پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

به چند نکتۀ بسیار مهم باید توجه شود:

یک - این رویکرد ابلیس لعین است که گناه تمرد خود را متوجه خداوند سبحان نمود و گفت: «تو مرا اغوا کردی»! ابلیس لعین و لشکریانش از شیاطین جنّ و انس، همین مواضع و رویکرد نادرست را به انسان‌ها القا می‌کنند تا به جای آن که خداوند متعال سبحان را (منزه و مبرای از نقص و عیب) بدانند، خودشان را سبحان قلمداد نموده و ضعف‌ها، اشکالات و نتایج نامطلوب را متوجه خداوند سبحان می‌کنند.

اگر فرزند صالح شد، می‌گوید: نتیجۀ زحمت خود در نطفۀ حلال، لقمۀ حلال، تعلیم و تربیت صحیح و ... می‌باشد؛ و اگر فرزندش ناصالح شد، می‌گوید: «مشیّت خدا این بود که به من فرزند ناصالح بدهد!»؛ این همان نوع نگرش، تکبر و اندیشۀ نادرست "قارونی" می‌باشد!

دو - خداوند سبحان، هیچ موجود ناصالحی خلق ننموده و نمی‌نماید، حتی ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس را ناصالح خلق ننموده است؛ چه رسد به انسان ناصالح!

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: «كُلُّ مَوْلودٍ يُولَدُ على الفِطرَةِ، يَعني على المَعْرِفَةِ بأنّ اللّه َ عزّ و جلّ خالِقُهُ - هر نوزادى بر فطرت زاده مى‌شود ، يعنى مى‌داند كه خداوند عزّ و جلّ آفريدگار اوست» (التوحيد : 331/9).

و خداوند متعال می‌فرماید که فطرت‌ها پاک، خداشناس، خداجو، خداپرست و عاشق خدا هستند؛ لذا در دعوت به دین، می‌فرماید: «به دین فطرت برگردید»:

«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» (الرّوم، 30)

- پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده؛ دگرگونى در آفرينش الهى نيست؛ اين است آيين استوار؛ ولى اكثر مردم نمى‌دانند!

سه - نوزادی که متولد می‌شود، فطرت دارد، روحش فقط یک جهت دارد، مستعد هم است، اما هنوز هیچ نمی‌داند؛ آرام آرام کتاب خلقت و سپس کتاب وحی را می‌خواند تا نور عقلش شود؛ لذا نه اعتقادات و مواضعی نادرسی دارد و نه اعمال ناصالحی:

«وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» (النّحل، 78)

- و خداوند شما را از شكم مادرانتان خارج نمود در حالى كه هيچ چيز نمى‌دانستيد؛ و براى شما، گوش و چشم و عقل قرار داد، تا شكر نعمت او را بجا آوريد!

پس، هیچ نوزادی ناصالح به دنیا نمی‌آید.

حفظ سرمایه:

به دست آوردن "سرمایه"، اعم از مادی یا معنوی، بسیار مهم و البته سخت است، اما محافظت از آن سخت‌تر است؛ و سرمایه اگر محافظت نشود، به هدر می‌رود و چه بسا منجر به ضرر و حتی زیان نیز بگردد.

در عرصۀ اعمال، با ارزش‌تر از نماز نداریم، اما صرف اقامۀ نماز کفایت نمی‌کند، بلکه مؤمن از سرمایۀ بزرگ نماز خود محافظت می‌کند تا آسیب‌پذیر نباشد، خراب نشود و به هدر نرود: «وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ - و آنان كه بر نمازهاشان محافظت مى‌كنند / المعارج، 34».

فرزند سالم، یک نعمت و سرمایۀ بزرگ الهی می‌باشد، اما صرف این که او به دنیا بیاید کافی نیست، بلکه باید از این سرمایه محافظت شود؛ پس توجه ویژه و همه جانبه، تعلیم و تربیت درست در خانه، محافظت از آفت‌های محیطی و اجتماعی و ...، برای جلوگیری از فاسد شدن این نعمت ضروری است؛ چنان که پدر و مادر، در حفظ سلامت بدن و خورد و خوراک، و محافظت از خطرات برای بدن او، بسیار می‌کوشند.

نقش اختیار:

اگر گمان کنیم تمامی علت‌ها برای اصلاح و فاسد شدن از بیرون به آدمی تحمیل می‌شود، باور یک نوع "جبر محض" است و در صورت حاکمیت جبر محض، دیگر برای آدمی، "صالح و ناصالح" معنا، مفهوم و مصداق ندارد.

تمامی علل در شکل‌گیری یک انسان، اثر خود را دارند، از مسائل ارثی (ژنتیکی) گرفته، تا نطفه، لقمه، تعلیم و تربیت، محیط و ...؛ اما یک علت تامه وجود دارد که وقتی به میدان می‌آید، آنقدر قوی است که می‌تواند نقش علل دیگر را بپذیرد و یا به طور کلّی همه را کنار بگذارد و خودش مؤثر واقع شود! نام این قوه، "اختیار" می‌باشد که در "انتخاب" ظهور و بروز می‌یابد.

چرا برخی از فرزندان پیامبر اولی العزم خدا و یا امام معصوم، منحرف و ناصالح می‌شوند؟ چرا فرزند یک مؤمن، یک عالِم دینی که تمامی حقوق و ظرایف را رعایت دارد، ناصالح می‌شود؟ چرا سالانه هزاران نفر در امریکا و اروپا، با آن لقمه، تربیت و محیط، مسلمان می‌شوند؟! اینها همه نقش "اختیار" است.

پس، حق است اگر خدا بفرماید که «من دعای تو را مستجاب نمودم و فرزند صالح به تو دادم، اما خودش نخواست صالح بماند».

نقش دعا

متأسفانه بیشتر ما نسبت به اهمیت، ضرورت، جایگاه، نقش و اثر "دعا"، اطلاعات زیادی نداریم. انسانی که نه خالق است، نه مالک و نه ربّ، کاری به غیر از  "دعا - خواندن خدا و خواستن از او "، از دستش برنمی آید؛ اما اولاً که دعا فقط در یک موضوع نیست؛ کسی که برای فرزند صالح دعا می‌کند، باید برای توان تعلیم و تربیت او نیز دعا کند، چنان که باید برای حفظ او نیز دعا کند و خلاصه برای هر امری دعا کند؛ ثانیاً باید بکوشد تا شرایط استجابت را نیز فراهم کند و در پی اخذ اجابت تلاش نماید. لذا همین دعا، در عین عظمت، وجوب و تأثیرش، فقط یکی از کارهایی است که باید انجام شود.

فرض کنید: کسی دعا کند که خداوند منّان به رزق او گشایش دهد، اما هیچ حرکتی نکند!

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛

متشکریم.

پرسش:

آیا امکان دارد خداوند به مومنین؛ به رغم دعای خیر والدین برای برخورداری از فرزند صالح، فرزندی ناصالح بدهد؟!

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/AnswerPrayer/11744.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   دعا   استجابت