ش (تبریز): آیا وقوع مکرر زلزله در کشوری چون ژاپن که روی گسل است، دلیل بر غضب الهی میباشد؟ آیا مقاوم سازیهایی که انجام میدهند، مقابله با خداوند متعال است؟!
x-shobhe: متأسفانه طی قرنها خلط مبحثهای بسیاری در ارتباط با قوانین خلقت – عذاب – گناه – دعا – ارتباط اینها با یکدیگر و ... صورت پذیرفته و میپذیرد و شبهه افکنان نیز از این فرصتها نهایت سوء استفاده را در ایجاد انحراف در اذهان عمومی مسلمین مینمایند. لذا به نکات ذیل کاملاً دقت نمایید:
الف – خداوند حکیم و علیم، جهان بر اساس علم و حکمت خود آفریده است و هیچ قاعده و حادثهی غیر علمی در جهان وجود ندارد و از آن جمله گسلهای موجود در لایههای متفاوت زمین میباشد که حرکت میکنند و گاه موجب وقوع زلزله در سطح زمین نیز میگردند. همینطور است، طوفان، باران، رعد و برق و ... . لذا هر حادثهی طبیعیای الزاماً عذاب الهی نمیباشد. منتهی حادثه به تناسب شرایط ما میتواند مفید یا مضر واقع شود. چنان چه خود در قرآن کریم میفرماید نسبت به رعد و برق و باران، هم خوف دارید و هم امید:
«هُوَ الَّذي يُريكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ» (الرعد - 12)
ترجمه: اوست كه برق را براى بيم و اميد شما مىنماياند، و ابرهاى گرانبار پديد مىآورد.
«وَ مِنْ آياتِهِ يُريكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ ماءً فَيُحْيي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» (الروم - 24)
ترجمه: و از جمله آيات و نشانههاى وجود خدا اين است كه (رعد) و برق را «كه باعث خوف و طمع هستند» به شما ارائه مىكند (خوف از صاعقه آسمانى و طمع به نزول باران) و آبى را از آسمان نازل مىكند و زمين را بعد از آن كه مرده باشد به وسيلهی آن زنده مىكند. به راستى اين قدرت نمائى آيات و علائمى است براى قومى كه تعقل مىكنند.
ب – خداوند متعال خیر محض است و از او شری صادر نمیگردد. لذا تمامی خلقت و فعل و انفعالهای آن خیر محض است و از آن جمله عناصر طبیعی و حوادث آن میباشد. خورشید، زمین، جاذبه، باد، باران، زلزله، طوفان و ... در ذات خود خیر محض هستند، اما رفتار آدمیان میتواند هر خیری را به ضرر خود نماید. چنان چه لایهی اوزون سوراخ شود، طوفان خانهها را ویران کند و یا سیل آدمیان را با خود ببرد و یا زلزله و ... زندگیها را به نابودی بکشد. لذا هر چه شر باشد، به سبب رفتار آدمی است. چنان چه خود میفرماید:
« ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» (الروم -41)
ترجمه: فتنه و فساد در خشكى و دريا به علت كارهائى كه مردم انجام داده (و مىدهند) ظاهر شده (و مىشود) (چون اينطور است لذا) خداى عليم كيفر قسمتى از اعمالشان را به آنان مىچشاند، تا شايد آنان به سوى (خدا) باز گردند.
ج – اگر چه هر حادثهی طبیعیای میتواند برای عدهای نعمت و برای عدهی دیگری عذاب باشد، اما نامهای عذابهای الهی از جمله طوفان، سیل، زلزله و ...، الزاماً به همان شکل طبیعی آنها نیست. چنان چه ما نیز در استعارهها میگوییم: طوفان بلا، سیل غم،موج فساد، یا زلزلهی سیاسی و ... . لذا کفر، شرک، نفاق، از دست دادن ارزشهای فطری و عقلی، جایگزینی ارزشهای مادی و فانی و وضعیت فرهنگی و اجتماعی حاکم بر بلاد کفر، خود عذاب بزرگی است که هر طوفان یا زلزلهی طبیعی مهلکتر است.
لذا امام حسین علیهالسلام و دیگر ائمه (ع) را «سفینة النجاة – کشتی نجات» خواندهاند. یعنی وقتی طوفان هجمهی کفر بلند شد، زلزلهی اعتقادی پدید آمد، شبهات و تبلیغات سوء از زمین و آسمان بر شما فرود آمد و سیل انحراف همگان را در بر گرفت، (مانند کشتی نوح) به اهل بیت (ع) رجوع کنید تا نجات یابید.
د – گناه نیز الزاماً کفر، شرک، نفاق، زنا، شرابخواری، رانتخواری، رشوه و سایر مفاسد نیست. از بزرگترین گناهها که عذاب خداوند را به دنبال میآورد جهل است:
«أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِيَ وَ جَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حاجِزاً أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ» (النمل - 61)
ترجمه: و [کیست آن که] در زمين كوههاى ريشهدار قرار داد كه قسمت بيرونىاش سر به آسمان كشيده و نيز در زمين آن چه قوت و رزق هست در چهار فصل پديد آورده قوت و رزقى كه كفاف همه روزىخواران را بدهد؟
ﻫ – هر گناهی در دنیا عذاب خود را دارد و هر صوابی نیز پاداش خود را دارد و عمل کننده به آنها چه مؤمن باشد و چه کافر، از عقاب یا پاداش دنیوی آن بهرهمند خواهد شد. مثل کافری که از مستمندی دستگیری کند، یتیمی اداره نماید و یا از آن طرف مسلمانی که احیاناً مرتکب معصیت و حرامی بشود.
بیان شد که «جهل» از بزرگترین معاصی است. پس اگر عدهای از مسلمین جهالت کردند، روی گسلها شهر یا شهرک ساختند و اصول مهندسی مناطق زلزلهخیز را رعایت نکردند، غذاب این گناهشان همین است که با وقوع یک زلزله 5.5 ریشتری، دهها هزار کشته بدهند. و اگر کفاری در یک مورد رعایت کردند، از جهل به سوی علم رفتند و ...، پاداش دنیایی آنها همین است که در یک زلزلهی 7 ریشتری، سه تا پنج کشته بیشتر ندهند.
و– البته این مباحث علمی سبب نمیگردد که آن چه علم نداریم را منکر گردیم. در هر حال همه چیز به دست اوست و حوادث طبیعی و آثار آن نیز نه تنها از ید قدرت او خارج نمیباشد، بلکه بر اساس علم، اراده و ادارهی (ربوبیت) او انجام میپذیرد. پس قادر است که به واسطهی توبه، نیایش و ...، شر یک حادثه را از شخص یا امتی دور کند و یا آنان را مبتلا نماید.
در نتیجه زلزلههای ژاپن الزاماً عذاب نیست و هر زلزله، آتشفشان، طوفان، باران و ... خیر محض است، ولی رفتار آدمیان تأثیر شر آنها را سبب شده و جذب مینماید. لذا خانهسازی اصولی ژاپنیها، بهرهمندی از علمی است که خداوند تجلی داده و به بشر تعلیم داده است تا بشر به کمال برسد. اما این انسان جاهل، تا علمی را فرا میگیرد، از علوم دیگر غافل میگردد و به محض آن که دو کلام از علم یاد گرفت، به آن خوشحال میگردد و گمان میکند که دیگر میتواند منکر شود! لازم است در آیات ذیل کاملاً تعمق و تدبر و تفکر شود:
«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِى خَلَقَ * خَلَقَ الْانسَانَ مِنْ عَلَقٍ * اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ * الَّذِى عَلَّمَ بِالْقَلَمِ * عَلَّمَ الْانسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ * كلاََّ إِنَّ الْانسَانَ لَيَطْغَى * أَن رَّءَاهُ اسْتَغْنىَ» (العلق – 1 تا 7)
ترجمه: بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفريد * انسان را از خونى بسته شده آفريد * بخوان كه پروردگارت از هر كريمى كريمتر است * كسى است كه به وسيله قلم تعليم كرد * آرى انسان را تعليم كرد چيزهايى را كه نمىدانست * چنين نيست كه انسان حقشناس باشد مسلما طغيان مىكند * به خاطر اينكه خود را بى نياز مىبيند.
«فَلَمَّا جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» (غافر - 83)
ترجمه: پس چون آمدند آنها را پيغمبرانشان با معجزات شاد شدند بآنچه بود نزد آنها از دانش و احاطه نمود بآنها آنچه بودند بآن استهزاء ميكردند.
- تعداد بازدید : 5280
- 18 اردیبهشت 1389
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: گوناگون توحید