فرصت شعبان معظم را برای مناجات با معبود، مغتنم بشماریم/ 8   

«إِلٰهِى كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْرُوماً وَقَدْ كانَ حُسْنُ ظَنِّى بِجُودِكَ أَنْ تَقْلِبَنِى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً‌؟! إِلٰهِى وَقَدْ أَفْنَيْتُ عُمْرِى فِى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ، وَأَبْلَيْتُ شَبابِى فِى سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ . إِلٰهِى فَلَمْ أَسْتَيْقِظْ أَيَّامَ اغْتِرارِى بِكَ، وَرُكُونِى إِلىٰ سَبِيلِ سَخَطِكَ»

- معبودم! چگونه از بارگاهت با نومیدی و محرومیت بازگردم، درحالی‌که خوش‌گمانی‌ام به بخشش و وجودت این بوده که مرا نجات‌یافته و بخشیده باز می‌گردانی. معبودم! عمرم را در آزمندی بی‌خبری از تو نابود کردم و جوانی‌ام را در مستی دوری از تو فرسوده نمودم. معبودم! در روزگار غرور نسبت به تو، بیدار نشدم و هنگام اعتماد کردنم به لذت‌های دنیا به خشم تو آگاه نگشتم.

●- در هر سنّ و سالی که باشیم، می‌توانیم و باید که مروری بر گذشتۀ خود بنماییم و ببینیم با خود چه کرده‌ایم و چه اندوخته‌ایم؟ چرا که با همین شاکله و پرونده محشور می‌گردیم و به عواقبش می‌رسیم.

هر کسی با مرور بر گذشته، خودش قضاوت خواهد نمود که غفلتش بسیار و خطاهایش بی‌شمار می‌باشد؛ اما هیچ کدام دلیل بر ناامیدی از رحمت و مغفرت الهی نمی‌گردد. درک خطا، خود گامی بزرگ در رشد است و اقرار به آن با ندامت، سبب بخشش می‌گردد.

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

www.313110.ir

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   دعا