ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: چه کسی گفته که میتوانستیم برویم عراق و نفتش را بگیریم؟! پس گرفتن خاک اشغال شده خودمان 8 سال طول کشید و عراقیها هم هنوز نتوانستند بر سرزمین خود حاکم شوند، حال ما میتوانستیم برویم عراق و چاههای نفتش را بگیریم؟!
در اسلام، جنگ هست، صلح هم هست، معاهده هم هست، جنگ تهاجمی هست و جنگ تدافعی نیز هست و تهاجمیاش نیز ریشه در تدافعی دارد ...، منتهی هر کدام با تعاریف، اهداف و در قالب چارچوبها و مقررات خودش. اسلام نه اجازه میدهد که مسلمانان ساده، ابله، بیبصیرت، خوار، ذلیل، مستعمره و تحت استثمار باشند؛ نه اجازه میدهد که بیهیچ منطقی، مثل اعراب، مغولها، ساموراییها، امریکاییها و اروپاییها، گروهکهای تروریستیِ دست ساز صهیونیسمِ مثل داعش و ...، به جز زور و اسلحه و کشتار، منطقی نداشته باشند.
عرصهی تعاملات سیاسی با دوست و دشمن نیز بسیار گسترده، حساس و تعیین کننده و سرنوشتساز است. لبخند، گفتمان، تهدید و ...، همه شعار و اداهای ژورنالیستی است که با آن خود یا دیگران را فریب میدهند و واقعیتها همیشه بسیار متفاوت، حساس، پیچیده و البته خشک و اغلب خشن است.
به طور کلی در اسلام هر گونه کار غیر عقلانی، غیر منطقی، بلاهت، بیبصیرتی ... و نیز تعدی و ظلم اشکال دارد. پس اگر کشوری حمله کرد، دفاع واجب میشود و قطعاً در دفاع، حمله نیز هست.
الف - تاکتیک حمله در دفاع، الزاماً محدود به این نمیشود که دشمن پس از آن همه کشتار به جای اول خودش برگردد، چنان چه اسرائیل پس از شکست اخیر از مردم غزه، در مفاد آتش بس میخواست به جای خودش برگردد و آنها نپذیرفتند و گفتند: حداقل هزینه، شکست حصر غزه است.
پس اگر ایران نیز در جنگ تحمیلی، امکان پیدا میکرد، تا نابودی کامل صدام و رژیم بعث پیش میرفت و البته کشورگشایی نمیکرد – [ضرورت ندارد در هر پیروزی بر دشمن مهاجمی، حتماً کشور گشایی شود]، بلکه رژیم بعث صدام را ساقط مینمود و برای مردم عراق امکان ایجاد مینمود که رژیم مطلوب خود را حاکم کنند. در واقع این همان ادعایی که امروزه امریکا دارد، اما شعار است و بیش از ده سال است که از عراق خارج نمیشوند. صدام و رژیم بعث رفتند و آمریکا و انگلیس ماندهاند و خبر از تداوم حضور نظامی خود طی چند دههی آینده نیز میدهند.
*- ولی این امکان را به ایران ندادند، چرا که پس ناکامی صدام در جنگ با ایران، تحریکش کردند که به کویت حمله کند و سپس به همین بهانه و نیز بهانهی برخورداری از سلاح های کشتار جمعی برای عوام فریبی، به عراق حمله کردند و سریع اشغالش کردند که مردم آنجا نتوانند یک نظام محکم و سالم و امن برای خود ایجاد کنند و در همان ابتدای اشغال نیز کُردستان عراق را خود مختار اعلام کردند تا به اهداف تجزیه نزدیکتر شوند.
ب - اما غرامت مسئله دیگری است، غرامت این است که وقتی در محاکم بینالمللی ثابت شد که متخاصم کدام کشور بوده است، محکوم به پرداخت زیانهای وارده میگردد. این بُرد جمهوری اسلامی ایران در خاتمه این جنگ بود. هر چند که شرایط اخذ غرامت مصوب برایش ایجاد نشده است، اما حق معنویِ سیاسی را گرفت و حق مادی به عنوان طلب این کشور از عراق به جای خودش باقی است. پس ایران میتواند که هم اکنون نیز مطالبه غرامت کند، نیازی نیست که به آن کشور حمله کرده و مثلاً چاههای نفتش را بگیرد، تا به این بهانه خودش مورد حمله ناتو و ... واقع شود، بلکه میتواند سریعاً پرونده را در محاکم بینالمللی به جریان اندازد و مطالبه غرامت کند.
ج - اما چند مسئله وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد، از جمله: امریکا نیز کار خودش را بلد است، شرایطی ایجاد نموده که هر گونه چالش بین ایران و عراق در حال حاضر، به نفع او و به ضرر هر دو کشور تمام میشود؛ و دیگر آن که جمهوری اسلامی ایران را تحریم اقتصادی کرده است، پس هر گونه غرامتی نیز اگر به فرض (از ناحیه درآمد نفتی عراق) مطالبه و وصول نماید، به بانکهای خارجی واریز شده و سریعاً بلوکه و در واقع مصادره میشود. چنان چه هر گاه مجبور شدند یک میلیون دلار یا صد میلیون دلار یا ... به ایران پرداخت کنند، یک اتهامی وارد کردند و پروندهای به محکمهای بردند و چند برابر آن ایران را محکوم کردند و از سرمایههای بلوکه شده ایران برداشت نمودند.
*- به همین مذاکرات 1+5 در یک سال گذشته دقت کنید. امریکا و اروپا به جای آن که غرامت خسارات وارده بر جمهوری اسلامی ایران، از ناحیه تحریم، ترور و ... را بدهند، مبلغ ناچیزی از پولهای خودمان را اجازه دادند که در چند قسط برداشت نماییم؛ اما سریعاً ایران را چندین و چند برابر، در دادگاه دیگر محکوم کردند. حالا حتی اگر مصوب کنند که کلاً تحریم بانکی ایران را لغو کردیم و تمامی سرمایههای ایران و مطالباتش آزاد شده است، بخش اعظم آن، بابت همین محکومیتها، دوباره به جیب آنها میرود و مبلغ قابل توجهی باقی نمیماند.
پس یک نظام اندیشمند و بصیر، تمامی اوضاع و شرایط را باید در تمامی تعاملات خارجی خود در نظر بگیرد.
کلمات کلیدی:
سیاسی