پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

ما نمی‌دانیم که «سنگ از کفِ دریا تولید شده باشد» و هیچ دلیلی هم وجود ندارد که سنگ حتماً به خاک مبدل شود؛ ممکن است تا پایان دنیا، همچنان سنگ بماند؛ هر چند که سنگ، همان خاک سخت و محکم شده می‌باشد.

اما، نکته اینجاست که ما نباید آن چه را نمی‌دانیم، قبول یا رد بنماییم! اگر ما حکمت وجود چیزی را ندانستیم، دلیل نمی‌شود که حکمت وجودی نداشته باشد - اگر ما کمال چیزی را ندانستیم، دلیل نمی‌شود که کمالی متناسب با خود نداشته باشد!

حتی کفار نیز اذعان دارند و یا اگر تفکر و تعقل کنند، ناچار به اقرار هستند که نظام هستی [حتی همین جهان مادی]، بسیار عظیم، علیمانه و حکیمانه خلق شده و هدایت می‌شود و هر چیزی در اندازه‌های لازم، در جای خودش قرار گرفته و نقش مهمی را در چرخۀ حیات ایفاد می‌کند، حتی اگر به اندازۀ یک اتم یا کوچکتر باشد؛ که اگر چنین نبود، نه تنها هیچ علمی قابل کشف و دستیابی نبود، بلکه نظامی یکپارچه بر جهان حاکم نمی‌شد و جهان منهدم می‌گردید!

بنابراین، همه در سیر کمال قرار دارند؛ حتی کافر نیز به لحاظ خلقت و تکوین، سیر کمالی خود را طی می‌کند، زندگی و کار می‌کند، از نطفه‌اش انسان‌های دیگر پدید می‌آیند، می‌میرد، به برزخ منتقل می‌شود، به محشر آورده می‌شود به نتایج اعمالش می‌رسد که حقیقت و حدّ بالای انحراف و معاصی‌اش می‌باشد.

●- حالا مثال از سنگ را بیان نمودید. در آموزه‌های اسلامی فرا گرفتیم که هر موجودی شعور دارد؛ در قرآن کریم می‌خوانیم که هر چه در زمین و آسمان است، خداوند را تسبیح می‌کند، همین خاک و سنگ و ... در قالب‌های گوناگون در محشر شهادت می‌دهند و ...؛

«وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا * وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا * يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا * بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا» (الزلزلة (یا زلزال)، 2 تا 5)

- و زمين بارهای سنگينش را بیرون می‌ریزد * و انسان می‏گويد زمين را چه می‏شود (كه اينگونه می‏لرزد و ...)؟! * در آن روز زمين تمام خبرهايی خود را بازگو می‏كند * چرا كه پروردگارت به او وحی كرده است.

دقت شود که نفرمود: «چون پروردگارت به زمین امر کرده است»؛ بلکه می‌فرماید: «چون به زمین وحی کرده است»، پس زمین با تمامی خاک‌ها و سنگ‌هایش، شعور و قابلیت دریافت وحی را دارند.

حالا ممکن برخی بگویند که ما این حرف‌ها را قبول نداریم، اما دست کم باید علوم عقلی و تجربی را قبول داشته باشند که خود می‌گویند: «هر چیزی شعوری دارد».

*- در مثال سنگ، یک کوه سنگی را در نظر بگیرید، کمالش ایفای همان نقشی است که در چرخۀ خلقت دارد؛ کمالش در جلوگیری از پاشیده شدن زمین در این گردش سریع می‌باشد - کمالش این است که به بادها جهت می‌دهد و یا سرعتش را می‌کاهد تا در طبیعت و شهرها ویرانی به بار نیاید - کمالش به این است که برف و باران را جهت می‌دهد و سرازیر می‌کند - کمالش به این است که مورد مصرف انسان در امور گوناگون قرار می‌گیرد؛ چه در عصر اقوامی چون عاد و ثمود و چه امروزه، تمامی بناها، از ساختمان‌ها گرفته تا سدها، پل‌ها و ...، با همین سنگ ساخته می‌شوند ... و خلاصه قابل شمارش نیست.

●- بنابراین، مقصود از کمال این نیست که مثلاً سنگ، ناگهان فیل شود! هر چند که تمامی گیاهان از زمین می‌رویند، از زمین تغذیه می‌کنند و نقش خود را ایفا می‌کنند.

انسان و حیوانات نیز از خاک خلق شده‌اند؛ از نطفه به وجود می‌آیند، نطفه از خون، خون از خوردنی و آشامیدنی که همه از زمین (خاک و سنگ و آب) پدید می‌آیند.

فرمود: «تمامی شماها را از خاک آفریدم»؛ پس خاک یا سنگ، در سیر کمالی خودش، به بدن انسان نیز تبدیل می‌گردد و ...؛ همانگونه که گندم در سیری تکاملی، به گوشت بدن انسان مبدل می‌گردد، تولید خون می‌کند، خون به مغز می‌رسد، مغز حافظه دارد، دانش کسب می‌کند، جایگاه تفکر و تعقل است و ... .

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   علم