ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: او خواسته ادعاهای دکتر سروش و امثال وی را القا کند، منتهی خودش هم نفهمیده او چه می‌گوید و بلد نبوده است.

در هر حال استاد را مجبور کنید که جرأت نکند هیچ وقت بی‌دلیل، منطق، سند، مدرک و علم حرف بزند (مثلاً استاد است و آن هم استاد علوم دینی)! و دانشجویان را عادت و جرأت دهید که همیشه از گوینده و مدعی، دلیل، سند، مدرک و شاهد بخواهند. این درست نیست که هر کس هر چه دلش خواست بگوید و بعد دیگران بپرسند: حالا درست می‌گوید یا خیر و اگر صحیح نیست، پس پاسخش چیست؟

الف - البته که پیامبران، چه قبل از بعثت‌شان و چه قبل از آن، بشرهایی بودند مثل سایر آحاد بشر. چنان چه خداوند متعال فرمود: من از میان خودتان برای شما پیامبر فرستادم، یعنی از جنس مَلک، جنّ و یا موجودات ناشناخته‌ی فضایی نیستند:

«كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولاً مِّنكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ» (البقره، 151)

ترجمه: همانطور كه رسولى در ميان شما، از خودتان فرستادم تا آيات ما را بر شما بخواند و تزكيه‏تان كند و كتاب و حكمت‌تان بياموزد و به شما ياد دهد آنچه را كه هرگز خودتان نمى‏دانستيد.

و هم چنین فرمود: به مردم بگو من نیز بشری مثل شما هستم، با این تفاوت که به من وحی می‌شود:

«قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا» (الکهف، 110)

ترجمه: بگو من فقط بشرى هستم همانند شما، كه به من وحى مى‏شود، حق اين است كه خداى شما يگانه است پس هر كه اميد دارد كه به پيشگاه پروردگار خويش رود بايد عمل شايسته كند و هيچكس را در عبادت پروردگارش شريك نكند.

ب – پس تفاوت در همان (يُوحَى إِلَيَّ – به من وحی می‌شود) است. یعنی به لحاظ نوع خلقت و جنس، بشری مانند شما هستم. [بَشَر از ماده‌ی «بَشَرة» به معنای پوست و ظاهر است]. اما «يُوحَى إِلَيَّ – به من وحی می‌شود»، یعنی به لحاظ مقام و مرتبت انسانی و ظرفیت وجودی، متفاوت و افضل از شما هستم.

ج – اگر کسی توحید را قبول ندارد، نباید در خصوص نبوت بحث کند، اما اگر قبول دارد، لابد دست کم به حکم عقل می‌داند که خداوند علیم و حکیم، کسی را شانسی یا به قید قرعه به نبوت و رسالت بر نمی‌گزیند. وقتی می‌فرماید: «اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ – الله اعلم (داناترین) است که رسالتش را کجا قرار دهد»، یعنی نه تنها کار دیمی، شانسی و اتفاقی نیست، بلکه فعل خداوند علیم است و خداوند اَعلم است. یعنی داناترین است به احوال بندگان خود، مراتب وجودی آنها، هدف و نقشی که برای آنان در کارگاه هستی در نظر گرفته شده و ظرفیت‌هایی که برای انجام آن اعطا شده است. پس اگر قرار بود دیگری برگزیند، بر می‌گزید.

د – اما این که آن استاد می‌گوید: قبول ندارد پیش از آدم خلق شده‌اند، یا توسل به آنها موجب بخشش گناهان می‌شود و ...، علتش آن است که اساساً هیچ شناخت و ایمان صحیحی به توحید، نبوت، اسلام و قرآن ندارد و البته حتی نمی‌خواهد کمی بیاندیشد. چرا که دست کم به این می‌رسید که مراتب خلقت، «خبر» است، نه تجربه علمی.

کسی نمی‌تواند گذشته را تجربه کند، به عقب برگردد و ببیند که خلق اول چه کسی یا چه موجودی بوده است؟ پس آن که مدعی می‌شود چنین نبوده است نیز شعار غیر علمی می‌دهد، چون نه آنجا بوده، نه قابل تجربه است و نه به او وحی شده است. بلکه خبری است از غیب. پس اگر به حکم عقل و حی، نبوت را قبول کرد و دانست که در قرآن می‌فرماید: پیامبر هیچ منطق و سخنی به غیر از وحی ندارد؛ قبول می‌کند که اخبار غیبی او نیز درست و صحیح است. پس اگر فرمود: «اوّلَ مَا خَلَقَ الله نوری – اول چیزی که خدا خلق کرد، نور من [وجود من] بود»، باور می‌کند و وقتی قرآن فرمود که ای رسول اگر تو نیز برای مردم استغفار کنی، بخشوده می‌شوند، قبول می‌کند.

«وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا» (النساء، 64)

ترجمه: و ما هيچ رسولى را نفرستاديم مگر آنكه به يارى و توفيق خدا از وى اطاعت شود. و اگر آنها هنگامى كه به خويشتن ستم كردند نزد تو مى‏آمدند، آن گاه از خداوند آمرزش مى‏خواستند و رسول خدا نيز براى آنها طلب آمرزش مى‏كرد بى‏ترديد خدا را بسيار توبه‏پذير و مهربان مى‏يافتند.

پاک کننده:

آب، پاک و پاک کننده است و کسی نمی‌تواند بگوید که "من قبول ندارم توسل به آب سبب تمیزی و نیز طهارت و پاکی می‌شود".

مطهرات، همه پاک و پاک کننده هستد. لذا فرمود: ایمان به الله، پاک کننده است - ایمان به اسلام، پاک کننده است ... و در خصوص اهل عصمت علیهم السلام نیز فرمود:

«... إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» (الأحزاب، 33)

ترجمه: خدا فقط مى‏خواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند.

پس اگر آن استاد علوم دینی! این بدیهیات را نیز قبول ندارد، مشکل اساسی‌تر از این حرف‌هاست و بالاخره اوست که باید دلیل و سند بیاورد.

هدف اصلی:

هدف اصلی دکتر سروش و پیروان او در این مباحث و ادعای این که «نبوت یک تجربه‌ی شخصی است»، این است که مدعی شوند، قرآن کریم وحی نیست، بلکه یافته‌های یک شخصی است که از نبوع و خودسازی بالایی برخوردار بوده است.

نتیجه‌ی این تفکر یا بهتر بگوییم "ادعای بی‌دلیل، منطق و غیر علمی و منافی با وحی"، همان است که دکتر سروش می‌گوید. او در نهایت مدعی می‌شود که علم پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در حد مردم زمان خودش بوده و علم ما امروز بیشتر است. در واقع از این بافته‌ها، هیچ مقصودی به جز "نفی وحیانیت قرآن کریم" که همان نفی نبوت و رسالت است، دنبال نمی‌شود.

جدید:

نکته‌ها (به قلم شما): ع. چینی‌چیان: دستور و دعوت صریح مقام معظم رهبری، به حضور نظارتی و قضاوتی مردم نسبت به عملکرد مسئولین و دستگاه‌ها.

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   اندیشه و مباحث نظری   سروش   مبعث