ایکس – شبهه: این خطبه در زمینه بیان برتری اسلام، معرفی پیامبر اکرم (ص) و نکوهش و توبیخ برخی از اصحاب است که ذیلاً فقط به فرازهایی از آن در معرفی اسلام اشاره می‌گردد:

نهج البلاغه - خطبه 105

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى شَرَعَ الاِْسْلامَ فَسَهَّلَ شَرائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ؛

خداى را سپاس كه اسلام را تشريع، و آبشخوارهاى آن را براى آن كه بخواهد وارد شود آسان نمود؛

وَ اَعَزَّ اَرْكانَهُ عَلى مَنْ غالَبَهُ، فَجَعَلَهُ اَمْناً لِمَنْ عَلِقَهُ، وَ سِلْماً لِمَنْ دَخَلَهُ؛

اركانش را در برابر آن كه قصد غلبه برآن را دارد غير قابل (نفوذ و) شكست، و آن را براى كسى كه به آن آويخت پناهگاه امن و براى وارد بر آن حريم سلامت قرار داد؛

وَ بُرْهاناً لِمَنْ تَكَلَّمَ بِهِ وَ شاهِداً لِمَنْ خاصَمَ بِهِ، وَ نُوراً لِمَنِ اسْتَضاءَ بِهِ؛

آن را برهان ساخت براى كسى كه به وسيله آن سخن گفت، و شاهد براى كسى كه به وسيله آن به دفاع برخاست، و نور براى آن كه طلب روشنى كرد،

وَ فَهْماً لِمَنْ عَقَلَ، وَ لُبّاً لِمَنْ تَدَبَّرَ، وَآيَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ،

و فهم براى آن كه انديشه نمود، و مغز براى آن كه آراسته به تدبير شد، و نشانه براى بافراستى كه راه حق جست؛

وَ تَبْصِرَةً لِمَنْ عَزَمَ، وَ عِبْرَةً لِمَنِ اتَّعَظَ، وَ نَجاةً لِمَنْ صَدَّقَ؛

و بينايى (بصیرت) براى كسى كه عزم جزم كرد، و پند براى كسى كه پند آموخت، و نجات براى آن كه تصديق كرد؛

وَ ثِقَةً لِمَنْ تَوَكَّلَ، وَ راحَةً لِمَنْ فَوَّضَ، وَ جُنَّةً لِمَنْ صَبَرَ.

و تكيه گاه براى كسى كه به آن متّكى شد، و آسايش براى آن كه خود را به آن واگذاشت، و سپر براى آن كه صبر پيشه كرد.

فَهُوَ أَبْلَجُ الْمَناهِجِ، وَ اَوْضَحَ الْوَلائِجِ، مُشْرِفُ الْمَنارِ؛

اسلام روشن ترين راه، و آشكارترين مسلك هاست، علائم راهش بلند؛

مُشْرِقُ الْجَوادِّ، مُضىءُ الْمَصابيحِ، كَريمُ الْمِضْمارِ، رَفيعُ الْغايَةِ؛

جاده‌هايش روشن، چراغ‌هايش درخشان، ميدان تمرينش آماده براى مسابقه، هدفش مرتفع؛

جامِعُ الْحَلْبَةِ، مُتَنافَسُ السُّبْقَةِ، شَريفُ الْفُرْسانِ؛

و جاى دهنده مسابقه گذاران است، جايزه اش مورد رغبت، و سوارانش شريف.

التَّصْديقُ مِنْهاجُهُ، وَالصّالِحاتُ مَنارُهُ، وَالْمَوْتُ غايَتُهُ، وَالدُّنْيا مِضْمارُهُ؛

راهش تصديق، نشانه‌اش اعمال شايسته، پايانش مرگ، ميدان تمرينش دنيا؛

وَالْقِيامَةُ حَلْبَتُهُ، وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ.

محل گرد آمدن مسابقه گذارانش قيامت، و جايزه مسابقه‌اش بهشت است.

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه