لغتی بد که نباید گفته شود. «لعنت» در مقابل «رحمت» قرار دارد. بدیهی است که یک عده از مردمان که از ویژگی‌های مشخص شده برخوردارند، در ظلّ رحمت الهی قرار دارند و یک عده‌ی دیگری که در مقابل اینان قرار دارند، از ظلّ رحمت محرومند، پس در سمت لعنت و صف ملعونین قرار می‌گیرند.

هدف اصلی این توصیه‌های شیطانی، دور کردن اذهان عمومی مسلمین و به ویژه شیعیان از فرهنگ ناب و روشنگر اسلام محمدی صلوات الله علیه و آله و تشیع است. از مسلمان شیعه‌ای که ذکر «لا إله الا الله» را به زبان نیاورد، از نماز و زیارت عاشورا نیز دوری کند، چه باقی می‌ماند؟

زیارت عاشورا نه تنها یک کتاب، بلکه یک دانشگاه «تولی و تبری» و بالتبع «دوست و دشمن‌شناسی» است. بدیهی است مسلمانی که نداند چه اندیشه‌ای، چه اعتقادی، چه باوری، چه دینی، چه رفتاری، چه موضعی و چه اخلاقی در ظل رحمت الهی است و کدام دور از رحمت (لعن) است، اصلاً خدا را نشناخته، قرآن را نفهمیده و از اسلام چیزی نمی‌داند و چه بسا در ادامه راه، مانند عده‌ای به نام اسلام امیرالمؤمنین علیه‌السلام را در محراب عبادت ترور کند و یا امام حسین علیه‌السلام و یارانش را به مسلخ بکشاند. مگر سلفی‌ها و تکفیری‌های بچه‌کش و جگرخوار، امروز همین کار را به نام اسلام نمی‌کنند؟!

ج - پس مسلمان بصیر و دشمن شناس است و دشمن خدا، دشمن اسلام و دشمن مردم را ملعون (دور شده از رحمت الهی) می‌داند، چه به زبان بیاورد و چه نیاورد.

بدیهی است که هر انسان عاقلی، هر اهل کتاب با وجدانی، هر مسلمان مؤمنی و هر شیعه‌ی آگاهی، تمامی کسانی که بیعت شکستند، در مسیر اسلام و مسلمین ناهنجاری و انحراف به وجود آوردند، ظلم کردند و ... را دور از رحمت می‌داند، و از جمله معاویه، یزید، شمر، آل ابی‌سفیان (سلفی‌های امروزی)، عمر بن سعد و ... را ملعون می‌داند و بر او لعنت می‌خواند، چه زیارت عاشورا را بخواند یا نخواند. ظالم معلون است و ظالم‌ترین‌ها نیز کسانی هستند که به نام اسلام، قرآن، اخلاق اسلامی و ...، در ذهن مردم انحراف و در راه‌شان اعوجاج ایجاد می‌کنند – اینها همه ملعون هستند:

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ» (هود، 18)

ترجمه: و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد آنان بر پروردگارشان دروغ عرضه مى‏شوند و گواهان خواهند گفت اينان بودند كه بر پروردگارشان دروغ بستند هان لعنت‏خدا بر ستمگران باد.

د – هدف از شعارها و توصیه‌‌های شیطانی «لا إله الا الله» نگویید و زیارت عاشورا نخوانید، مانند هدف از توصیه‌ی «مرگ بر امریکا» نگویید امروز است. آنها می‌خواهند نه تنها این «دشمن‌شناسی» و روحیه‌ی «‌أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ» در فکر، ذهن و اراده‌ی مسلمین تضعیف شود، بلکه قلوب‌شان نیز نسبت به دشمنان تلطیف گردد، تا اساساً آنان را دشمن نبینند، چه رسد به این که بخواهند مقابل‌شان ایستادگی و مقاومت کنند و آن هم با تأسی به سیدالشهداء، ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام و خاندان و یاران با وفایش.

ﻫ – این که می‌گویند: «زیارت عاشورا نخوانید، چون بانوان تحمل حضرت زینب (ع) را ندارند»، از آن توجیهات سخیف و بی‌منطق است. چرا که اولاً زیارت عاشورا برای حضرت زینب علیها‌السلام تعلیم نشده بود که بگوییم دیگران تحمل ایشان را ندارند و ثانیاً پس ذکر مصیبت هم نکنیم، چون آقایان تحمل امام حسین یا حضرت عباس یا حضرت علی اکبر و ... علیهم‌السلام را ندارند.

وانگهی معلوم است که اصلاً به عمرشان زیارت عاشورا را نخوانده‌اند که بفهمند اتفاقاً در زیارت عاشورا هیچ ذکر مصیبتی نشده که گفته شود کسی تحملش را دارد یا ندارد، بلکه همه بیان مواضع شخص خواننده در محضر امام (ع) است. سرتاسر سخن از «انّی» و «منّی» است. زایر در این زیارت فقط از دیدگاه‌ها و مواضع خودش نسبت به امام و دشمنان امام می‌گوید، نه از امام حسین علیه‌السلام. یک خط در مناقب آن حضرت یا ذکر مصیبت‌های وارده بر آن حضرت (ع) در زیارت عاشورا وجود ندارد، همه اعلام مواضع شخص زایر (خواننده زیارت) است و اتفاقاً همین مسئله سبب اصلی دشمنی یک عده با زیارت عاشورا می‌باشد. چرا که تعلیم دهنده و اصلاح کننده مواضع و دانشگاه دشمن‌شناسی می‌باشد.

پس، زیارت عاشورا را نه تنها بخوانید، بلکه با دقت، تأمل، تعمق و بصیرت نیز بخوانید و بر آن مداومت نیز بنمایید. نه تنها بصیرت بخش و آگاهی دهنده و اصلاح کننده مواضع است، بلکه سبب گشایش امور و فراوانی رزق هم می‌شود.

مرتبط:

مگر لعن کردن بد نیست، پس چرا در زیارت عاشورا این همه لعن وجود دارد؟

مراد از لعن اولی تا چهارمی در زیارت عاشورا چه کسانی هستند؟ آیا لعن آنها سبب تشدید اختلافات شیعه و سنی نمی‌شود؟

دوست شناسی و دشمن شناسی در زیارت عاشورا (ده قسمت فایل صوتی – صفحه اصلی)

کلمات کلیدی:  گوناگون   زیارت