پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

آیۀ مورد پرسش و برگردان (ترجمۀ) آن به شرح زیر می‌باشد:

«وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» (الرّوم، 21)

- و از نشانه‏‌های او اينكه همسرانی از جنس خود شما برای شما آفريد، تا در كنار آنها آرامش يابيد، و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد. در اين، نشانه‏‌هائی است برای گروهی كه تفكر می‏كنند.

آیه (آیات):

«اسم و آیه»، هر دو به معنای «نشانه» می‌باشند، با این تفاوت که «اسم» نشانه‌ای است که با آن به کسی یا چیزی اشاره می‌شود، اما «آیه» نشانه‌ای است که برای هدایت به سوی مقصدی، روشنگری می‌کند، راه نشان می‌دهد.

به عنوان مثال: اسم علی یا فاطمه، نشانه‌ای برای خطاب کردن، صدا کردن و یا اشاره به شخص می‌باشد، اما اسم‌هایی چون: پدر، مادر، همسر، فرزند، معلم، مربی، امام و ...، نشانه‌ها (آیات) برای روشنگری و هدایت به سمتی می‌باشند -و یا- تابلوی راهنمایی و رانندگی، اسم آن علَمَک می‌باشد، اما علامت روی آن، آیه، یا نشانۀ روشنگر و هدایت کننده می‌باشد.

ازدواج:

فرمود: «قراردادن ازواج از جنس خودتان (انسان)، از آیات الهی می‌باشد»، اما تأکید نمودن که این نوع و جنس خلقت و ازدواج بین آنها، برای کسانی نشانۀ هدایت می‌باشد که هم در خلقت، عظمت و حکمت‌هایش تفکر می‌کنند و هم در امر ازدواج و نیز تدبیر و ادارۀ زندگی مشترک و تشکیل خانواده تفکر می‌نمایند. «إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ».

بنابراین، اگر کسی تفکر ننماید، نه تفاوت جنسیت برایش نشانه «آیه» است و نه ازدواج و پیوند زناشویی و تشکیل خانواده برایش نشانۀ هدایت کننده می‌باشد و چه بسا پس از مدتی کوتاه، به اختلاف و طلاق هم برسند.

آرامش در ازدواج (لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا)  

در گذشته و به تقلید فرهنگ غرب، به زن و مرد، «دو جنس مخالف» می‌گفتند؛ در حالی که خالق حکیم، نه تنها این دو جنس را مخالف هم معرفی ننموده، بلکه ازدواج بین آنها را سبب آرامش بیان فرموده است و امروزه نیز به این نتیجه رسیده‌اند که زن و مرد، دو جنس مکمّل هم می‌باشند، نه دو جنس مخالف!

زن و مرد، برای رشد و تکامل، از هر حیث (مادی و معنوی -یا - روحی و جسمی) به یکدیگر نیاز دارند؛ لذا خداوند متعال، بلافاصله پس از خلقت حضرت آدم علیه السلام، از همان خاک و همان نوع خلقت (انسان)، حوّا علیها السلام را آفرید تا اولاً در کنار یک دیگر به آرامش و کمال برسند و ثانیاً نسل بشر با ازدواج آنها، زیاد و منتشر گردد و خانواده‌ها و خویشان به وجود آیند.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا» (النساء، 1)

- ای مردم! از [مخالفت با فرمان‌هایِ] پروردگارتان بپرهیزید، آنکه شما را از یک تن آفرید و جفتش را [نیز] از [جنس] او پدید آورد و از آن دو تن، مردان و زنان بسیاری را پراکنده و منتشر ساخت. و از خدایی که به نام او از یکدیگر درخواست می‌کنید، پروا کنید و از [قطع رابطه با] خویشاوندان بپرهیزید. یقیناً خدا همواره بر شما حافظ و نگهبان است.

●- نیاز مرد و زن به یک دیگر، فقط نیاز جنسی نمی‌باشد.

در فرهنگ منحط غرب، به خاطر آن که از یک سو، انسان را نوعی حیوان، با شعور بیشتر توصیف می‌کنند، محبّت، عشق، عاطفه و ارتباطات انسانی برای رفع نیازهای روحی و معنوی، هیچ جایگاهی ندارد! و از سویی دیگر چون پیرو اصالت فرد، «من گِرایی» یا به تعبیر غربی فرهنگ اومانیسم می‌باشند، برای تعاون و همزیستی و بالتبع تشکیل خانواده و ...، هیچ اعتبار و ارزشی قائل نیستند، بلکه کمال را در رفاه و لذت فردی می‌بینند؛ لذا نیاز این دو جنس به یکدیگر را فقط نیاز غریزۀ جنسی می‌دانند و می‌گویند: «این نیاز از هر طریق دیگری، چون استمناء، همجنس‌بازی، همخوابی با حیوانات و ...» قابل ارضا می‌باشد!

اما، روابط جنسی نیز با برخورداری از روح و معنویتش به آرامش می‌رساتد، با محبّت و عشق و تعهد متقابل به کمال می‌رسد و می‌تواند به تشکیل خانواده و برخورداری از فرزندان و ... منجر گردد. لذا در همان غرب و تمامی جوامع بشری، به رغم جدّیتی که در ممانعت از تشکیل خانواده و اشاعۀ فردگرایی و فساد و فحشاء دارند، به مرد و زن متأهلی که خانواده تشکیل داده‌اند، با چشم دیگری می‌نگرند و احترام بسیاری برایشان قائلند.

آیا با توجه به آیه، هر ازدواجی به آرامش می‌رساند

آیه می‌فرماید: «تنها راه درست، رشد دهنده، به کمال رساننده و آرامش بخش برای مرد و زن، ازدواج می‌باشد»، اما نفرموده که هر ازدواجی به صورت جبری و حتمی، سبب آرامش می‌گردد؛ که اگر چنین بود، این همه اختلاف و طلاق به وقوع نمی‌پیوست!

این حکمت را می‌توان در تمامی موارد مشاهده کرد و عین همین پرسش را مطرح نمود؛ مِثل آن که بگویند: «خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها، سبب رفع نیازهای بدن و لذت می‌شوند»، اما دلیل نمی‌شود که هر کسی هر چه و به هر مقداری بخورد و بیاشامد، برایش مفید باشد و لذت ببرد. لذا علم، تفکر، تعقل و تدبر لازم است.

مثال روشن‌تر و متقن‌تر، قرآن کریم می‌باشد که برای هدایت تمامی انسان‌ها و جوامع نازل شده است؛ اما نه تنها دلیل نمی‌شود که هر خوانندۀ آیات را هدایت نماید، بلکه سبب گمراهی بیشتر کسانی می‌شود که هم خودشان ظالمند و هم با قرآن مجید، برخورد ظالمه دارند:

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (الإسراء، 82)

- و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مایه درمان ورحمت است، نازل می‌کنیم وستمکاران را جز خسارت نمی‌افزاید.

نقش اهداف در ازدواج

هر کاری، مبتنی بر اهداف کوتاه مدت، بلند مدت و هدف نهایی (غایی) انجام می‌پذیرد؛ مِثل این که اشتغال برای کسب درآمد است و درآمد برای تأمین مایحتاج زندگی، رفاهیات و تفریح، و اینها همه برای بهتر زندگی کردن است ...؛ اما هدف نهایی چیست؟! عده‌ای فقط همین زندگی دنیوی را هدف غایی گرفته‌اند و برخی دیگر، آخرت و زندگی اخروی را هدف گرفته‌اند.

ازدواج نیز همین‌طور است. ازدواج یک قرارداد می‌باشد، لذا در احکام نیز از جمله عقود می‌باشد.

ازدواج ممکن است به خاطر شیفتگی نسبت به ظاهر (شکل، قیافه، هیکل و ...) صورت پذیرد که عمرش بسیار کوتاه است - ممکن است فقط به خاطر مال و ثروت انجام پذیرد که ثبات ندارد - ممکن است به خاطر فرهنگ‌ها و نسبت‌های قومی و قبیله‌ای صورت پذیرد که ضمانتی برای عشق، معرفت و محبت ندارد - ممکن است به خاطر اهداف سیاسی صورت پذیرد که موضوعیتش با رسیدن یا نرسیدن به اهداف منتفی می‌شود و...، اما ممکن است به خاطر پاسخ به نیاز فطری، به حکم عقل، مبتنی بر فرهنگ و اخلاق انسانی، ضرورت تشکیل خانواده و میل به برخورداری از فرزندانی نیکو و در نهایت به خاطر امر و رضایت الهی که منجر به رشد، کمال و قُرب بیشتر به او می‌شود صورت پذیرد. پایه‌های این ازدواج محکم و استوار است و اگر در طول زندگی، در چارچوب تقوا و اسلام و البته متفکرانه و با بصیرت پیش روند، تا ابد و حتی تا قیامت و بهشت نیز تداوم می‌یابد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

آیا با توجه به آیه «... أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا»، هر کسی ازدواج کند به آرامش می‌رسد؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/marriage/12992.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   ازدواج   سوره روم