طرفداری جمع کثیری از مردم از بنی‌صدر دلایل متفاوتی دارد که ذیلاً به اهمّ آنها اشاره می‌گردد:

الف – اگر چه مردم انقلاب کرده بودند، اما سطح آگاهی و بصیرت همه‌ی مردم نسبت به همه‌ی عرصه‌های سیاسی، به ویژه «دشمن‌شناسی» به حد لازم نبود. لذا از نقشه‌ها و ترفندهای سازمان‌ها و تشکیلات‌هایی چون: سیا – موساد – فراماسون ... و دست‌های داخلی آنان اطلاعی نداشتند و باور نمی‌کردند که شخصی مانند بنی‌صدر، از 12 سال پیش از انقلاب، برای ریاست جمهوری ایران ساخته شده بود و نیز همسفری افرادی چون او و قطب‌زاده و همراهی افرادی چون دکتر یزدی و ... با امام در عزیمت به ایران سازماندهی شده بود و هم چنین گمان می‌کردند که احزابی چون: «جبهه‌ی ملی» و «نهضت‌آزادی» انقلابی و مسلمان و فقط کمی‌ روشنفکر هستند.

ب – علت معروفیت بنی صدر که سبب شناخته شدن او و پیروزی‌اش در انتخابات ریاست‌ جمهوری شد، بحث‌های ساختگی با طرفداران اندیشه‌های مارکسیستی (حزب توده و ...) و صاحب‌نظر نشان دادن خود در مباحث اقتصاد اسلامی بود.

در سال‌های اولیه‌ی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اغلب مردم پس از رژیم شاه که سقوط کرده بود، دشمنی قوی‌تر از اندیشه‌های مارکسیستی و گروه‌های پیرو (مانند: توده – دمکرات – کومله – مارکسیسم اسلامی و ...) نمی‌شناختند و تا زمانی که امام در مورد آنان واژه‌ی «چپ‌های آمریکایی» را در به کار برد، باورشان نمی‌شد که به رغم ادعاهای کمونیستی و سوسیالیستی، بسیاری از آنها وابسته به آمریکا هستند و ما بقی را نیز آمریکا تحریک و حمایت می‌کند تا توجه مردم فقط به آن سمت جلب شود.

بنی صدر طبق نقشه‌ای از پیش تبیین شده، با سران و شناخته‌ شدگان اندیشه‌ی چپ در مجامع عمومی و حضور مردم در زمینه‌ اصول اعتقادی یا اقصاد مباحثه می‌کرد و در این مباحثات پیروز هم می‌شد. لذا مردم علاقمند و عاشق اسلام، وی را یکی از اسلام شناسان مدرن می‌شناختند. در همان دوران بود که وی کتاب «توحید» را نیز تألیف و منتشر کرد.

ج – در چنین شرایطی مردم باور نمی‌کردند که او مخالف اسلام، تشیع و امام باشد و به خاطر اسلام، انقلاب اسلامی و امام از او طرفداری می‌کردند. اما او این طرفداری را به حساب شخص خودش می‌گذاشت و برای «من»اش تبلیغات می‌کرد. تا جایی که امام به او متذکر شدند: «اگر امر واقع شود بین  من و رسول‌الله (ص)، مردم رسول‌الله (ص) را انتخاب می‌کنند و اگر امر واقع شود بین شما و اسلام، مردم اسلام را انتخاب می‌کنند». یعنی توجه کن که طرفداری مردم به خاطر اسلام و انقلاب است.

د – در زمان برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری ایران که سبب تثبیت بیشتر نظام جمهوری اسلامی ایران می‌شد، هیچ رقیب شناخته‌ شده‌تری از بنی‌صدر وجود نداشت. با جوی که ساخته شده بود، امثال آیت‌ا... شهید بهشتی – آیت‌الله العظمی خامنه‌ای و ... نمی‌توانستند و نمی‌بایست که نامزد ریاست جمهوری می‌شدند. در مقابل او از جناح انقلابی فقط آقای «جلال الدین فارسی» بود. برای او نیز سندی آوردند که مادرش اهل افغانستان است و طبق قانون اساسی نمی‌تواند نامزد انتخاباتی شود و او نیز حذف شد.

با توجه به ضعف فهرست نامزدها و ضرورت برگزاری انتخابات با صلابت، قدرت و حضور گسترده‌ی مردم، امام (ره) بدین مضمون فرمودند که همه در انتخابات شرکت کنید و به کسی که می‌دانید بیشتر رأی می‌آورد، رأی دهید تا اولین رئیس جمهور با رأی بالای مردم ریاست دولت و کشور را بر عهده بگیرد. لذا نه تنها همه شرکت کردند، بلکه مخالفین بنی‌صدر که چه بسا عده‌ی آنها بیشتر هم بود، به بنی‌صدر رأی دادند.

ﻫ - پس از پیروزی در انتخابات، او همه‌ی 11 میلیون رأی را طرفداران خود قلمداد نمود و با سوء استفاده از قدرت و امکانات ریاست جمهوری به تبلیغ خود، مقابله با رقبا، تحریک مردم ... و در نهایت همکاری با گروهک‌های محارب پرداخت.

و – در زمان ریاست جمهوری بنی‌صدر، مملکت درگیر جنگ بود. امام «جنگ» را در رأس امور می‌خواند. نیروهای مذهبی و انقلابی چه در جبهه‌ها و چه در نهادها یا حتی خانه‌ها، درگیر مسائل جنگ بودند. از یک سو بنی‌صدر و سایر مخالفین انقلاب و امام از این فرصت سوء استفاده می‌کردند و از سوی دیگر عرصه‌ی تبلیغات و فرافکنی برای آنها بی‌رقیب شده بود. لذا جوّ سیاسی و تبلیغاتی به دست آنها افتاده بود و به تک تازی می‌پرداختند و به رغم آن که به همراه سایر مخالفین نظام و ولایت فقیه در اقلیت بودند، با بوق‌های تبلیغاتی، جنگ روانی مطبوعات زنجیره‌ای داخلی و هم چنین حمایت و پشتیبانی شبکه‌های خارجی، خود را اکثریت نشان می‌دادند. و حال آن که اگر نه اکثریت، بلکه حتی اگر از کثرت مطلوب طرفدار نیز برخوردار بودند، یا باقی می‌ماندند و یا دست کم فتنه‌های بزرگ‌تری ایجاد می‌کردند و انقلاب و کشور را با چالش‌های بیشتری مواجه می‌ساختند.

ز- پس از گذشت اندک مدتی، خیانت‌های بنی‌صدر نه تنها به اسلام و انقلاب اسلامی و امام، بلکه به جنگ، تمامیت ارضی کشور ... و در نهایت همکاری خفت‌بار جاسوسانه با غرب و گروهک‌های وابسته آشکار شد تا آنجا که حتی آن دسته از مردم که بصیرت لازم برخوردار نبودند و گمان می‌کردند او طرفدار اسلام، انقلاب و امام است نیز آگاه شدند و به مظلومیت امثال شهید بهشتی و شهید رجایی نیز پی‌بردند، اما به خاطر مصالح کشور و جنگ مجبور بودند مقابله‌ی جدی نکنند و زمینه را برای ایجاد تنشی که او به امر اربابان خارجی در پی‌اش بود مساعد ننمایند.

اما در نهایت خیانت‌ها و جنایت‌های او به حدی رسید که تحمل بیشتر به صلاح کشور و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران نبود. لذا مردم به پا خواستند و هوشیاری، مطالبه و حضور مردم، سبب شد تا مجلس به عدم کفایت و صلاحیت او رأی دهد و حضرت امام (ره) به استناد خواست مردم و رأی مجلس وی را عزل نماید.

وی پس از انداختن مردم به جان هم، تضعیف نظام، شایعه‌پراکنی، خیانت‌ه و در نهایت جنایات بی‌شمار که انفجار حزب جمهوری اسلامی ایران و شهادت 72 تن از مسئولین کشور (یا به تعبیر حضرت امام: 72 تن و در رأسش سید مظلوم»، با پوشش و آرایش زنانه و مخفی شدن در توالت یک هواپیمای نظامی، به همراه سر کرده‌ی منافقین «مسعود رجوی» از ایران گریخت.

کلمات کلیدی:  سیاسی