نهج البلاغه، خطبه 71 – ترجمه حجت الاسلام و المسلمین، انصاریان

اللّهُمَّ داحِىَ الْمَدْحُوّاتِ، وَ داعِمَ الْمَسْمُوكاتِ، وَ جابِلَ الْقُلُوبِ عَلى فِطْرَتِها، شَقِيِّها وَ سَعيدِها،

بار الها! اى گستراننده زمین‌هاى گسترده، و نگاه دارنده آسمان‌هاى برافراشته، و اى آفریننده دلها بر اساس فطرت، چه بدبخت آن و چه خوشبخت آن،

اِجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِكَ، وَ نَوامِىَ بَرَكاتِكَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ،

شریفترین درودهایت، و افزونترین برکاتت را بر محمّد بنده و رسول خود قرار ده،

الْخاتِمِ لِما سَبَقَ، وَالْفاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ، وَالْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ،

رسولى که ختم کننده نبوت، و بازکننده راههاى بسته، و آشکارکننده حق بر مبناى حق است،

وَالدّافِعِ جَيْشاتِ الاَباطيلِ، وَالدّامِغ  ِ صَوْلاتِ الاَضاليلِ،

پیامبرى که خروشهاى باطل را دفع، و حمله‌هاى گمراهى را شکست،

كَما حُمِّلَ، فَاضْطَلَعَ قائِماً بِاَمْرِكَ،

چنان که سنگینى رسالتى را که برعهده گرفت با قدرت پیش برد، به امر تو قیام نمود،

مُسْتَوْفِزاً فى مَرْضاتِكَ، غَيْرَ ناكِل عَنْ قُدُم، وَ لا واه فى عَزْم،

و در راه رضاى تو شتافت، بدون اینکه از پیشى گرفتن بماند، و در عزمى که داشت سستى ورزد،

وَاعياً لِوَحْيكَ، حافِظاً لِعَهْدِكَ، ماضِياً عَلى نَفاذِ اَمْرِكَ،

وحى تو را ضبط نمود، عهدت را حفظ نمود، بر اجراى فرمانت اقدام ورزید،

حَتّى اَوْرى قَبَسَ الْقابِسِ، وَ اَضاءَ الطَّريقَ لِلْخابِطِ،

تا آتش دانش طلب را برافروخت، و راه حق را براى اشتباهکار روشن ساخت،

وَ هُدِيَتْ بِهِ الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضاتِ الْفِتَنِ وَالاْثامِ،

و دلهایى که در فتنه‌ها و گناهان غرق شده بود به وسیله او هدایت شد،

وَ اَقامَ مُوضِحاتِ الاَعْلامِ وَ نَيِّراتِ الاَحْكامِ.

پیامبرى که نشانه‌هاى واضح را برپا کرد، و احکام نورانى را ابلاغ نمود.

فَهُوَ اَمينُكَ الْمَأْمُونُ، وَ خازِنُ عِلْمِكَ الْمَخْزُونِ، وَ شَهيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ، وَ بَعيثُكَ بِالْحَقِّ، وَ رَسُولُكَ اِلَى الْخَلْقِ .

او امین درستکار تو، و خزینه دار دانش سرّى تو، و شاهد تو در روز قیامت، و پیامبر به حق ات، و فرستاده‌ات به سوى خلق بود.

اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فى ظِلِّكَ، وَ اجْزِهِ مُضاعَفاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ.

خداوندا، جایى وسیع در سایه رحمتت براى او بگشا، و او را از خیر فراوان و اجرى از فضل و کرمت مرحمت فرما.

اللّهُمَّ اَعْلِ عَلى بِناءِ الْبانينَ بِناءَهُ، وَ اَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ،

الهى، بناى او را بر بناى بناکنندگانِ فضیلت بلند گردان، و مرتبه اش را نزد خود گرامى دار،

وَ اَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ، وَاجْزِهِ مِنِ ابْتِعاثِكَ لَهُ: مَقْبُولَ الشَّهادَةِ،

و نورش را کامل ساز، و او را در عوض رسالت چنین پاداش ده

وَ مَرْضِىَّ الْمَقالَةِ، ذا مَنْطِق عَدْل، وَ خُطَّة فَصْل.

شهادتش را مقبول، گفتارش را پسندیده، منطقش را عدل، و سخنش را جداکننده بین حق و باطل قرار ده.

اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ فى بَرْدِ الْعَيْشِ، وَ قَرارِ النِّعْمَةِ، وَ مُنَى الشَّهَواتِ، وَ اَهْواءِ اللَّذّاتِ، وَ رَخاءِ الدَّعَةِ، وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنينَةِ، وَ تُحَفِ الْكَرامَةِ.

خداوندا، بین ما و او در جایى که زندگیش نیک، و نعمتش بى زوال، و خواهش‌هایش برآورده، و هوس‌هایش لذت بخش، و آسایشش فراوان، و در منتهاى آرامش با ارمغان‌هاى کرامت است جمع فرما.

 

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه   ذکر