امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام

نهج البلاغه، بخشی از نامه 31 - با استفاده از برگردان (ترجمۀ) حجت الاسلام و المسلمین انصاریان

وَ الْحُرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَيْرٌ مِنَ الْغِنى مَعَ الْفُجُورِ.

مال اندک همراه با عفت نفس از ثروت با گناه بهتر است

وَ الْمَرْءُ اَحْفَظُ لِسِرِّهِ.

آدمی‌ راز زندگیش را بهتر از دیگران حفظ می‌کند.

وَ رُبَّ ساع فيما يَضُرُّهُ. مَنْ اَكْثَرَ اَهْجَرَ، وَ مَنْ تَفَكَّرَ اَبْصَرَ.

چه بسا کوشنده‌ای‌ که تلاش و سعیش به او زیان می‌ زند. زیاده‌گو، هرزه‌گو می‌‌گردد، و آن که نسبت به امورش اندیشه کند بینا می‌‌شود.

قارِنْ اَهْلَ الْخَيْرِ تَكُنْ مِنْهُمْ، وَ بايِنْ اَهْلَ الشَّرِّ تَبِنْ عَنْهُمْ.

به اهل خیر نزدیک شو تا از آنان گردی‌، و از اهل شر جدا شو تا از آنان به حساب نیایی‌.

بِئْسَ الطَّعامُ الْحَرامُ، وَ ظُلْمُ الضَّعيفِ اَفْحَشَ الظُّلْمِ.

بدترین خوراک،‌ خوراک حرام است، و ستم بر ضعیف زشت‌ترین ستم‌هاست.

اِذا كانَ الرِّفْقُ خُرْقاً كانَ الْخُرْقُ رِفْقاً،

آنجا که نرمی‌ درشتی‌ است درشتی‌ نرمی‌ است،

رُبَّما كانَ الدَّواءُ دَاءً وَ الدّاءُ دَواءً.

چه بسا دارو درد، و درد درمان است.

وَ رُبَّما نَصَحَ غَيْرُ النّاصِحِ، وَ غَشَّ الْمُسْتَـنْصَحُ.

چه بسا خیرخواهی‌ کند آن که خیرخواه نیست، و خیانت ورزد کسی‌ که از او

نصیحت خواسته شده .

وَ اِيّاكَ وَ الاِتِّكالَ عَلَى الْمُنى فَاِنَّها بَضائِعُ النَّوْكى.

از اعتماد به آرزوها بپرهیز که سرمایه احمقان است.

وَ الْعَقْلُ حِفْظُ التَّجارِبِ، وَ خَيْرُ ما جَرَّبْتَ ما وَعَظَكَ.

عقل، حفظ تجربه‌هاست، و بهترین چیزی‌ که تجربه کرده‌ای‌، آن است که تو را پند دهد.

بادِرِ الْفُرْصَةَ قَبْلَ اَنْ تَكُونَ غُصَّةً.

به جانب فرصت بشتاب پیش از آنکه غصه و حسرت گردد.

لَيْسَ كُلُّ طالِب يُصيبُ، وَ لا كُلُّ غائِب يَؤُوبُ.

این طور نیست که هر خواهنده‌ای‌ به مقصد رسد، و هر غائب شونده‌ای‌ بازگردد.

وَ مِنَ الْفَسادِ اِضاعَةُ الزّادِ وَ مَفْسَدَةُ الْمَعادِ.

از زمینه‌های‌ فساد، ضایع کردن زاد و توشه و تباه کردن معاد است.

وَ لِكُلِّ اَمْر عاقِبَةٌ، سَوْفَ يَأْتيكَ ما قُدِّرَ لَكَ.

برای‌ هر کاری‌ عاقبتی‌ است، آنچه برایت رقم خورده، زود است به تو برسد.

التّاجِرُ مُخاطِرٌ. وَ رُبَّ يَسير اَنْمى مِنْ كَثير.

تاجر در خطر است. و چه بسیارمال اندکی‌ که ازمال بسیار بابرکت‌تر است.

وَلا خَيْرَ فى مُعين مَهين، وَ لا فى صَديق ظَنين.

خیری‌ در یاری‌ دهنده پست، و رفیق متّهم نیست.

ساهِلِ الدَّهْرَ ما ذَلَّ لَكَ قَعودُهُ. وَ لا تُخاطِرْ بِشَىْء رَجاءَ اَكْثَرَ مِنْهُ.

تا وقتی‌ شتر زمانه رام توست آن را آسان گیر. نعمتی‌ را به امید بیشتر به دست آوردن در خطر مینداز.

وَ اِيّاكَ اَنْ تَجْمَحَ بِـكَ مَطِيَّةُ اللَّجاجِ.

از اینکه مرکب لجاجت تو را چموشی‌ کند (لجبازی تو را ببرد) بپرهیز.

 

 

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه