پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

"اخلاص" یعنی چه و مصادیقش چیست؟ آیا "اخلاص" یعنی آدمی هیچ هدفی نداشته باشد، برای تحقق اهدافش هیچ کاری انجام ندهد، هیچ کسی یا چیزی را دوست نداشته باشد، با همه قطع ارتباط بکند و در گوشۀ انزوا بمیرد؟! پس این همه بحث و نیز دستورالعمل در امور شخصی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و ... برای چیست؟!

فقط امور، نیازها و امیال مادی نیست؛ می‌توان پرسید: «آیا دوست داشتن نماز، تلاوت قرآن مجید، روزه ماه مبارک رمضان، محبت و مودّت اهل بیت علیهم السلام که در قرآن مجید به آن امر شده‌ایم، و یا دوست داشتن پدر، مادر، همسر و فرزند و ...، تضادی با "اخلاص" ندارد؟!

"اخلاص"، یعنی خداوند سبحان را بشناسید، به او و معادش ایمان بیاورید، او را بندگی کنید و به غیر از او را بندگی نکنید [لا إله الّا الله]، هیچ چیزی و کسی جز او و قرب به او را هدف غایی قرار ندهید، و محبوب غایی شما او باشد «وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ – شدت محبت کسانی که ایمان آورند، الله است / البقره، 165».

نیازها و دوست‌داشتنی‌ها

فقط "نیاز و میل به شناخته شدن، مقبول و محبوب واقع شدن در اجتماع" نیست، بلکه تمامی نیازها و امیال آدمی را باید در نظر گرفت. مانند: نیاز و دوست داشتن علم، قدرت، ثروت، شهرت و ...؛ آیا این امیال فطری و یا غریزی، با "اخلاص" در تضاد می‌باشند؟!

*- خداوند متعال، خود آدمی را با این نیازها و امیال خلق کرده است؛ خودش می‌فرماید محبت این امیال برای انسان زینت داده شده‌اند؛ حال آیا با اخلاص تضاد دارند؟! یا می‌فرماید که اینها همه نیازهایی زندگی شما در دنیاست، اما به آنها وابسته نشوید و معادگرا باشید.

«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ» (آل عمران، 14)

- محبّت امور مادى، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهاى ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (تا در پرتو آن، آزمايش و تربيت شوند؛ ولى) اينها (در صورتى كه هدف نهايى آدمى را تشكيل دهند،) سرمايۀ زندگى پست (مادى) است؛ و سرانجام نيك (و زندگىِ والا و جاويدان)، نزد خداست.

●- پس، وقتی کسی می‌گوید: من به برخورداری از علم، قدرت و ثروت تمایل دارم – من موجودی اجتماعی هستم، پس به مقبولیت و شهرت نیاز و میل دارم و ...، باید از خودش بپرسد: «چرا و به کدامین هدف؟»

اگر هدفش در راستای بندگی خدا و قُرب به پروردگار عالم بود، تمامی این امیال و دوست داشتنی‌هایش عین و مصادیق ظهور "اخلاص در پرستش و عبادت او" می‌شوند؛ و اگر هدف و اهدافی جز خداوند سبحان را نظر داشته باشد، بندگی هوای نفس و مصداق "شرک" می‌شوند، به هر میزان.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

انسان یک موجود اجتماعی است و در تبع آن نیاز به مقبولیت اجتماع هم دارد. می‌خواهد دیده، شناخته و محبوب واقع شود. آیا این نیاز و خواسته، با اخلاص در تضاد نیست؟

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11715.html 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   توحید