پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): ابتدا دقت کنیم که ترجمه‌ی واژه‌ی "تظاهرات" که در فارسی نیز متداول است و ضرورت زیادی به ترجمه ندارد، به واژه‌ی "راهپیمایی"، به عنوان یک غلط مصطلح اشکالی ندارد، چرا که همه مقصود را می‌فهمند؛ اما در عین حال "راهپیمایی" با "تظاهرات" متفاوت است.

"راهپیمایی" یعنی سواره نرفتن و پیاده رفتن که ممکن است به قصد ورزش، نرمش، سلامت یا تفریح، به دور پارک یا در محیط مناسبی انجام پذیرد، اما "تظاهرات" یعنی ظاهر کردن و به نمایش عموم گذاشتن یک اندیشه، باور، اعتقاد، کشش، گرایش و بالاخره اهداف و مقاصد.

چند نکته‌ی مهم:

یک – اولین نکته این است که آدمی بداند و توجه کند که "چه کاری دارد انجام می‌دهد"؟! فرض کنید کسی نماز را اقامه کند، در حالی که خودش هم نمی‌فهمد چه می‌کند یا چه می‌گوید؟!

شرکت کننده در این تظاهرات، باید بداند که آیا به راهپیمایی یا تظاهرات می‌رود؟ آیا به زیارت عتبات عالیات و حرم‌های شریف می‌رود، اما بخشی را پیاده؟! آیا نه به زیارت حرم، بلکه به زیارت امامان و اولیاء الله علیهم السلام می‌رود؟! ... و یا آن که ضمن تظاهرات، زیارت حرم‌ها، زیارت امامان و اولیای الهی، در یک حرکت بززگ و جهادی، که مقدمه‌ای بر ظهور و جلوه‌ای از ظهور امام عصر عجّ الله تعالی فرجه الشریف است، شرکت می‌کند؟!

دو – دیگر آن که زائر، خودش به اثر کارش واقف باشد. آیا برای "ثواب" می‌رسد و "ثواب" را نیز در نعمات بیشتر در بهشت می‌داند، یا در رشد، کمال و قرب الهی؟! در بهشت چه نعمتی نیست یا کم است که آدمی برای به دست آوردن آن تلاش کند؟!

مهم‌ترین و والاترین اثر تظاهرات اربعین این است که امام زمان علیه السلام فرمودند: «اگر قلب‌های شیعیان ما، بر وفای به عهدی که نسبت به ما بر عهده دارند، اجتماع کنند، ظهور نه تنها به تعویق نمی‌افتد، بلکه در آن تعجیل نیز می‌شود و شیعیان ما به یُمن مشاهده‌ و زیارت با معرفت و صدق نسبت به ما می‌رسند». پس اثر این تظاهرات بزرگ و مقدس، و این وحدت و اجتماع قلوب، تعجیل در ظهور می‌باشد.

سه – پس از این دو مرحله، نوبت به "قصد و نیّت" می‌رسد؛ چرا که ارزش هر کاری، به نیّت آن است و نه به اَشکال و رفتارهای فیزیکی آن. نماز را به هر نیّتی می‌شود اقامه نمود و در جبهه و جنگ نیز به هر نیّتی می‌توان حاضر شد و جنگید؛ پس مهم نیّت است.

"نیت"، جز رضایت و قرب الهی، هر چه باشد باطل است. نماز و روزه نیز به نیت "قربة الی الله" اقامه می‌شود. محبت به امام حسین علیه السلام، عزاداری برای ایشان، معظم داشتن شعائر، بزرگداشت عاشورا در اربعین و ... نیز باید به نیت "قربة الی الله" باشد، و این نیت وقتی صادق است، که عزم و عمل، خالصانه باشد.

خداوند متعال از بندگانش، هیچ چیزی جز "اخلاص در بندگی" نخواسته است و می‌فرماید: «اساساً دین قیم همین است که اطاعت و بندگی، با اخلاص باشد»:

«وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ» (البیّنة، 5)

ترجمه: و به آنها دستوری داده نشده بود جز اینکه خدا را بپرستند در حالی که دین خود را برای او خالص کنند، نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند؛ و این است آیین مستقیم و پایدار!

چهار – نکته بعدی، شناخت راه و مسیر است. زائران محترم در این تظاهرات، در مسیر "نجف تا کربلا" حرکت نمی‌کنند، این یک راه فیزیکی است و مقصود از "نجف تا کربلا" نیز این است که خط ولایت، از امیرالمؤمنین علیه السلام شروع می‌شود.

مسیر تظاهرات کربلا، همان راه سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام می‌باشد که راه هدایت، رشد، کمال، رضایت و قرب الهی است.

وقتی باور نمودیم که «إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدی»، یعنی یک راه هدایتی وجود دارد که امام حسین علیه السلام آن را برایمان روشن و نورانی نموده است. یعنی همان "صراط مستقیم" و راه "اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله"؛ که هم با مسیر کفر و ظلم در تضاد است و هم با مسیر اسلام معاویه‌ای، یزیدی، امریکایی و انگلیسی، مغایرت دارد.

پنج – هدف را از نظر دور نداریم؛ هدف ما باید همان هدف امام حسین علیه السلام باشد که فرمود: «من برای اصلاح امت جدم و برای امر به معروف و نهی از منکر، خروج نموده‌ام»؛ و فراموش نکنیم که اصل معروف و رأس معروف، همان "ولایت" است و بدترین منکر نیز حاکمیت نظام سلطه‌ی کفر و استکبار است. بنابراین، عزم باید در این جهت راسخ باشد.

در مناسک حج، به امام باقر علیه السلام عرض کردند: «الحمدلله امسال جماعت بسیاری آمده‌اند»؛ ایشان پاسخ دادند: «[بیشتر اینها]، از روی عادت تن و سنت میهن آمده‌اند و همچون اعراب جاهلیت، سرتراشی و سنگ‌پرانی می‌کنند»! پرسیدند: «پس چه کنند؟» فرمودند: «باید مناسک خود را انجام دهند و سپس نزد ما بیایند و ولایت‌شان را به ما اعلام نمایند».

●- هدف این است که در این تظاهرات، جلوه‌ای از ادعاهایمان مبنی بر «یا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلى یَوْمِ الْقِیامَهِ» را ظاهر نماییم و گام محکمی در جهت "تولا و تبرا"یی که خداوند متعال فرموده است برداریم، تا گفتارمان در زیارت عاشورا صدق یابد: «یا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللَّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ وَ اِلى امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَهَ وَ اِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ وَ بِالْبَراَّئَهِ [مِمَّنْ قاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرائَهِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِعَلَیْکُمْ وَ اَبْرَءُ اِلَى اللّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ وَ بَنى عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَ جَرى فى ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَشْیاعِکُمْ»

ترجمه: اى اباعبداللّه من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤ منین و فاطمه و حسن و شما بوسیله دوستى تو و بوسیله بیزارى از کسى که با تو مقاتله کرد و جنگ با تو را برپا آرد و به بیزارى جستن از آسى آه شالوده ستم و ظلم بر شما را ریختو بیزارى جویم بسوى خدا و بسوى رسولش از کسى که پى ریزى کرد شالوده این کار را و پایه گذارى کرد بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما.

●- دقت نماییم که دامنه‌‌ی "تولا و تبرا – نزدیک شدن و دور شدن"، امتداد دارد و به محبت سیدالشهداء، یا امام زمان و دیگر اهل عصمت علیهم السلام، محدود و ختم نمی‌گردد؛ چنان که دشمنی نیز به شخص دشمن یا چند دشمن خاص محدود و ختم نمی‌شود، بلکه "تولا" نسبت به پیراوان و دوستان امام از یک سوی، و "تبرا" نسبت به پیروان و دوستان دشمنان از سوی دیگر است که "ولایی" بودن را محقق می‌گرداند.

شش – اما، دقت کنیم که خداوند ارحم الراحمین است و امام نیز "امام الرحمة" است، اما گاه گناهان و خطاهایی، مانع از قبولی اعمال و بالا رفتن دعا و نیز رسیدن استجابت آنها می‌گردد؛ چنان که در دعای کمیل می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ – بارالها! ببخش بر من گناهانی را که دعایم را حبس می‌کند».

بنابراین، همیشه استغفار نقش و اثر خود را دارد و چه نیکو است که زائر قبل از حرکت و طی حرکت، با دو رکعت نماز، یا سر به سجده و یا به هر شکلی که می‌تواند، هم به قلب و هم به زبان "استغفار" کند، و پاک وارد این میدان بزرگ شود.

هفت – ادب زیارت را در گام به گام و به ویژه هنگام رسیدن به مقصد، فراموش نکنیم. محبت، شور، شوق، نیاز و رسیدن به توفیق، نه تنها دلیل و توجیهی برای بی‌ادبی در محضر آن بزرگان نمی‌باشد، بلکه دقت و رعایت ادب بیشتر را ایجاب می‌نماید.

دلت، به امام برسد؛ حالا دستت به ضریح نرسید، اشکالی ندارد؛ لذا آزار و اذیت زائران به خاطر رساندن دست به ضریح، عوامی است و حتی گاه موجب بی‌ادبی از یک سو و حق الناس از سوی دیگر می‌گردد. هر چه محترم‌تر باشیم، مقبول‌تر خواهیم بود.

کسی گمان نکند که اگر آنقدر محکم سینه زد که دنده‌هایش آسیب دید، یا آنقدر محکم به سرش کوبید که دچار سردرد یا ... شد، سبب تقرب بیشتر می‌شود و امام علیه السلام می‌گویند: «به‌به، چه شیعه‌ی خوبی، محکم‌تر سینه زد و یا بیشتر بر سرش کوبید»!

هشت – و اما نکته‌ی آخر، "دعا"ست. دعاهای دنیوی را بگذارید برای دقایق آخر و هنگام برگشت. وقتی شما 100 را بخواهید، 90 هم داده می‌شود.

دعای زائر امام حسین و منتظر امام زمان علیهما السلام نیز باید بسیار مهم‌ترین‌ها و با ارزشمندترین‌ها باشد، باید عاشورایی باشد. پس زایر باید هم برای خودش مقامات والا را بخواهد، و هم برای جامعه بر طرف شدن ظلم و استیلای حکومت عدل الهی توسط امام زمان علیه السلام را بخواهد:

«وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ اِمامٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِّ] مِنْکُمْ» (زیارت عاشورا)

ترجمه: و از او می‌خواهم که مرا به مقام پسندیده شما در پیش خدا برساند و روزیم کند خونخواهى شما را با امام راهنماى آشکار گویاى [به حق] که از شما (خاندان ) است.

●- برای ولایت و ولی امر دعا کنید، برای مسلمانان و عموم مظلومان دعا کنید، برای ساقط شدن نظام سلطه در جهان دعا کنید، برای مجاهدان اسلام از هر ملیتی و در هر کجا که هستید دعا کنید، برای نجات اسراء و رفع گرفتاری عموم دعا کنید ...، با این دعاها، خودتان بزرگ می‌شوید، مطلوب و مقبول می‌شوید، پس جهاد و زیارتتان نیز در مراتب و درجات والا مقبول واقع خواهد شد، ان شاء الله. التماس دعا

مشارکت و هم افزایی‌ - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی .

پرسش:

عازم راهپیمایی اربعین هستم. چه نکات یا توصیه‌های خاصی [که شاید کمتر شنیده باشیم] دارید که توجه به آنها، سبب درک بیشتر عظمت و اهمیت کار و بالتبع اخذ نتایج والاتر می‌گردد؟

پاسخ:

 

www.x-shobhe.com/shobhe/10017.html

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

      

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام حسین(محرم)