پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

حال که خداوند سبحان علیم، حکیم، معلم و مربی (ربّ) می‌باشد، چه نیازی به پیامبر، امام، کتاب و معلمان و راهنمایان دیگر دارید؟!

مهم است که ابتدا به معنای «توسل» توجه نماییم که اختصاصی هم به اسلام، مسلمانان، اهل عصمت و اولیاء الله علیهم السلام ندارد.

«توسل»، یعنی «وسیله جستن برای انجام کار و رسیدن به مقصود» و بدیهی است که «وسیله»، باید متناسب با هدف باشد. به عنوان مثال: کسی برای کسب علم، ورزش نمی‌کند و کسی برای ورزش و نرمش، کتاب نمی‌خواند؛ بلکه هر کسی برای رسیدن به مقصود خود، به وسیله یا وسای متناسب «توسل» می‌نماید.

بنابراین، وقتی مقصد، مقصود و هدف، رشد و کمال انسانی و قُرب الی الله باشد، وسایل نیز باید متناسب با همین هدف انتخاب شوند، چنان که فرمود:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (المائدة، 35)

- ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! پرهيزگاری پيشه كنيد و وسيله‌ای برای تقرب به خدا انتخاب نمائيد (بجویید) و در راه او جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد.

حال ممکن است که برای رشد، کمال و قُرب بیشتر، کتاب و معلم را وسیله قرار دهید و به آنها توسل نمایید - ممکن است قرآن کریم را تلاوت نمایید که این هم توسل است - در آیۀ فوق به «تقوا و جهاد در راه خدا» تصریح نمود، یعنی هر دو وسیلۀ قُرب و سعادت می‌باشند.

هنگام اقامه نماز، روزه، حجّ، انفاق، صدقه، صلۀ ارحام و هر عمل صالح دیگری، در دل نیّت می‌نمایید که این کار را انجام می‌دهم «قُربَةً اِلیَ الله». بنابراین، این عبادات هیچکدام خودشان هدف نیستند، بلکه همه «وسیلۀ رسیدن به هدف» می‌باشند.

●- ممکن است برای رسیدن به مقصود، به معلم، مربی، راهنما، رهبر و الگویی متوسل شوید. آیا کسی برای کوهنوردی، به معلم تاریخ خود متوسل می‌شود؟!

●- ما در موارد بسیاری به خویشان، دوستان و نزدیکان متوسل می‌شویم به آنها «التماس دعا» می‌گوییم؛ یعنی آنان را «وسیله» برای خواندن و درخواست از خداوند متعال قرار می‌دهیم؛ چنان که برای بهبودی در بیماری، به پزشک، دارو، استراحت و رعایت «متوسل» می‌شویم؛ اما می‌دانیم که «شافی - شِفا دهنده»، خداوند منّان می‌باشد.

●●- بنابراین، همانطور که بارها متذکر شدیم، هیچ کسی نمی‌تواند بدون «توسل» به «وسایل مرتبط»، حتی یک جرعه آب بنوشد؛ اما نوبت «توسل» به اهل عصمت علیهم السلام که می‌رسد، برخی بر نمی‌تابند و برخی دیگر چون و چراهای بی‌مورد می‌آورند!

●- پس، هر کسی می‌تواند متناسب با نیازش و منطبق با حال و هوای دلش و شرایط زمانی و مکانی که در آن قرار دارد، به هر یک از اهل عصمت یا اولیاء الله علیهم السلام، «متوسل» شود و هیچ لزومی ندارد که آنها را با هم مقایسه کند و یکی را نسبت به بقیه، در اولویت قرار دهد!

●- برخی، در عین حال که به هر وسیلۀ زنده یا جامدی برای دورتر شدن از خداوند سبحان، متوسل می‌شوند، می‌خواهند با این شبهات، بین خدا، پیامبر خدا، اهل بیت ایشان، مؤمنان، مجاهدان و ... فاصله بیندازند؛ لذا باید بسیار مراقب بود:

«إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا» (النساء، 150)

- كسانى كه به خدا و پيامبرانش كفر مى‌‏ورزند و مى‏‌خواهند ميان خدا و پيامبران او جدايى اندازند و مى‏‌گويند ما به بعضى ايمان داريم و بعضى را انكار مى‌‏كنيم و مى‌خواهند ميان اين [دو] راهى براى خود اختيار كنند!

«وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولَئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا‌» (النساء، 152)

- و كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده و ميان هيچ كدام از آنان فرق نمى‏‌گذارند، به زودى [خدا] پاداش آنان را عطا مى‌كند و خدا آمرزنده مهربان است.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   توسل