سبک زندگی -  محبت ، دوست داشتن  و عشق (13 – پدر و مادر)

وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا (الإسراء، 23)

و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد. اگر يكى از آن دو يا هر دو، در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها [حتى‌] «اوف = اَه» مگو و به آنان پَرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى.

احسان و نیکی به پدر و مادر، نه تنها یک لطف اضافی نیست، بلکه انجام وظیفه‌ای است که خداوند متعال به آن امر کرده است و نتیجه‌اش نیز مفید به رشد خودمان می‌باشد. نیکی به پدر و مادر، آنقدر مهم و سازنده است که امر به آن، همیشه پس از امر به توحید آمده است. بی‌تردید اکثر قریب به اتفاق انسان‌ها، پدر و مادر خود را دوست دارند، اما این محبت، باید در رفتار و گفتار با آنها ظهور یابد.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «سبک زندگی»   مادر   پدر