دعای کمیل، درس خداشناسی، خودشناسی و بندگی خالصانه
دعای کمیل، درس خداشناسی، خودشناسی و بندگی خالصانه
«اللّٰهُمَّ لَاأَجِدُ لِذُنُوبِى غَافِراً، وَلَا لِقَبائِحِى سَاتِراً، وَلَا لِشَىْءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبِيحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَيْرَكَ، لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ وَبِحَمْدِكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِى، وَتَجَرَّأْتُ بِجَهْلِى»
- خدایا! آمرزنده‌ای برای گناهانم و پرده‌پوشی برای زشتکاری‌هایم و تغییر دهنده‌ای برای کار زشتم به زیبایی، جز تو نمی‌یابم، هیچ إلهی (معبودی) جز تو نیست، تو منزّهی و به ستایشت برخاسته‌ام، به خود ستم کردم و از روی نادانی‌ام جرأت یافتم (جسارت کردم).
●- دعای مشهور به «ذکر یونسیه»، ذکر تمامی انبیاء و اولیای الهی بوده است که هر کدام به طریقی بیان داشته‌اند. محور این ذکر، اقرار به توحید - منزه (سبحان) دانستن خدا و اذعان به ظالم بودن خود در حق خویش می‌باشد. فرمود: همین که حضرت یونس علیه السلام گفت: «لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»، اجابتش نمود و او را از غم رهانید؛ و نکته اینجاست که فرمود: «وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ - و ما تمامی مؤمنین را همین‌گونه نجات می‌دهیم» چرا که معرفت و ایمان نجات‌بخش، همین است که بدانی إلهی جز او نیست، او سبحان است و خودت در ظلم به خودت مقصری؛ پس مبادا همچون ابلیس لعین، در گناه و ظلم به خودت، انگشت اتهام را به سوی او بگیری!
شرح بیشتر
«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزّمر، 53)
- بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زياده روى روا داشته ايد از رحمت خدا نوميد مشويد در حقيقت خدا همه گناهان را مى آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است.
●- خداوند ارحم الرّاحمین، نه تنها جمیع گناهان را یکجا می‌بخشد (عفو می‌نماید)، بلکه پوشش می‌دهد (مشمول مغفرت قرار می‌دهد) تا عواقبش مرتب نگردد و بالاتر آن که حتی بدی‌ها را به خوبی‌ها مبدل می‌سازد.
«إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» (الفرقان، 70)
- مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند؛ پس خداوند بديهايشان را به نيكی‌ها تبديل مى‌سازد و خدا همواره آمرزنده مهربان است.
●- اساساً جز خداوند سبحان، بخشنده و پوشش دهنده و مبدل کنندۀ بدی‌ها به خوبی‌ها وجود ندارد؛ چرا که اولاً «گناه»، تمرد از فرمان او در پیروی از هوای نفس خود و دیگران می‌باشد؛ پس اوست که می‌تواند ببخشد - ثانیاً خالق، مالک و ربّ اوست و فقط اوست که می‌تواند آثار بدی را به خوبی مبدل سازد.
- تعداد بازدید : 177
- 16 آبان 1402
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: حدیث امروز دعا
س 753 - چطور اهل کتاب و به اصطلاح ارمنی‌ها، اجابت دعاها و شِفای بیمارهایشان را به اذ‌ن خدای متعال از حضرت ابوالفضل علیه السلام می‌گیرند؟! یعنی دین این افراد مورد قبول الهی است؟! مگر نباید مسلمان بود شیعه بود اهل ولایت بود و ...؟! 
آیا کارکرد دین این است که ما آرزو و دعا و درخواست کنیم و خدا و معصومین درجا خواستۀ ما را اجابت کنند؟! چرا درخواست عده‌ای اجابت می‌شود و عده‌ای نه؟ 
آیا قرار است خدای عالم تمام نیازهای ما را برطرف کند؟ غذا، مسکن، پوشاک و...؟ اگر چنین است، پس چرا بعضی نیازهای ما برطرف نمی‌شود؟ مثلاً جوانی که به ازدواج نیاز دارد اما پولش را ندارد؟! 
