امام خمینی رحمة الله علیه:

... مبارک وقتی است که، تبریک عظیم در وقتی است که مسلمین توجه بکنند به‏ ‎ ‎‏گرفتاریهایی که دارند و توجه بکنند به اینکه از کجا این گرفتاریها آمده است، و علل‏‎ ‎‏آمدن این گرفتاریها چیست و راه نجات از آن چیست.

‏رسول الله ، پایۀ سیاست را در دیانت گذاشته است.

... رسول الله ، پایۀ سیاست را در دیانت گذاشته است. رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و‏‎ ‎‏سلم ـ تشکیل حکومت داده است؛ تشکیل مراکز سیاست داده است. و سایر خلفای‏‎ ‎‏اسلام تا آنجایی که به انحراف کشیده نشده بود در صدر اسلام، باید همۀ آنها را نفی‏‎ ‎‏کنند. باید آنها را این آخوندهای درباری و این سلاطین نوکر مآب، باید پیغمبر اکرم و‏‎ ‎‏خلفای اسلام را طرد کنند، و بگویند که آنها مسلم نبودند. برای اینکه آنها دخالت در‏‎ ‎‏سیاست می‌کردند.

سیاستی که در صدر اسلام بود یک سیاست جهانی بود. پیغمبر اسلام‏‎ ‎‏دستش را دراز کرده بود در اطراف عالم و عالم را داشت دعوت می کرد به اسلام؛ و‏‎ ‎‏دعوت می‌کرد به سیاست اسلامی و حکومت تشکیل داد، و خلفای بعد حکومت تشکیل‏‎ ‎‏دادند. و از صدر اسلام از زمان رسول خدا تا آن وقتی که انحراف در کار نبود، سیاست و‏‎ ‎‏دیانت توأم بودند.

این آخوندهای درباری و این باصطلاح سلاطین امریکایی یا‏ شوروی، یا باید پیغمبر و پیغمبران را و خلفای پیغمبر و پیغمبران را تخطئه کنند، یا باید‏‎ ‎‏خود و حکومتهای خود را تخطئه کنند. امر دایر بین این دو است و از این خارج نیست.‏‎ ‎‏نمی شود منطقی که در مکه، سیاست ما تخطئه می کند و مسلمین را که می خواهند شعار بر‏‎ ‎‏ضد ستمگران بدهند جلوگیری می‌کند، و در سایر بلاد که بعض ائمۀ درباری، ائمۀ ـ اگر‏‎ ‎‏باشد بین‌شان ـ جمعۀ درباری و ائمۀ جماعت درباری در یک دوراهی واقع هستند، هر‏‎ ‎‏کدام را می خواهند اختیار کنند. یا اختیار کنند که نه رسول الله و نه بعد از او خلفا و نه‏‎ ‎‏آنهایی که متصدیان امور اسلام بوده‌اند از اصحاب و از وابستگان به آنها در صدر اسلام،‏‎ ‎‏آنها مسلم نیستند ـ یا اقرار کنند که خودشان و حکومتهایی که در بلاد خودشان هست‏‎ ‎‏مسلم نیستند. جمع مابین این دو نخواهد شد.

سَر این دوراهی همه هستند و گرفتاری‏‎ ‎‏مسلمین هم در همین است که به آنها تزریق کرده‌اند، تبلیغ کرده‌اند که روحانیون باید‏‎ ‎‏بروند در کنج مدرسه ها و مسجدها و بعض مسائل اسلام را بگویند، نه همه را.

اساس‏‎ ‎‏مطلب اینجاست که اسلام آیا دین سیاست است و با سیاست به همۀ ابعاد، با مسائل‏‎ ‎‏اجتماعی ملتها به همۀ ابعاد، با مسائل اقتصادی و فرهنگی و همه چیزهایش با همۀ افراد‏‎ ‎‏توأم است، یا اینکه اسلام باید منزوی باشد، و در صدر اسلام آنهایی که حکومت دادند‏‎ ‎‏همه در اشتباه بودند.‏

 

(صحیفه امام، ج 17، 203 و 204)

کلمات کلیدی:  رهبری