پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): خیر، نه تنها تأیید نمی‌نماییم، بلکه به شدت تکذیب می‌کنیم و آن شخص مخاطب شما، نه تنها "بزرگ" نمی‌باشد، بلکه اگر قصد و عمدی [غرض و مرضی] در قلبش نباشد، حتماً بسیار ناآگاه است.

آیا روایات اهل بیت علیهم السلام را "منسوخ" اعلام می‌دارد؛ به چه سندی؟! مگر آن بزرگواران، علت این ثواب‌ها را قلت جمعیت بیان داشته‌اند که اگر قلت از بین رفت، ثواب نیز از بین برود؟!

اگر می‌گفت: «برخی از روایات را باید به لحاظ سند بررسی نمود»، مقبول‌تر از این بود که مدعی شود، روایات صادق است، اما برای تشویق بوده است! و آنها را مختص به زمان خاص نماید! چرا که در این صورت مدعی شده که چنین ثواب‌های نداشته و یا دست کم اکنون ندارد. اینجا دیگر مسئله زیارت و ثوابش نیست، بلکه نسبت دروغ تبلیغاتی دادن و افترا بستن به اهل عصمتی می‌شود که این روایات را بیان نموده‌اند!

این گفتار مثل آن است که بگویند: ثواب نماز، روزه یا تلاوت قرآن مجید، برای زمانی بوده که مسلمانان کم بودند و اکنون با وجود یک و نیم میلیارد مسلمان، که بیشتر آنها اهل اقامه نماز، روزه و تلاوت قرآن مجید هستند، هزاران نفر حافظ هستند، مسابقات ملی و جهانی و ... برگزار می‌کنند، و از رسانه‌ها برای تمام جهان پخش می‌کنند، دیگر این ثواب‌ها را ندارد!

*- حال از کجا فهمید که امروزه آن ثواب‌ها که در روایات بیان شده است، به زیارت سامرا می‌رسد، چون زوار کمی دارد؟! آیا امام معصوم علیه السلام به او خبر داده، یا گمان دارد که خداوند متعال، ثواب را بر اساس شاخص‌ها و ملاک‌‌های او می‌دهد؟! به راستی امروزه که زوار سامرا نیز الحمدلله بسیار زیاد هستند، تکلیف این ثواب‌ها چه می‌شود؟ شاید خواهد گفت: نظرم عوض شد، از این پس به زیارت بقیع می‌رسد! آیا او جای خدا نشسته و ثواب تقسیم می‌کند؟!

*- دقت نماییم که "صواب" یعنی کار درست و خیر که نزد خداوند منّان، پاداش و "ثواب" دارد. و کار خیری که مشمول ثواب الهی گردد نیز به دو عامل بستگی دارد که اولین آن "نیت و خلوص" است و بعدی، "عمل صالح".

مساجد و حرم‌ها را خالی نگذاشتن، صواب است و ثواب دارد، حضور در جمع و مشارکت در یک اجتماع بزرگ عبادی یا عبادی - سیاسی نیز صواب است و وقتی قربة الی الله انجام گردد، نزد او ثواب دارد. اما بالاترین صواب و بیشترین ثواب، در ولایت‌شناسی، امامت و امام شناسی، محبت به ولیّ الله، مودت اهل بیت علیهم السلام (مودت، ظهور معرفت و محبت در عمل است) و پیروی و تبعیت از امام می‌باشد. چنان که فرمود: ظهور نتیجه‌ی رسالت تمامی انبیا و رسولان که به آن بشارت داده‌اند، در همین مودت اهل بیت علیهم السلام می‌باشد:

«ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ» (الشوری، 23)

ترجمه: اين همان [پاداشى] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند [بدان] مژده داده است؛ بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم مگر "مودت" در باره خويشاوندان و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهيم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   زیارت