قصه‌های قرآن مجید، همه واقعیت و قصۀ خودمان است
قصه‌های قرآن مجید، همه واقعیت و قصۀ خودمان است
«لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَى وَلَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ» (یوسف علیه السلام، 111)
- به راستی در سرگذشت آنان عبرتی برای خردمندان است. [قرآن] سخنی نیست که به دروغ بافته شده باشد، بلکه تصدیق کننده کتاب های آسمانی پیش از خود است و بیان گر هر چیز است و برای مردمی که ایمان دارند، سراسر هدایت و رحمت است.
●- خداوند سبحان، در قرآن مجید، قصه‌های بسیاری از پیامبران و پیروانشان، اقوام، کفار، ظالمان، فاسقان و سرنوشت آنها بیان نموده است؛ اما نه تنها این قصه‌ها، برای سرگرمی و خواب کردن بیان نشده است، بلکه همه برای بیداری، بصیرت و عبرت عاقلان می‌باشد. این قصه‌ها و سرگذشت‌ها، همه قصۀ خودمان است.
●- از قصۀ آدم (ع) و تعلیم اسماء به او گرفته، تا قصه ابراهیم (ع) و نمرودیان، یوسف و زلیخا و ماجرای رونق و قحطی، موسی (ع) و فرعونیان، قوم عنود و لجوج بنی اسرائیل و گوساله‌پرستی آنان پس از آن همه معجزات و مواهب و ...، همه قصۀ خودمان است و باید درس و عبرت بگیریم.
- تعداد بازدید : 70
- 30 مهر 1402
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: حدیث امروز سوره یوسف
خداوند نسل پیامبران را از یکی از برادران یوسف (لاوی) قرار داد؛ برادری که به چاه انداختن یوسف (ع) را پیشنهاد داد! مگر نسل پیامبران نباید از پاکان باشد، ولی برادر یوسف گناهکار بود. (دیپلم هنر / تهران) 
از خود بپرس: «ربّ تو کیست؟» / 2 
