- به ياد آوريد روزی را كه هر گروهی را با پيشوايشان میخوانيم، آنها كه نامه عملشان به دست راستشان است آنرا (با شادی و سرور) میخوانند و سر سوزنی به آنها ظلم و ستم نمیشود.
●- شناخت امامان منصوب الهی، فراگیری نام دوازده امام، شمارش آنها، احترام و صلوات برای آنها و نیز دوست داشتن آنها، بسیار لازم، ضروری، خوب و مفید است؛ اما باید بیندیشم که امام و امامانی که در واقع از آنان پیروی مینماییم کیانند؟ چرا که با همانها محشور میشویم!
شرح بیشتر
شیعیان، از موهبت و نعمت ولایت و امامت برخوردارند و مفتخر به شناخت و محبّت دوازده امام علیهم السلام میباشند.
اما، «امام» فقط آن 12 بزرگوار و اهل عصمت نیستند، بلکه به هر کسی که جلوداری کند و عدهای از او پیروی کنند، «امام» گفته میشود؛ چنان که در اسلام نیز «امام جمعه و جماعت» داریم و سنّیها، امامان بیشتری دارند، حتی به یک فرد علمی و ممتاز که از اندیشههایش پیروی شود نیز «امام» میگویند، مانند «امام غزالی» و به رهبران 4 مذهب خود نیز امام میگویند، مانند: امام اعظم ابوحنیفه یا امام شافع و ... .
در هر حال، اصل ولایتپذیری و پیروی از امام یا امامان، مانند توحید، یک امر فطری میباشد؛ یعنی حتماً و بدون استثناء، هر کسی إلهی برگزیده و میپرستد که یا إله حق است و یا إلههای باطل - هر کسی ولایت شخص یا قدرتهایی را پذیرفته که یا ولایت الله و جریان آن در اولیاء الله است و یا ولایت شیطان و طاغوتها و جریان آن در مراتب دیگر - و هر کسی به تناسب اهداف، مقاصد و آمالش، رهبران، پیشوایان و امامانی را برمی گزیند که یا امام حق هستند و به سوی الله جلّ جلاله هدایت میکنند و یا امامان باطل میباشند که به سوی آتش میخوانند!
ما شیعیان، مفتخریم که امامان منصوب إلهی را به امامت برگزیدهایم؛ آنها را تا حدودی میشناسیم، نه تنها به آنها احترام میگذاریم، بلکه محبّ و مودّت داریم، از نزدیک یا دور، زیارتشان میکنیم، به زیارت حرمهایشان میرویم و حتی نزد خداوند سبحان، به آنان توسل میجوییم؛ اما اینها همه، پاسخگوی بُعد نظری میباشند و باید ببینیم که آیا در عمل نیز آنان را به امامت برگزیدهایم یا خیر؟ نکند در موضعگیری ما نسبت به یک امری، در رفتار ما در هر امری، در گفتار ما، در پوشش ما و مواضع سیاسی و در تعاملات اجتماعی ما، امامانی که کفار و مشرکان برای ما ساختهاند را برگزینیم، آنها را الگو قرار دهیم و از آنان تبعیت نماییم!
به عنوان مثال: مهم این است که در ازدواج چه فرهنگی داریم و پیشوایان و الگوهای این فرهنگ کیانند؟! - در رفتار با پدر و مادر، یا همسر و فرزندان - در تحصیل، کسب و تأمین معاش - هنگام حضور در فضای مجازی - هنگام موضعگیری قلبی و اظهار نظر و سایر موارد؛ چه کسانی را پیشوا و الگو قرار دادهایم؟ در واقع همانها امامان میباشند!
●- خداوند سبحان، بیان نمود که هنگام قیامت، یک حشر فردی وجود دارد که هر کسی خودش به تنهایی محشور میشود و در محضر حق قرار میگیرد، و سپس دستهبندیها آغاز میگردد، چون قیامت «یَوم الفَصل» یعنی روز جدا سازیها نیز هست.
در آن روز، در یک مقطعی، هر کسی را با امامی که در زندگی دنیا پیرو او بود میخوانند؛ میگویند: پیروان حضرت مهدی علیه السلام، دور ایشان جمع شوند - پیروان امریکا و انگلیس هم دور سران آنها جمع شوند ... و سپس هر کسی را به جایی میفرستند که امامش در آنجاست.