ایکس – شبهه: مقدر، یعنی اندازهگیری شده. و اندازهگیری نیز به سلسله علتها و معلولها بر میگردد و سلسله علل و معلولها و آثار اشیاء یا افعال نیز توسط ما وضع و تعیین نمیگردند، بلکه بر اساس حکمت الهی خلق شدهاند و «تقدیر» یا اندازههایشان معین شده است.
رزق، چه مادی و چه معنوی نیز همین طور است. اندازهها همه معلوم شده است، نهایت رزق هر کس نیز معلوم است و بیش از رزق خود به دست نمیآورد، اما نباید گمان شود که این رزق فقط یک اندازه و یک رقم محدود است و جوانب مختلف ندارد.
به عنوان مثال در جدول حقوقی تعریف شده است که: پایه حقوق فلان مقدار، حق میز، حق سابقه، حق ازدواج، حق اولاد، حق مسکن و ... فلان مقدار. پس هر کس از این حقوق برخوردار گردید، از مقدار آن نیز برخوردار میگردد.
رزق مادی یا معنوی نیز همین طور است. به عنوان مثال در رزق مادی، یک حداقلی است که به مرزوق میرسد، خواه مؤمن باشد یا کافر، عادل باشد یا ظالم. اما رزقی در تلاش قرار داده شده، رزقی در نماز، رزقی در صله ارحام، رزقی در اخلاق ... و خلاصه رزقی در دعا. میفرماید: ای ملائک، من این رزق را برای او مقدر کردم، اما اگر خواست به او بدهید. یعنی رزق به شرط دعا. رزق معنوی نیز همین طور است.
پس، کسب و اخذ رزق، اگر چه معلوم شده، اما در اختیار خود ماست. لذا فرمود: تلاش، صداقت، امانتداری، دعا، صدقه، صله ارحام و ... رزق را زیاد میکند. یعنی اگر این علل را فراهم آورد، آن معلولها نیز به دنبالش
کلمات کلیدی:
پاسخ های کوتاه رزق و روزی