پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر نخواهیم که مانند مخالفان فقط شعار دهیم، باید بگوییم: "امید" که منشأ و منبع ایجاد انگیزه و بالتبع مقاومت و حرکت میباشد یک مقوله است و هدفگذاری، برنامهریزی، مدیریت و اجرای صحیح مقولهی دیگری میباشد.
ما همیشه به دوستان میگوییم که برای شناخت و پاسخ به تمامی پرسشهایی که شناخت آنها دشوار به نظر میرسد «حتی خدا و معاد شناسی، ولایت و ...»؛ به خودتان و مملکت وجود خودتان توجه کنید، حتماً پاسخ را مییابید. آیا ما با این همه ضعف روحی، روانی، جسمی، علمی، عملی و نیز بار سنگین گناهان، امید به رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف الهی نداریم و نسبت به آیندهی دنیوی و اخروی خود امیدوار نمیباشیم؟!
پس، مملکت بیرون نیز عین مملکت درون است، و به رغم تمامی مشکلات، معضلات، کمبودها، کج سلیقگیها و در نهایت دشمنیهای خارجی و داخلی، بسیار به آینده امید داریم که همچنان با قدرت و صلابت ایستادهایم، مقاومت و حرکت میکنیم، رو به جلو میرویم. و البته گاهی تندتر و گاهی کُندتر.
دقت کنیم که چرا مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران، مخالفان استقلال مملکت، مخالفان رشد و پیشرفت این مملکت [چه در داخلی و چه در خارچ]، سعی در سیاهنمایی میکنند و در سطحی گسترده و البته شدید، سعی در القای "ناامیدی" دارند؛ چرا که یک مملکت و نظام را نمیشود تخریب کرد، اما اگر بنای "امید" تخریب شود و فرو بریزد، کل مملک، ملت و نظامش فرو میریزد.
امید:
امید و امیدواری، گاهی شعاری و اوهامی است، اما گاه زیرساخت، مبنا، برهان و سبب دارد که البته "امید" صحیح آن است که بر پایهها و اصول متقن استوار باشد. حال خواه در مسائل شخصی باشد، یا اجتماعی و مملکتی.
"امید اصولی، منطقی و سازنده"، بر چند اصل استوار است که از جمله اهمّ آنها عبارتند از: یک – تجربهی گذشته. دو – پتناسیلها و امکانات موجود. سه – اهداف، برنامه، مدیریت و کار.
یک – در تجربیات گذشته، که نه امکان شرحش هست و نه نیازی به آن وجود دارد، چرا که همگان تجربه کردهاند، ما [ملت ایران]، مبتنی بر همین امید و انگیزه، شرایط بسیاری دشواری که به هیچ وجه با امروز قابل مقایسه نیست، پشت سر گذاشتهایم، از جنگهای داخلی در کردستان و ...، و جنگ خارجی هشت ساله با رژیم بعث عراق، به پشتیبای امریکا، اروپا، شوروی، اعراب و ...، تا ترورهای گستردهای که اغلب مقامات و نمایندگان مجلس و ... (انفجار حزب)، تا رئیس جمهور و نخستوزیر این مملکت (رجایی و باهنر)، تا آیات عظام (شهدای محراب)، تا اساتید دانشگاه و حوزه و حتی مردمان عادی را شامل گردید – همچنین تحریمی که از اول انقلاب شروع شد – فتنههای سیاسی و اقتصادی و ... – تهاجم و شبیخون فرهنگی گسترده و ... !
اما، عمق ایمان و سطح بینش (بصیرت) و استحکام استقامت و شدت امید به حدی بالاتر بود که از تمامی این مراحل سر بلند و موفق بیرون آمدیم؛ و اکنون در شرایط و موقعیتی قرار داریم که به هیچ وجه با ابتدای انقلاب و حتی دهههای اول و دوم انقلاب قابل مقایسه نمیباشد.
استقلال و تمامیت ارضی ایران را هم چنان حفظ کردهایم – نیروی مقاومات در برابر تجاوزات نظامی را به حدی قوی و گسترده ساختهایم که دشمن از ترس حمله نمیکند، نه این که نمیتواند – موقعیت بین المللی ما بسیار حائز اهمیت و گاه در تصمیمات تعیین کننده است – اسرائیل را در پیشروی متوقف کردهایم - به علوم و صنعت "هوا – فضا" دست یافتهایم – در علم و صنعت نانو جزو چند کشور اول دنیا هستیم – در سرعت رشد علمی، چندین سال در مقام نخست جهان بودیم – در علوم و صنایعی چون: سلولهای بنیادین و شبیهسازی نیز جزو چند کشور نخست دنیا هستیم و هم چنین در پزشکی و داروسازی و به ویژه تولید داروهای خاص، جزو کشورهای پیشرفتهی جهان هستیم – در صنایع نظامی، تولید موشک، ناو و حتی زیردریایی، گاه هم ردیف با قدرتهای بزرگ هستیم و گاه نزدیک به آنان ... و هم چنین در سایر علوم و صنایع، مانند صنعت کشاورزی، راهسازی و ... .
●- بنابراین، تجربیات گذشته در این چهل و یک سال، به رغم مشکلات و زحماتش، بسیار بسیار موفق حتی بیش از انتظار خودمان و حتی دشمنان داخلی و خارجی بوده است. اینها دستآوردهایی نیست که ساده به دست آمده باشد و با چند شعار در فضای مجازی، قابل انکار یا کتمان باشد.
دو – در پتناسیلها و امکانات، باید دقت نماییم که اولاً ما کشور پهناور و چهارفصلی داریم که هم پتانسیل کشاورزی فراوانی دارد، هم پتانسیل رونق صنعت گردشگری فراوانی دارد و هم از غنیترین ذخایر زیر زمینی و معدنی برخوردار است که ارزش آنها کمتر از "نفت و گاز" نیست، هر چند که در نفت غنی هستیم و در گاز غنیترین کشور دنیا میباشیم.
آیا میدانید که کشور ایران، به لحاظ گردشگری، جزو ده کشور نخست دنیاست و آیا میدانید که به لحاظ برخورداری از معادن سنگهای قیمتی و نیمهقیمتی (گوهر سنگها)، نیز جزو ده کشور نخست جهان است و به لحاظ تنوع این سنگها، جزو هفت کشور نخست جهان است؟! حالا اگر استفاده بهینه نمینماییم و یا اساساً بد استفاده میکنیم و به هدر میدهیم، مشکل از مدیریت است.
اگر چه متأسفانه ممکن تا کمتر از بیست سال دیگر، بافت جمعیتی این کشور تغییر یابد، اما فعلاً کشوری با ملت جوان محسوب میگردیم؛ آن هم جوانانی که بسیار غیور، با ضریب هوش خوب و بالا و با پشت کار، و از همه مهمتر با کثرت جوانان مؤمن و انقلابی.
موقعیت جغرافیایی و بالتبع "ترانزیتی" این کشور، در جهان بیبدیل است و دست کم نمونههای اندکی دارد. یک مقام اقتصادی آلمان میگفت: موقعیت ایران شبیه آلمان است و ما پس از جنگ به خاطر این موقعیت جغرافیایی و ترانزیتی به این اقتصاد قدرتمند رسیدیم. خلیج فارس و تنگهی هرمز به عنوان ترانزیت دریایی بین المللی - در قلب آسیای میانه قرار گرفتن ایران به لحاظ ترانزیت هوایی و زمینی و ریلی – دریاچه مازندران به عنوان ترانزیت دریایی با تمامی کشورهای شمالی – خاک حاصلخیز، نه مثل ژاپن و انگلیس، بلکه بسیار پهناور و ...، همه از منابع و ثروتهای طبیعی است که هم اکنون موجود میباشد و انواع و اقسام پتناسیلها و امکانات دیگر.
سه – در هدفمندی، برنامه و کار، بسیار بسیار ضعیف هستیم. البته اهداف به دو قسمت کلان و خُرد تقسیم میشوند و سیاستگذاریهای کلان، همیشه عالی و قابل اجرا بوده است، چرا که تبیین و ابلاغ آن بر عهدهی "ولایت فقیه" میباشد، اما در مقام برنامهریزی و اجرا ضعیف هستیم، چرا که کار "مجلس و دولت" است؛ و دولتها و مجالس ما [که منتخب خودمان هستند]، همیشه به مراتب ضعیفتر و عقبتر از رهبری و مردم بودهاند؛ و البته گاه دیده شده که حتی لجاجت کرده و به عمد مملکت را به عقب برده و یا در همان عقب نگهداشتهاند که رشد نکند!
●●●- دولتها و نمایندگان مجلس میآیند و میروند؛ اما با توجه به اصول بیان شده، نه تنها هیچ دلیل و توجیهی برای "ناامیدی" [که سعی دارند به زور القا کنند نداریم]، بلکه تمامی تجربیات گذشته و شرایط و امکانات موجود، امید به آینده را تشدید و انگیزهی فعالیت را مضاعف مینماید.
مشارکت و هم افزایی - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی
پرسش:
آیا میتوان امیدوار بود که انقلاب اسلامی از مشکلات و معضلات اجتماعی که امروز جامعه را در ابعاد فرهنگی و معیشتی و اجتماعی در بر گرفته عبور کند؟!
پاسخ (نشانی لینک):
http://www.x-shobhe.com/shobhe/10431.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
کلمات کلیدی:
سیاسی