پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر خودتان به ساختار این پرسش (که شاید برای بسیاری دیگر نیز مطرح باشد) توجه نمایید، متوجه می‌شوید که دغدغه‌ی اصلی ذهن در این پرسش، نه درجات و مرتبه اولیاء الله علیهم السلام در خلقت می‌باشد و نه کم و زیادی احادیث در زیارت، بلکه دغدغه‌ی اصلی فقط و فقط میزان "ثواب" است!

ثواب – حال دقت نمایید که "ثواب" یعنی چه؟ این کار ثواب دارد، یا خیلی ثواب دارد یعنی چه؟ آیا مقصود این است که در بهشت چند تا سیب و گلابی، یا حور و قصور بیشتری می‌دهند؟!

وقتی خداوند کریم می‌فرماید: «در بهشت، برای اهل بهشت، هر چه بخواهند مهیا می‌گردد»، دیگر کار برای ثواب یا ثواب بیشتر، چه معنا و مفهومی دارد؟ مگر محدودیت و یا منعی وجود دارد که کسی بیشتر از آن حدّ را بخواهد؟! بنابراین، اصلاً وقت کوتاه و عمر شریف را برای کسب ثواب به این معنا تلف ننماییم. اگر انشاء الله وارد بهشت شدیم، هر چه بخواهیم، به هر مقداری که بخواهیم هست.

درجه – پس "صواب" یعنی کار درست و خوب و "ثواب" یعنی نتیجه‌ی نیکوی آن از سوی خداوند منان، و نتیجه‌ی مواضع و عملکرد درست، ارتقای درجات وجودی است، نه زیادتی سیب و گلابی!

« أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ » (الأنفال، 4)

ترجمه: آنان هستند كه حقا مؤمنند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزى نيكو خواهد بود.

پس «ثواب بیشتر»، یعنی رشد، کمال و قرب بیشتر که مستلزم شناخت بیشتر، ایمان راسخ‌تر، بصیرت عمیق‌تر، عمل نیکوتر، صبر (استقامت) محکم‌تر و رسیدن به سایر کمالات و ارتقای کیفی آنها می‌باشد.

قیاس‌های خطا:

از خطاهای ذهن که سبب بروز چالش‌ها و حتی گاه داوری‌های غلط و انحرافات می‌گردد، «قیاس‌های نابه‌جا و غلط» می‌باشد؛ که از جمله آنها، مقایسه‌ی اینگونه‌ی اهل عصمت علیهم السلام می‌باشد، چرا که همه یک "نور" هستند، با پرتورافکنی‌های گوناگون.

آیا شناخت اهل عصمت علیهم السلام، به این است که ببینیم در مورد زیارت هر کدام، چند حدیث آمده است؟! نام حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، فقط چهار بار در قرآن کریم آمده است و نام حضرت موسی علیه السلام، 136 بار و کلمه شیطان، 70 بار؛ آیا به حکم عقل و شرع، اجازه‌ی قیاس عددی داریم؟!

زیارت:

باید از خلط مباحث در ذهن جلوگیری نماییم. زیارت که کاری مربوط به زائران (انسان) می‌باشد، چه ربطی به مراتب خلقت که کاری مربوط به خالق متعال و علم، حکمت و مشیت او دارد؟! یا ثواب زیارت، که نتیجه‌ای برای زائر است، چه ربطی دارد به این که خلق اول، دوم و ... کیانند؟!

*- در حالی که مقامات اهل عصمت علیهم السلام را با ثواب زیارت آنها مقایسه می‌نمایید، ناگهان به احادیثی بر می‌خورید که تصریح شده «زیارت برادر مؤمن برای خدا، زیارت الله است»! حال آیا مرتبه‌ی وجوی برادر مؤمن، بالاتر از اهل عصمت علیهم السلام و یا الیعاذ بالله برابر خداست که فرمود که زیارتش، زیارت خود خداست؟! و آیا تمامی اهل عصمت و بزرگان دینی، برادران و خواهران دینی نمی‌باشند؟!

●- از امام صادق علیه ‏السلام روایت است که فرمودند: هر کس به خاطر خدا برادر دینى خود را دیدار کند، خداوند مى‌فرماید : « اِیّاىَ زُرْتَ وَ ثَوابُکَ عَلَىَّ، وَ لَسْتُ اَرْضى لَکَ ثَوابا بِدوُنِ الْجَنَّةِ » یعنی خدا به او می‌فرماید: «تو (در حقیقت) مرا زیارت کردى و پاداش تو بر عهده من است و من پاداش کمتر از بهشت را براى تو نمى‏‌پسندم.» (الجواهر السنیه، ص 264)

*- در احادیث دیگری می‌خوانید که زیارت حضرت شاه عبدالعظیم، مانند زیارت سید الشهداء در کربلا می‌باشد؛ آیا معنایش این است که این دو در مراتب خلقت، و یا درجات عندالله، برابرند؟!

●- شخصی از اهل ری گفت‌: بر حضرت امام هادی علیهما السّلام وارد شدم‌، آن جناب از من پرسیدند در کجا بودی؟ عرض کردم : به زیارت سیّدالشّهداء علیه السّلام رفته بودم، فرمودند: آگاه و متوجّه باش، اگر قبر عبدالعظیم را که در نزد شما می‌باشد زیارت کرده بودی، مثل این بود که حسین بن علی علیه السّلام را زیارت کرده باشی‌. (کامل الزّیارات، ابن قولویه، باب 107 ص 324).

*- و همین طور است روایات در باب زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام، زیارت پدر و مادر، زیارت همسایه، عیادت بیماران و ... .

یعنی یک حقیقت و یک نور است که جریان یافته است؛ به هر کدام وصل شوی، مانند این است که به مابقی وصل شده‌ای.

ثواب زیارت:

ثواب (نتیجه‌ی مطلوب با پاداش اضافی بر اجر و مزد)، به "اتصال قلبی" است و نه به رفت و آمد بدنی و دفعاتش و یا به چرخش زبان با الفاظ از راه دور یا نزدیک در خواندن زیارتنامه‌ها و تکرارش.

شما امروزه به قصد زیارت شخص معصوم و محترمی نزد خدا، به زیارت حرم‌های شریف آنها مشرف می‌گردید؛ اما بسیاری شخص شریف آنان را از نزدیک زیارت نمودند، ولی نه تنها اثر نیکو و رشدافزایی بر آنها مترتب نگردید، بلکه برای برخی سبب دشمنی و خسران بیشتر گردید!

پس، اگر وصلی صورت نپذیرد که سبب تغییر و تحول مثبتی در زیارت کننده گردد، چه فایده‌ای دارد؟! حتی اگر کسی صد هزار بار به حرمی برود و متصل نشود، هیچ فایده‌ای برای او ندارد. قطعاً ابوسفیان در آن زمان و آل سعود و سران وهابی در این زمان، بیش از حجاج بیت الله الحرام، کعبه را زیارت نموده و می‌نمایند، ولی هر چه بیشتر کعبه را ببینند، بر خسران‌شان افزوده می‌شود. چنان که قران کریم نیز همین گونه است و تمامی حجج الهی، کلمات الهی و معجزات الهی نیز همین‌طورند.

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (الإسراء، 82)

ترجمه: و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏‌افزايد.

زیارت عاشورا:

به زیارت عاشورا دقت نمایید؛ نه تنها هیچ سخنی از مناقب امام حسین علیه السلام در آن وجود ندارد، بلکه سراسر "اعلام مواضع شخص زیارت کننده"، در محضر ایشان و در موقعیتی چون کربلا و عاشورا می‌باشد. همه سخن از «إنّی = به درستی که من» می‌باشد و حتی در دعاهایش، زیارت کننده خودش را دعا می‌نماید. «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِيَائِكُمْ‌».

بدیهی است کسی که توفیق یافته اولاً در محضر و رکاب ایشان قرار گیرد، ثانیاً خود را در شرایط کربلا و عاشورا ببیند، و ثالثاً از روی صدق (نه الفاظ) چنین باورها، گرایشات، مواضع و بصیرتی که در زیارت عاشورا بدان اذعان می‌نماید داشته باشد، در همان صف یاران سیدالشهداء علیه السلام قرار می‌گیرد و به تمامی اهل عصمت علیهم السلام متصل می‌گردد؛ حال در هر مکان و زمانی که باشد.

فزونی ثواب‌ها:

بنابراین فزونی ثواب‌ها (چه برای زیارت یا سایر اعمال حسنه)، مستقیماً به معرفت، شناخت، ایمان، تقوا، اخلاص، صدق و کیفیت اتصال زیارت کننده یا عمل کننده ربط دارد، نه به مراتب وجودی آن بزرگواران در خلقت.

از حکمت‌های تأکید بیشتر به برخی از زیارات نیز همین ضرورت معرفت، توجه و اتصال می‌باشد که لازمه‌ی رشد است.

اگر قرار باشد مردم فزونی ثواب زیارت را به تناسب رتبه‌ی خلقتی محاسبه کنند، نباید به زیارت هیچ شخص دیگری به جز پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله بروند، و در این صورت نقض غرض می‌شود، یعنی این زیارت، سبب قطع اتصال به اهل عصمت علیهم السلام و جریان ولایت و مودت می‌گردد؛ یعنی همان که دشمنان اسلام (مثل وهابیت انگلیسی) می‌خواهند، و در گام بعد می‌گویند: فقط باید نماز خواند و حتی زیارت حرم شریف ایشان نیز شرک است!

●- مثل این است که در عالم ماده، کسی بگوید: برای تداوم حیات و بقا، فقط باید مستقیم از آب اقیانوس استفاده نمود و رجوع به جریان آن در دریاها، نهرها، کانال‌ها، تصفیه‌خانه‌ها، لوله‌کشی‌ها، بطری‌های آب آشامیدنی و ... خطاست؟ یا کسی بگوید: برای کسب علم، باید به کتاب بسنده نمود و معلم، راهنما، مربی و ... لازم نیست!

روایات:

احادیث و روایات برای زیارت تمامی اهل عصمت علیهم السلام وجود دارد، البته زیارتی از روی معرفت و صدق؛ حال خواه زیارت شخص شریف‌شان باشد، یا زیارت حرم‌شان به قصد زیارت خودشان. و اجر و پاداش (ثواب) تمامی این زیارات نیز "بهشت" است؛ یعنی رشد، کمال و بالتبع قرار گرفتن در جوار رحمت الهی در کنار ایشان. چرا که زیارت همان "وصل" است. مثل "صلاة و صله ارحام" که وصل است. کسی که در دنیا وصل باشد، در آخرت نیز وصل خواهد بود.

●- اگر چه همه آنها نور واحد هستند، اما هر کدام در نظام تکوین و تشریع و هدایت، مأموریت‌های ویژه‌ای نیز دارند، لذا یکی را چون امامان باقر و صادق علیهماالسلام به علم می‌شناسیم، امام کاظم علیه السلام را باب الحوائج می‌شناسیم، امام رضا علیه السلام را "غیاث و معین الضعفاء" می‌شناسیم و ...؛ اما می‌دانیم که همه آنها دارای این کمالات و فضایل می‌باشند. پس زیارت هر کدام، ثواب (نتیجه‌ی نیکوی) خودش را نیز دارد؛ و روایات در ثواب زیارت‌های متفاوت، به این ظرائف اشاره دارد؛ و البته از همه مهم‌تر، اهداف سیاسی؛ امامی را مظلومانه به شهادت می‌رسانند، بر زیارتش تأکید می‌شود و یا امامی را با مظلومیت به غربت می‌کشانند، بر توجه مسلمانان به ایشان تأکید می‌شود و ... .

●- چه فایده‌ای دارد، اگر کسی از محضر علمی امامان باقر و صادق علیهماالسلام بهره برده باشد، اما در نور "مصباح الهدای حسنی یا حسینی (ع)" حرکت نکند و در "سفینة النجاة" پناه نگیرد؟ چه فایده دارد اگر کسی وارد این کشتی بشود، اما چون حیوانات سوار بر کشتی نوح علیه السلام باشد و به نور معرفت و عبادت زین العابدین، سید الساجدین، امام علی بن الحسین علیه السلام منور نگردد؟! چه فایده‌ای دارد اگر کسی مرتب به زیارت حرم‌ها برود، اما امام زمانش را نشناسد و "منتظر واقعی" نباشد؟!

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

چرا به رغم برتری رتبه‌ی وجودی حضرات محمد و علی (ص)‌، برای زیارت امام حسین یا امام رضا (ع)، احادیث و ثواب بیشتری بیان شده است؟

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9408.html

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

  

کلمات کلیدی:  قرآن   زیارت