دوستیابی و ارتباطات / 6 – هدفمندی و اخلاص
امیرالمؤمنین علیه السلام: طُوبى لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ وَعِلمَهُ وَحُبَّهُ وَبُغضَهُ وَأَخذَهُ وَتَركَهُ وَكَلامَهُ وَصَمتَهُ وَفِعلَهُ وَقَولَهُ (تحف العقول، ص 100)
امیرالمؤمنین علیه السلام: خوشا به سعادت كسی كه عمل، علم، دوستى، دشمنى، گرفتن، رها كردن، سخن،سكوت ،كردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند .
نظام خلقت حکیمانه و قانونمند است و تخطی از قوانین مادی و معنوی حاکم بر آن، منجر به شکت و خسران میگردد. در ارتباط شخص با دیگران، حتماً هدفی دنبال میشود، در موضعگیریهای انسان [دوستی، دشمنی، بیتفاوتی، سخن گفتن، سکوت، انفعال، سکون و ...]، حتماً هدفی در نظر است، پس خوشا به حال کسی که در هر امری، خدا و تقرب به او را هدف بگیرد. آن وقت است که شخص و بالتبع جامعه رشد یافته و امور اصلاح میگردد.
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «دوستیابی و ارتباطات»