پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اجازه دهید که بحث را بیان یک لطیفه (جوک)، آغاز نماییم:

می‌گویند: شخصی وارد یک داروخانه شد و از رییس آن پرسید: «آقا شما ماست دارید؟!» وی گفت: «اینجا داروخانه است، نه لبنیاتی»؛ او کار زشتی کرد و گفت: «... کردم به آن داروخانه‌ای که ماست ندارد»! روز دوم نیز عین همین واقعه تکرار شد و روز سوم، دکتر تدبیری کرد و یک ظرف ماستی با خودش آورد تا این دیوانه دیگر ... نکند! لذا تا طرف وارد شد و پرسید: «آقا ماست دارید؟!»، با خوشحالی و فوری پاسخ داد، بله داریم. اما او همان کار زشت را تکرار کرد و گفت: «... کردم به آن داروخانه‌ای که ماست می‌فروشد» و رفت. روز چهارم تا وارد شد و همان سؤال را پرسید دکتر به او گفت: «آقا تو کارت را بکن و برو، دیگر چکار داری که ما ماست داریم یا نداریم»!

حالا حکایت این قبیل مخالفان اسلام و مسلمین همین است، اصلاً کاری ندارند که موضوع چیست؟ ربطی به اسلام دارد یا ندارد؟ و یا پاسخش کدام است؟! آنها همان حرف‌های سبک و مفت خود را تکرار می‌کنند!

●- بنابراین، طرح سؤال، شبهه، جوّ، ادعاها و ... برای دانستن پاسخ‌های گوناگون خوب و گاهی لازم نیز می‌باشد، اما به هیچ وجه خود را ملزم ندانید که به هر چه می‌گویند، پاسخ دهید، چرا که بیشتر آنان به دنبال پاسخ نیستند، بلکه فقط به دنبال جوّسازی و ضد تبلیغ از یک سو و منفعل نمودن مخاطبین و بازی دادن آنها از سوی دیگر می‌باشند. لذا اصلاً گمان ننمایید که مواضع خصمانه‌ی آنها الزاماً از ضعف علمی است و اگر شما پاسخ روشنی دهید، حتماً می‌پذیرند! مگر از انبیای الهی علیهم السلام، با آن همه بینه‌های عقلی و معجزات پذیرفتند؟!

●- مدعی باید دلیل بیاورد، نه این که او از روی هوا و حرص شعاری بدهد و فریادی بزند، و بعد مخاطب دنبال این بدود که دلیلی برای پاسخ به او بیاورد، تا او آگاه و اصلاح شود!

کسی که اصلاً نمی‌داند اسلام چگونه دین و آیینی است، قرآن کریم چه فرموده است و اهل عصمت علیهم السلام، که بودند و چه فرمودند؛ چگونه مدعی می‌شود که آنها برای چیزی سبب هستند یا نیستند؟!

●- به فرض که مسلمانی خطایی بکند (که البته چون معصوم نیست، به احتمال زیاد، خطاهای بسیاری هم دارد)، اما این چه غرض و مرضی است که خطای او را به پای اسلام می‌گذارند، سپس به جای انتقاد به خودش، به اسلام و قرآن کریم می‌تازند؟! مگر وی طبق دستور اسلام آن خطا را انجام داده است؟! چرا به آن خطاکار نمی‌گویند: «تو که ادعای مسلمانی داری، اهل نماز و روزه هستی، اسلام اجازه‌ی ارتکاب چنین خطایی را به تو نمی‌دهد»؟!

●- مگر تمامی انسان‌ها، مرتکب خطاهای کوچک و بزرگ نمی‌شوند؟! آیا انسان و انسانیت را زیر سؤال می‌برند، یا خطا و خطاکار را؟!

●- آیا این همه خطاکار در دنیا، مسلمان هستند و طبق آموزه‌های اسلامی خطا می‌کنند که ادعا شود اسلام، قرآن و ... سبب این خطاهاست؟!

●- اگر سبب خطا، "اسلام" باشد، نباید از غیر مسلمانان خطایی سر زند، در حالی که می‌دانیم خطاهای عمدی و سهوی، ریز و درشت، فردی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ... و بالاخره فسق، فساد، ظلم، جنایت، تجاوز، چپاول و ...، از ناحیه‌ی بی‌دینان می‌باشد و اگر مسلمانی نیز مرتکب چنین خطاهایی گردد، خلاف اسلام، آموزه‌ها و دستوراتش عمل نموده است و در واقع در جرگه و صف همان بی‌دینان فاسد قرار گرفته است، هر چند که شب و روز نماز بخواند.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش: عده‌ای در قبال هر مشکلی، به قرآن، اسلام و اهل بیت (ع) حمله‌ور می‌شوند و تا مسلمانی خطایی می‌کند به اسلام می‌تازند! پاسخ چیست؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9174.html 

 

 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   نماز