پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): ما نمی‌دانیم که مقصود شما کدام انتقادهاست؛ مگر می‌شود به طور کلی حکم داد که همه انتقادها درست هست یا خیر؟

اما، در هر حال هیچ فیلم یا سریالی، منزه و خالی از نقاط ضعف و قابل انتقاد نمی‌باشد. بنابراین ضمن بیان نکات مثبت و منفی، گفته می‌شود که معدلش خوب بود یا خیر؟

فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، با محتوای دینی:

اکثر قریب به اتفاق فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی که به حسب ظاهر محتوای دینی هم دارند، بسیار بسیار ضعیف و قابل نقد می‌باشند. بنده حتی پلانی که شخص در نماز سه سجده می‌کند نیز دیده‌ام (اسمش را به خاطر ندارم).

●- زمانی گفتند: انقلاب اسلامی رخداد ساده‌ای نبوده و نیست، هزاران سوژه‌ی خبری، سیاسی، انسانی، اخلاقی، فرهنگی، تراژدی، افتخار آفرین، ملی و بین المللی دارد، پس چرا به جای کپی از سوژه‌ها و حتی قصه‌ها و سکانس‌های هندی و ترکی، از انقلاب نمی‌سازید؟ خب چند فیلم ساختند که نه سنخیتی با انقلاب داشت، نه با مردم، نه با وقایع ...، و نه پیام و نتیجه‌ی مطلوب.

●- زمانی گفتند: یک جنگ جهانی نزدیک به یک قرن پیش رخ داد، و هنوز ژانر قوی‌ترین فیلم‌های سینمایی و سریال‌های هالیوودی می‌باشد – امریکا یک جنگ ظالمانه با ویتنام به راه انداخت و هنوز فیلم‌هایی می‌سازد که جنایتکاران امریکایی در آن قهرمان بین المللی نشان داده می‌شوند، پس چرا راجع به جنگ هشت ساله که پس از جنگ جهانی، طولانی‌ترین جنگ در قرن اخیر می‌باشد فیلم نمی‌سازید و یا موضوعش را در فیلم نمی‌گنجانید؟ خب یک سری فیلم ساختند! بسیجی‌ها (مردم) را احمق، لوده، بُر خورده در میان رزمندگان، گاه بی‌ادب، نا آشنای با دین یا فرهنگ والای مجاهدت و شهادت، عاشق دختر سر کوچه ... و بالاخره رانده شده از جامعه نشان دادند! و اگر چهره‌ی شاخصی را نشان دادند، هدفش را جدای از دین، انقلاب و اسلام، صرفا «دفاع از وطن – شهید راه وطن و ...) معرفی کردند!

●- و همین‌طور است فیلم‌ها و سریال‌های خانواده که بیشتر طرفدار دارد. نادانی، احمقی، لجاجت، تعصب و بد اخلاقی مذهبی‌ها – روشنفکری، خوش‌اخلاقی، عقلانیت و اجتماعی بودن غیر مذهبی‌ها – عشق‌های مثلث (یک دختر با دو معشوقه یا خواستگار) – بی‌تربیتی فرزندان نسبت به پدر و مادر که اتفاقاً حق به جانب نشان داده می‌شوند و ...، که هیچ شباهتی به بافت، ساختار و فرهنگ خانواده‌های ایرانی ندارد، همه از فرازهای مهم این فیلم‌ها  و سریال‌ها بوده است.

"پدر" در فیلم‌های و سریال‌های ایرانی:

●- به طور کلی (بر اساس سیاست جدید دیکته شده و هدفمند)، "پدر" در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، شخصیتی زیادی، سربار، مضر، متهم و محکوم است؛ حال خواه چهره‌ی مذهبی داشته باشد و یا غیر مذهبی – خواه نقش مثبت ایفا نماید و یا منفی. حتی مرگش هم برای خانواده، دردسر ساز می‌شود!

به قول خودم: «پدر خوب در فیلم‌های و سریال‌های ایرانی، پدری است که یا قبل از آغاز داستان مُرده باشد و یا به زودی بمیرد»؛ تازه بسیار دیده‌ایم که همسر یا فرزندان به سر قبر او می‌رود و به جای ذکر خیر، تلاوت قرآن و خیرات، کلی به او بد و بیراه می‌گویند که تو با ما چنین و چنان کردی!

در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، هیچ فرقی ندارد که پدر مذهبی است و یا غیر مذهبی – دانشمند  است یا بی‌سواد – جوان است و یا سالمند – انقلابی است و یا ضد انقلاب – کاسب است و یا فاچاقچی و ...؛ بالاخره چهره‌اش منفی است، او نسبت به خانواده، متهم و محکوم می‌باشد.

خنداوانه:

این سیاست و استراتژی پنهان با نمایش‌های آشکار، که شاید با ساخت سریال «پدر سالار» به صورت رسمی کلید خورد، اختصاصی به فیلم و سریال ندارد، بلکه گویی برنامه‌سازان سرگرمی، طنز و ... نیز موظف و مکلف هستند که حتماً شخصیت "پدر" را مورد تاخت و تاز قرار دهند!

آیا "خندوانه" را دیده و می‌بینید؟ برنامه‌ای بسیار بسیار سبک و حتی گاه جلف، در قالب شوخی و خنده می‌باشد. به جرأت می‌گویم که اگر صد استندآپ در آن اجرا شده باشد، سوژه‌ی بیش از نود مورد آن، تسخیف و مسخره کردن "پدر" بوده است! و در یکی از آنها که دیگر زیاده‌روی شدید شده بود، آقای رامبد جوان گفت (مضمون): چه خوب است که جوانان راجع به "پدر"، راحت شوخی می‌کنند و امیدواریم، عمومیت  یابد؟!!!

سریال "پدر"

اگر سریال پدر، ادعا و ظاهر دینی بودن نداشته باشد، مسئله‌ی مهمی ندارد، یک سریالی است مانند سایر سریال‌ها، با قصه‌ای سبک و زیاده خیالی! اما چون ادعا این است که رنگ و بوی دینی دارد، با این دید به آن نگاه می‌شود، و البته ضمن برخورداری از نکات مثبت، انتقادهای بسیاری به آن وارد است.

نام این سریال رسماً «پدر» می‌باشد و اگر از این زاویه به سریال دقت کنیم، نه تنها هیچ فرقی با سریال‌های دیگر در «حمله به پدر» ندارد، بلکه به خاطر ظواهر دینی و تشدید سکانس‌های احساسی، و البته با کارگردانی و بازی بسیار خوب هنرمندان، اثر منفی‌اش بیشتر بود.

در این سریال نیز با چهره و نقش چهار پدر آشنا شدید که در سه سطح  خوب، بد و متوسط ایفای نقش می‌کردند و البته تمامی آنها، به ویژه در حق خانواده "متهم، مقصر و محکوم" بودند.

"حامد"، سوژه اصلی و اولین پدری است که می‌بینیم و تا پلان آخر یاد و خاطره‌اش زنده می‌ماند؛ اما او، نه پس ازدواج (و البته آن هم در یک مثلث عشقی)، بلکه پس از پدر شدن مُرد. پدر خوب، پدری است که یا قبلاً مُرده باشد و یا سریعاً بمیرد! دقت شود که "مثلث عشقی" نیز مانند خراب کردن نقش پدر، یکی از محورهای ثابت در هر فیلم و سریالی شده است؟!

"حاج علی"، با بازیگری بسیار خوب آقای مهدی سلطانی، پدر مثبت دیگر این سریال است و در واقع محور سریال و خانواده که مثلاً بسیار هم مذهبی بود. البته نقش ثروتش در حل مشکلاتش، به مراتب بیشتر از مذهبش بود! بیینده می‌گوید: اگر من نیز چنین ثروت، ویلا و خودرویی داشتم ... !

او نیز پدری است که از ابتدا تا انتهای قصه، مکرر به قصورها و تقصیرهای خود در حق خانواده اقرار می‌کند – پدری است که به خاطر حیا،  فرزندش را  خوب در آغوش نگرفته و اکنون پشیمان و داغدیده است – پدری است که اقرار می‌کند به خاطر عروس و نوه‌اش، از دخترش و دامادش غافل گردیده است، حتی به خطا رفتن داماد را می‌دید و عمداً غفلت می‌ورزید – پدری است که عقل درستی ندارد و از دوستان سابق عروسش که فرهنگ و راه دیگری دارند، می‌خواهد دوباره با او ارتباط بگیرند و ... .

"پدر لیلا"، با بازیگری آقای مجید مشیری - پدری است که با ورشکستگی در صرافی، زیاده خواهی، عملکرد نادرست در کسب و تجارت، خانواده را با معضلات شدیدی مواجه نموده و دخترش را نیز درک نمی‌کند، روی او با این سن و سالش دست بلند می‌کند و بالاخره چون قصد خاصی ندارد، زود می‌میرد و مشکلات بیشتری را تحمیل می‌کند.

"محسن"، با بازیگری آقای کاوه خداشناس، پدر دیگر این سریال است. مرد ریشدار، جوان و حسودی که به همسرش، فرزندش، پدر زنش و همه خیانت می‌کند! و البته هنگام اختلاس و خیانت، یک پیراهن یقه گرد سفید پوشیده و دوتا انگشتر درشت هم به انگشت دارد.

"عمو ناصر"، با بازیگری آقای مسعود فروتن (که کارگردان و مجری بوده است، نه بازیگر)، چهره‌ی منفی این سریال است و نقش "پدر" و جانشین پدر "عمو" را ایفا می‌نماید. پدری بی‌فکر، متکبر، خودبین و خودپسند، حسود، کینه‌توز، بداخلاق، ظالم، توطئه‌گر ... و عمویی خائن و جنایتکار که بالاخره به خاطر جنایاتش در حق لیلا، حامد، پدر و مادر لیلا، پسر خودش، حاج علی و همگان، به قتل می‌رسد!

«بابا» - اسم و واژه‌ی "بابا" را زیاد در این سریال می‌شنوید، البته نه از سوی فرزندان، بلکه بیشتر از سوی عروس [که البته مثل دختر است]؛ اما می‌خواهد کند که نه خصیصه‌های خوب به پدر و مادر (ژنتیک) ربطی دارند – نه تربیت خوب به پدر و مادر و خانواده ربطی دارد (مثل لیلا و یا مسعود «آقای نیما  رئیسی») – پس حتی عمو، پدر شوهر، یک غریبه و ... نیز می‌توانند پدری کنند! این معنا را در سریال‌های دیگری چون «آوای باران و ...» نیز دیده و شنیده‌اید.

حالا بفرمایند: «به جز ریش و چادر و انگشتر، کجای این سریال مذهبی بود»؟

●●●- تردیدی نیست که از نگاه کارشناسی، تمامی این فیلم‌ها و سریال‌ها و نیز برنامه‌های سرگرمی و طنز و ...، که در آن نقش "همسر و پدر" را سیاه‌نمایی و تخریب می‌کنند و یا فرهنگ فمینیسم را ترویج می‌کنند، همگی هدفدار و سازماندهی شده می‌باشند.

در یک فیلم یا سریال و یا برنامه، هیچ چیزی اتفاقی نیست، همه حسابشده است، حتی اسم‌ها، لباس‌ها، نماها و فضاها (لوکیشن‌ها)؛ و البته وقتی بیننده یک خط مشخص را در تمامی این نمایش‌ها می‌بیند، بیشتر به عمدی و هدفدار بودن آنها یقین می‌نماید.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

نظر شما درباره سریال پدر چیست؟ با وجود دینی این سریال، باز بعضی‌ها انتقاداتی دارند. آیا این انتقادات درست است یا خیر؟

پاسخ:

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9365.html 

  

 

 

 

  

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   پدر