پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): در این بحث، سوء استفاده و برداشت غلط از آیات، آن هم به گونه‌ای که توجیه برای گناه و فساد باشد، مهم‌تر از حجاب یا بدحجابی می‌باشد! لذا به جای بخش احکام، در بخش "قرآن و حدیث" مورد بحث قرار می‌گیرد.

دشمنان خدا، اسلام، مسلمین و جامعه‌ی سالم، اگر لازم باشد، برای ایجاد انحراف در اذهان عمومی و افساد در باورهای مردم، به قرآن مجید و امیرالمؤمنین علیه السلام نیز متوسل می‌گردند! آنها نه خدا، معاد، اسلام و قرآن را قبول دارد و نه امیرالمؤمنین علیه السلام را قبول دارد، اما می‌گویند: اول آیه حجاب « وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ» آمده است و شامل غیر مؤمنان نمی‌شود! عجب اجتهادی؟!! بدیهی است که اجتهاد کفار و فاسدان، از قرآن و سنت اهل بیت علیهم السلام،  بیش از این هم نمی‌شود.

●- به آنها بفرمایید که اگر قرآن مجید را قبول ندارید، هرگز به آن استناد نفرمایید، به ویژه با قصد سوء و تحریف؛ و اگر قبول دارید، پس خودتان نیز جزو مؤمنان به قرآن و مخاطب «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» می‌شوید. معنا و مصداق مؤمن این نیست که حتماً عارف به معارف باشد و نماز شب بخواند!

●- به آنها بفرمایید که خداوند متعال در این آیات حتی "یَا ایّهَا المُسلِمون" نفرموده، بلکه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» فرموده است، پس آیا حتی هر مسلمانی بگوید: «پس شامل من نمی‌شود، چون من هنوز مؤمن نشده‌ام و طبق آیه‌ی دیگری از قرآن کریم، فقط مسلمان هستم»؟!

●- به آنها بفرمایید که اگر فقط اندکی نیز قرآن کریم را باور دارید، آیاتی که با «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ» - «وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ» و «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» آغاز شده را رها کنید و آیاتی که «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ» و یا «يَا أَيُّهَا النَّاسُ» آغاز شده را بخوانید، و باور نموده و عمل نمایید. بالاخره اگر مؤمن نیز نباشید، دست کم آدم که هستید ان شاء الله:

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ» (فاطر، 5)

ترجمه: اى مردم همانا وعده خدا حق است؛ زنهار تا اين زندگى دنيا شما را فريب ندهد و زنهار تا [شيطان] فريبنده شما را در باره‌ی خدا نفريبد.

اجتهاد از آیات:

آیا در قرآن کریم و آموزه‌های اهل عصمت علیهم السلام، چنین آموخته‌اند که هر کسی برای فهم و استنباط احکام اسلام و اجتهاد و صدور فتوا و حکم، می‌تواند به ظاهر آیات قرآن کریم رجوع و بسنده نماید؟! پس چرا علاقمندان به "فقه = احکام"، نزدیک به دو دهه، تحصیل تخصصی می‌کنند؟! براساس اجتهاد این گروه، چگونه سوره حمد در نمازها واجب و نماز صبح دو رکعت و ظهر چهار رکعت می‌شود، که هیچ آیه‌ای دال بر آن وجود ندارد؟! حال اجتهاد می‌کنند که چون آیه‌ی حجاب با «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» شروع شده، پس دیگران را شامل نمی‌گردد؟!

برخی از آیات:

حال به چند آیه‌ای که با «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» شروع شده اشاره می‌کنیم و شما ببینید که آیا یعنی این کارها بر دیگران مجاز است، یا فقط راجع به حجاب چنین نظریه، برداشت و اجتهادی دارند؟!

*- «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ...» (البقره،  282)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد، هر گاه به وامى تا سررسيدى معين‏، با يكديگر معامله كرديد، آن را بنويسيد؛ و بايد نويسنده‏‌اى (صورت معامله را) بر اساس عدالت‏، ميان شما بنويسد... .

آیا می‌گویند: «پس مکتوب نمودن قراردادها، ثبت، محضر و ... را جمع کنیم، چون خطاب به مؤمنان است؟!»

*- «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى كَالَّذِي يُنْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ ...» (البقره، 262)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد، صدقه ‏هاى خود را با منّت و آزار، باطل مكنيد، مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم‏، انفاق مى‌كند ... .

آیا می‌گویند: «پس دیگران مجازند که به هنگام کمک به دیگران، منت بگذارند و آنها را آزار دهند و یا برای ریا کمک کنند؟!» یا این رفتار نزد همگان رذیلت است؟

*- «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ...» (الحجرات، 12)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از بسيارى از گمان‌ها بپرهيزيد كه پاره‌اى از گمان‌ها گناه است و جاسوسى مكنيد و بعضى از شما غيبت بعضى نكند... .

آیا می‌گویند: «پس سوء ظن به دیگران، بدبینی و متهم نمودن دیگران به استناد سوء ظنّ، تجسس در زندگی خصوصی دیگران، غیبت دیگران و ...، بر غیر مؤمنان جایز است؟!»

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ» (الحجرات، 6)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد اگر فاسقى برايتان خبرى آورد نيك وارسى كنيد مبادا به نادانى گروهى را آسيب برسانيد و [بعد] از آنچه كرده‏‌ايد پشيمان شويد.

آیا می‌گویند: «پس بر هر غیر مؤمنی جایز است که هر خبری را هر چند مُخبرش فاسق باشد، باور کند؟!»

حجاب:

حجاب، همان ستر و پوشش است. پرده‌هایی است که بر تمامی عالم هستی انداخته شده است و تشریع (احکام) الهی نیز کاملاً منطبق با تکوین الهی (نظام خلقت) می‌باشد و هر گونه تخطی از آن، موجب فسق [خروج از مسیر]، ضرر، زیارت، خسارت و هلاکت می‌گردد.

هر چه هست، تجلی جمال الهی است، حتی وحی نیز  از پس پرده حجاب است و در عالم ماده نیز همه چیز در حجاب‌های تو در تو قرار گرفته است و ابتدا هیچ چیزی جز اندکی از صورت و ظاهر را نمی‌بینید؛ البته هر که نزدیک‌تر [مقرب‌تر] گردد، محرم‌تر می‌شود و پرده‌ها یکی پس از دیگری برایش کنار می‌رود و زیبایی‌های نهفته را بیشتر می‌بیند. حال خواه سطح یک کوه یا دشت باشد، یا ظاهر و سطح آیات قرآن کریم و یا ... .

انسان نیز همین‌طور است. در تمامی امورش، ظاهری دارد که محدوده‌ی کمی از آن، منظر عموم قرار می‌گیرد، و باطن و بواطنی دارد که جز بر نزدیکان و محارم آشکار نمی‌گردد و نباید آشکار گردد؛ حال خواه احوال دلش باشد، یا اصرارش باشد، یا بدنش! به قول حافظ رحمة الله علیه:

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی 

گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

خالق و مالک بدن زن و مرد نیز خداوند متعال است که حقوقش را خودش بیان نموده است، تا مورد سوء استفاده و ظلم به خود و دیگران قرار نگیرد.

برده‌داری مدرن:

در گذشته، مردانی به واسطه‌ی ثروت و قدرت، مالک زنان متعددی می‌شدند؛ زن را آدم حساب نمی‌کردند، بلکه کالایی برای لذت خود محسوب می‌نمودند!

اما "مرد سالاری" نیز در عصر استیلای کفر و نظام سلطه، به نام "مدرنیسم و پست مدرنیسم و پسا پست مدرنیسم" گسترش و شدت یافت. گفتند: «زنان یک کالای عمومی هستند، پس لذت از آنان نیز نباید منحصر به برخورداری مردان از ثروت و قدرت باشد؛ بلکه تمامی زنان باید در انظار عمومی عریان و یا دست کم نیمه عریان شوند، صورت و بدن خود را به زیبایی بیارایند و در کوچه و خیابان و بازار، به انظار عمومی آقایان عرضه دارند، تا عموم مردان بتوانند از حداقلِ لذتِ از زن، که دیدن جاذبه‌های جنسی آنان است، به صورت رایگان  و بدون هیچ تعهد و محدودیتی، لذت ببرند»!

نام این مردسالاری دیکتاتور مأبانه و استثمار دختران و زنان را "آزادی زن" و "فمینیسم" گذاشتند، تا مجبور به هزینه و زحمت برای لخت کردن آنها نباشند، بلکه آنها خودشان فریب بخورند، و نه تنها رایگان، بلکه برای عرضه‌ی اندام خود، از جیب خودشان نیز هزینه کنند!

در این فرهنگ استثماری و برده‌داری مدرن، نه تنها زن مالک خودش نیست، بلکه حق ندارد به کسی یا چیزی تعلق پیدا کند، بلکه باید عام المنفعه باشد.

خانم سیمون دوبوار، به عنوان بنیانگذار فمینیسم، در کتاب جنس دوم، می‌نویسد: «حتی تعلقاتی چون فرزندی، مادری، همسری، عشق، وفا، حیا، عفت و ... زنجیرهایی بر دست و پای دختران  و زنان است که باید از آنها رها گردند!». یعنی چیزی نباید مانع از استفاده‌ی عموم مردان از آنان گردد!

اینگونه، زن در فمینیسم (برده‌داری مدرن)، کالایی عام المنفعه می‌شود؛ اما با "مرد" چه کنند؟! بالاخره او هر چقدر هم که از دیگران سوء استفاده کند، نسبت به «دختر من، خواهر من، مادر من، همسر من و ...» نگرش و تعلقات دیگری دارد، احساس مالکیتی دارد که تعرض به آن از ناحیه دیگران را نمی‌پذیرد! لذا گفتند: «از مهم‌ترین موانع آزادی زنان و فمینیسم، "غیرت بی‌جای مردانه" است که باید شکسته و برداشته شود»!

خب، راست می‌گویند: نمی‌شود در این برده‌داری کلان، مدعی شد که «دختران و همسران دیگران مال من، اما دختران و همسر خودم، مال خودم»!

خوکدانی:

حالا جامعه‌ای را تصور کنید که دختران و زنان آن باور کرده‌اند که هیچ سرمایه‌ای جز جاذبه جنسی ندارند و آن را نیز باید به صورت کامل و رایگان در اختیار عموم مردان قرار دهند و هیچ کارآیی و ارزش و جاذبه‌ای برای ارائه، جز بدن و جنسیت خود ندارند – و مردان نیز بی‌غیرت شده‌اند و به آنها القا شده که «اگر دختران، خواهران و همسران دیگر برای توست، دختران و خواهران و همسران شما نیز برای مردان دیگر هستند»!

چنین جامعه‌ای، مبدل به یک خوکدانی بزرگ می‌شود، مانند امریکا و کشورهای اروپایی، که طبق آمار خودشان، به غیر از آزادی جنسی، از هر چهار زنی، یک نفر تا سی و پنج سالگی، حتماً یکبار تجاوز را تجربه کرده است و بیشتر تجاوزات نیز توسط اعضای خانواده اول و دوم [پدر، برادر، عمو، دایی، خویشان] و سپس دوستان خانوادگی انجام می‌پذیرد! حتی جامعه‌ی خوک‌ها و گرازهای وحشی نیز در روابط جنسی، چنین بی‌قاعده نمی‌باشد! لذا در مورد آنان فرمود: «کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ – حیوان، بلکه پست‌تر».

جمهوری اسلامی نیز به خواست مردم مسلمان و حتی بسیاری از غیر مسلمانانِ هموطن، استقرار یافته، تا جامعه مبدل به یک خوکدانی بزرگ نگردد؛ بنابراین رعایت تمامی قوانین اجتماعی‌اش، اجباری می‌باشد، چنان که در هیچ کجای عالم، رعایت قوانین اختیاری نمی‌باشد.

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

می‌گویند: آیه‌ی حجاب مربوط به «مؤمنات – زنان مؤمن» می‌باشد، پس دیگران را شامل نمی‌گردد؛ پس چرا در نظام جمهوری اسلامی ایران اجباری است؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9930.html 

 

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

          

 

کلمات کلیدی:  قرآن   حجاب