خدا کیست؟ باید او را آنگونه که خودش را شناسانده بشناسیم / 2
«هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ» (الحشر، 22)
- او اللّه است كه الهی جز او نيست، از پنهان و آشكار آگاه است، و او رحمان و رحيم است.
●- اولین نامی که از خداوند سبحان و هر کس یا چیز دیگری میشناسیم، اسم ضمیر است، مانند «هُوَ - او». پس ابتدا از خداوند سبحان، با اسم ضمیر «هُوَ» یاد میکنیم.
ابتدا میگوییم: «من، تو، او، آن» و سپس شاخصههای دیگر را در تعریف بیشتر از «من، تو، او، آن» بیان مینماییم؛ مانند: «او، انسان است».
هُوَ الله. «اللّه» اسم خاص خداوند سبحان میباشد و اگر چه از «ال إله» گرفته شده و معنا دارد، اما هیچگاه اسم خاص کسی را ترجمه نمیکنند.
«لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ - إلهی جز او وجود ندارد»؛ متأسفانه همه جا «إله» را «معبود» ترجمه کردهاند، در حالی که هر دو کلمه، عربی میباشد، پس اگر میخواست، خود میفرمود: «معبودی جز او نیست»! «إله»، یعنی: «قابل پرستش» و «معبود» یعنی: «آن که بندگی (عبادت) میشود.
آن چه برای ما در غیب است و یا مشهود ماست را او خلق نموده است، پس به آن علم دارد و «رحمان و رحیم»، یعنی وجود بخشی است که وجود بخشی او در هر آن استمرار دارد، نه این که به قول یهود و ...، یکبار خلق کرده و رها کرده باشد!
و البته رحمت خاص او، مخصوص مؤمنان است که در بهشت نیز مراتب وجودی آنها را ارتقاء میبخشد.
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
www.313110.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز توحید «خدا کیست؟»