پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): هر انتصاب یا انتخابی، مهم و مؤثر است و مردم باید به وقتش با آگاهی و بصیرت انتخاب کنند تا بعد خودشان دچار مشکلات عدیده نگردند، اما حواشی و جریانات مهم‌ترند.

آقای لاریجانی – آقای لاریجانی نیز مانند هر مسئول دیگری، ضعف‌ها و قوت‌هایی داشته و دارد. او در انتخابات سال ۱۳۸۴ برای نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران شرکت کرد، اما در این انتخابات شکست خورد و در بین هفت کاندیدا در رتبه ششم قرار گرفت. در شهریور ۱۳۸۴ با حکم محمود احمدی نژاد رئیس جمهور محترم به دبیری شورای عالی امنیت ملی منصوب شد.

چند سال ریاست "صدا و سیما" را بر عهده داشت و سپس سه دوره (12 سال)، رئیس مجلس شورای اسلامی بوده است.

آقای لاریجانی به خوبی می‌دانست که در میان مردم تهران، جایگاه مطلوبی برای نمایندگی مجلس ندارد، لذا هر سه دوره، از قم کاندیدا شد، اما جالب این است که در هر سه دوره [به رغم آن که رأی چندانی نداشت]، از سوی نمایندگان، به ریاست مجلس انتخاب شد.

پس از پایان این سه دوره ریاست، مقامات و از جمله آیات عظام، تقدیر و تجلیل‌های بسیاری از او نمودند و سعی شد که وی را سمبل اعتدال در مجلس بخوانند و گاه القابی به کار بردند که از نظر مردم، جای انتقاد بسیار دارد.

او اصولگرایی بود که همیشه با اصلاح‌طلبان همسو بود و البته برخی از مواضع ایشان در دوره‌ی ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد را نیز فراموش نمی‌کنیم. یادمان هست که حتی برای گران شدن گوجه‌فرنگی، دولت را پاسخگو می‌دانست، اما در دوره‌ی آقای روحانی، وضع مجلس و مواضع ایشان، آن چنان بود که می‌دانید و یادمان نرفته که در ماجرای پخش نوار صوتی برادرش، چه برخوردی با رئیس جمهور کشور در مجلس نمود؟! و مواضع در ماجرای تصویب برجام و ... نیز فراموش نشدنی است.

در هر حال؛ انتصاب به "مشاوره" و هم چنین "عضویت در مجمع تشیخ مصلحت نظام"، ضمن آن که زمینه و فرصت مناسبی برای خدمات بیشتر [با توجه به تجربیات] می‌باشد، یک سمت اجرایی نیست که جای نگرانی داشته باشد.

آقای قالیباف – ایشان نیز یکی از مسئولین اجرایی و سیاسی کشور بوده که فراز و نشیب‌ها فراوانی در کارنامه‌ی خود دارد. او یک فرد نظامی بوده که پس از فرماندهی نیروی انتظامی کشور، عرصه‌ی سیاست را برای رشد موقعیت خود [و ان شاء الله خدمت]، ترجیح داده است، مانند آقای محسن رضایی.

او نیز مانند دکتر لاریجانی، به حسب ظاهر جزو "اصولگرایان" محسوب می‌گردد و در مواقف بسیاری، به قول معروف «راهنمای راست را زده و به چپ پیچیده است» و در مواقفی خود را تکنوکرات خوانده است که مقام معظم رهبری، بلافاصله نقد و پاسخ کوبنده‌ای به مواضع تکنوکرات‌گرایانه‌ی بیان داشتند!

آقای قالیباف طولانی ترین دوره مدیریت شهری را به مدت 12 سال برعهده داشت. به طور قطع فعالیت‌های خوبی هم داشته است، مانند عقد قرار داد با قرارگاه خاتم و ...، جهت طراحی و ساخت پل‌های تهران، و گسترش مترو و ... .

شهردار بعدی تهران، کارش را با اعلام 52 هزار میلیارد تومان بدهی قبلی شروع  کرد که البته وی تکذیب کرد. و مسئله‌ی مبنع آن هزینه‌های کلان در چند دوره نامزدی ریاست جمهوری و سپس نمایندگی مجلس، هنوز شفاف‌سازی نشده است، و البته پرونده‌ی "املاک نجومی" نیز ظاهراً هنوز باز است!

در مورد چگونگی حذف "تحقیق و تفحص از شهرداری" در مجلس – وجود پرونده‌های احتمالی قضایی – شایعه‌هایی که در مورد فرزندشان "الیاس قالیباف" و ... مطرح شده، چیزی نمی‌دانیم؛ اما می‌گویند: «قالیباف همیشه تلاش کرده خاکستری بماند تا رای چپ و راست، فقیر و غنی و تندرو و میانه‌رو را از دست ندهد. مشی‌ای که او را از طرفی یک تکنوکرات پراگماتیست و از سوی دیگر جهادگری انقلابی و در کل سیاستمداری ماکیاولیست نمایش می‌دهد.» (ایسنا)

اکنون شایع شده که او به رغم انتخاب از سوی اصولگرایان، می‌خواهد "محسن اسماعیلی"، حقوقدان اسبق شورای نگهبان را با آن سوابق، رئیس دفتر خود گرداند و انتقادات شدیدی به چنین انتخاب احتمالی وارد است!

حواشی و جریانات:

در هر حال، آقای قالیباف، از سوی مردم تهران با اکثریت آرا، به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و این انتخاب قابل احترام است؛ سپس از سوی اکثریت نمایندگان مجلس، به ریاست دوره‌ای مجلس رسید که این هم رأی نمایندگان است و چه خوشمان بیاید و نیاید، باید مقبول واقع شود.

اما، مهم "حواشی و جریاناتِ" در بزرگنماییِ بی‌دلیل از ایشان و حتی "مقدس‌سازی"، نه تنها در فضای مجازی [که از همان دوره نامزدی آغاز شد]، بلکه در صحن علنی مجلس شورای اسلامی می‌باشد!

از همان دوره‌ی نامزدی، جوّ بسیار مسموم و مضری، به ویژه در میان طیف‌های مذهبی و انقلابی به راه افتاد که کسی حق ندارد سخنی علیه ایشان بگوید و یا نقدی به عملکرد ایشان داشته باشد که این گناهی بزرگ، رویارویی با قرآن، ولایت، اسلام، انقلاب و ... می‌باشد(؟!) نسبت شعارهایی به ایشان، چون: «او می‌آید – او خواهد آمد – او آمد و ...» که مردم برای امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام به کار می‌برند، فقط کجی‌سلیقگی و عوامی نیست، بلکه یک جریان بسیار خطرناک است که امید است خودشان مقابل این جریان انحرافی بایستند و به یک توئیت اکتفا ننمایند.

قیاس با سردار شیهد سلیمانی!

همه شاهد بودند که در روز نخست مجلس یازدهم و در جلسه علنی، حسن عباس زاده نماینده چناران، طرقبه و شاندیز، پشت تریبون قرار گرفت و اشعار بسیار سبک و غلوآمیزی در تملق و مدح آقای قالیباف خواند!

اعتبار این نماینده، نباید تصویب شود و رأی دهندگان به او، باید به شدت اعتراض و برخورد کنند، چرا که مجلس، جای مجیزگویی (تملق، چاپلوسی، چرب زبانی، مداهنه گری) از مقامات نیست.

مردم یک حوزه‌ی انتخابیه، به یک نماینده رأی ندادند که پشت تریبون برود و در مدح رئیس مجلس قصیده بخواند، و مردم یک کشور، از بیت المال به نماینده مجلس حقوق نمی‌دهند که وقت مجلس و مردم را صرف تملق‌گویی بنماید. تریبون و دقایق مجلس، حق الناس است.

●- اما، خطر وقتی است که در این تبلیغات و مجیزگویی‌ها و جریانات حاشیه‌ای در مجلس، فضای مجازی یا برخی از تریبون‌ها، تلاش دارند تا به اذهان عمومی القا کنند که "قالیباف، همان سردار شهید سلیمانی است" – "پرچم شهید سلیمانی به دست قالیباف است" – "حاج باقر، همان حاج قاسم است " و ...!

در پیامی  گفتم: «اینها بزرگ کردن حاج باقر قالیباف نیست، بلکه کوچک کردن سردار شهید حاج قاسم سلیمانی است»! و یک عده عوام، به جای آن که بفهمند چه می‌گویم، پرخاشگرانه گفتند: «شما به حاج باقر اهانت کردید، غیبت کردید، این گناه و معصیتی است که باید در آخرت پاسخگو باشید»! حتی گفتند: سریعاً استغفار و توبه کنید!

پس، آن چه که خطرناک است، نمایندگی و ریاست مجلس نیست؛ چه بسا ان شاء الله ایشان در این مقام، بتوانند خوب کار کنند، به وظایف خود عمل کنند، به مردم و نظام خدمت نمایند، خدایی ناکرده به دنبال دسته‌کشی و زمینه‌سازی برای پست‌های دیگر نروند، همان‌طور که مدعی شدند، واقعاً و البته با بصیرت تمام، در خط ولایت باشند و بمانند؛ اما این جوّسازی‌ها و عوامفریبی‌ها و تملق‌گویی‌ها و "مقدس‌سازی‌ها"، بسیار بسیار خطرناک است و جریانی است که ممکن است به نتایج بسیار نامطلوبی برسد و حتی مؤمنان، هموطنان و علاقمندان به این مملکت و نظام را به تفرقه و چند دستگی و حتی رویارویی بکشانند!

"احمق فرض کردن مردم، یک تصور جاهلانه و مستکبرانه است و ضعیف و عوام نگاهداشتن آنها، یک سیاست فرعونی است" که امروزه تحت عنوان "سیاست‌ها و شعارهای پوپولیستی"، در سرتاسر امریکا و اروپا رواج یافته است و متأسفانه می‌خواهند دامنه‌ی آن را به ایران بکشانند:

«إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ» (القصص، 4)

ترجمه: فرعون در زمين برترى جويى كرد، و اهل آن را به گروه هاى مختلفى تقسيم نمود؛ گروهى را به ضعف و ناتوانى مى كشاند، پسرانشان را سر مى‌بريد و زنانشان را (براى كنيزى و خدمت) زنده نگه مى‌داشت؛ او به يقين از مفسدان بود!

مشارکت و هم افزایی‌   - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی

پرسش:

نظر شما درباره منصوب کردن لاریجانی به مصلحت نظام و مشاور رهبری و همچنین انتخاب قالیباف به ریاست مجلس چیست؟

پاسخ (نشانی لینک):

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10387.html

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

     

کلمات کلیدی:  سیاسی   انتخاب