ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: آیا امروزه دولت جمهوری اسلامی ایران که از ما و منتخب خودمان است، عیناً طبق سیاست‌های نظام و فرمایشات مقام معظم رهبری و مطالبات مردم عمل می‌کند؟ مجلس چطور؟ دولت قبلی چطور؟ دولت خاتمی چه؟ دولت هاشمی چه کرد؟!

خب، حالا در سیاست کلان چه باید بکنیم؟! باید هر کدام را به دلیلی کنار بگذاریم؟ باید پشت دولت و مجلس را خالی کنیم تا دشمنان داخلی و خارجی فرصت را برای به آشوب کشیدن کشور و به یغما بردن سرمایه‌ و تجزیه خاک آن مناسب دیده یا یورش آورند؟!

فرمایشات، بیانات و حتی دستورالعمل‌های مقام معظم رهبری کاملاً روشن و واضح است، خواستگاه و مطالبات مردم نیز روشن است، عملکرد دولت و مجلس نیز روشن است، آیا کاملاً تطبیق دارند؟! آیا هیچ اختلاف زاویه‌ی آشکار و نهان – عمدی و سهوی وجود ندارد؟!

آیا مذاکرات با گروه 1+5، عیناً منطبق با فرمایشات و رهنمودهای ایشان انجام گرفت، یا تفاهمنامه با رعایت تمامی خطوط قرمز و نکات حایز اهمیت امضا شد؟ یا دست دادن وزیر خارجه با اوباما (که پسر خاله بازی نیست، بلکه حسابشده و مؤثر در رفتار سیاسی می‌باشد)، موافق سیاست‌های خُرد و کلان این نظام و خواست مردم بود؟! یا در نگاه اقتصادی [خارج محور و درون محور] و سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی برای اجرای "اقتصاد مقاومتی"، مطابق اصول نظام عمل می‌شود؟!

خب، حال چه کنیم؟ دست از حمایت (البته با انتقاد و اصلاح و پافشاری بر مطالبات) بکشیم؟ و آیا باید مجلس، دولت و مردم را روبروی هم قرار دهیم؟!

فلسطین و حماس:

هیچ‌گاه اجازه ندهید که مسائل کلان سیاسی را چه در مقام تئوری و چه در جایگاه عمل، با شعارهای احساسی به ما دیکته و القا نمایند.

به قول آن دکترای اقتصاد مسلمان و فرانسوی (که نخواست نامش ذکر شود)، حکومت را در غرب، از سیستم دموکراتیک و ساختار «دولت - ملت»، به سیستم «شوک احساسی» منتقل کرده‌اند، چرا که اهداف و کارهایشان منطق ندارد. موجی ایجاد می‌کنند و بر اساس آن موج احساسی، اهداف خود را محقق می‌گردانند.

همین روش را در داخل کشورها و اذهان عمومی مردم، به کار می‌گیرند.

●- همگان می‌دانند که امروزه "نظام جمهوری اسلامی ایران" و البته آن هم به خاطر درایت، بصیرت و تدابیر حکیمانه‌ی مقام معظم رهبری و نیز حمایت جدی مردم، نقش تعیین کننده‌ای در منطقه دارد، تا آنجا که اگر این حمایت نبود، نه تنها فلسطین، بلکه سوریه و عراق نیز به طور کامل سقوط کرده بودند و اسرائیل حاکم مطلق منطقه شده بود.

●- همگان می‌دانند که معضل رژیم غاصبی به نام "اسرائیل" و جنایات آن، فقط متوجه سرزمین و مردم فلسطین نمی‌باشد، بلکه پایگاهی برای امریکا و صهیونیسم بین‌الملل، در تجزیه کشورهای منطقه، در راستای تحقق حکومت جهانیِ امریکایی می‌باشد.

●- همگان می‌دانند که اگر چه مردم فلسطین، بیش از شصت سال است که در عین آوارگی و کشتار، مقاومت می‌کنند، اما هر گونه مبارزه‌ای با اسرائیل، چه حماس، چه انتفاضه، چه حزب‌الله و ...، با حمایت قاطع و صریح جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته و چنان قدرت یافته که ظرفیت مقاومت اسرائیل در حملات را به چند روز کاهش داده است.

●- همگان می‌دانند که اگر با اسرائیل در فلسطین و لبنان و غزه، مقابله نشود، باید در شیراز و اصفهان و تهران با جریان صهیونیستی و عوامل گوناگونش جنگید.

***- در چنین شرایطی، اتخاذ سیاست، اصولی و فروعی دارد؛ و اصول هیچ گاه نباید در راه فروع قربانی شوند. لذا اصل بر این است که نظام جمهوری اسلامی ایران، مسئله فلسطین را یک مسئله اصلی می‌داند و از تمامی کشورها، گروه‌ها، سازمان‌ها، احزاب و مردمی که با اسرائیل در جنگ هستند، به حد توان حمایت می‌کند.

پس مبنای حمایت، اطاعت و پیروی کامل از سیاست‌ها و مواضع و تعاملات جمهوری ایران در تمامی جبهه‌ها، موضوعات و تعاملات نمی‌باشد، بلکه مقابله و مبارزه با رژیم اشغالگر، جلاد و بچه کُش اسرائیل است.

نقش حمایت مردم:

امریکا، انگلیس، اسرائیل، سعودی و تمامی بنیانگذاران، حامیان و مزدوران اسرائیل، به خوبی می‌دانند که حکومت‌ها و دولت‌ها، بدون حمایت افکار و رفتار عمومی، نمی‌توانند در پیشبرد سیاست‌های خود موفق باشند، لذا حتی اگر شده حوادثی چون 11 سپتامبر یا فاجعه پاریس را راه می‌اندازند، تا مردم موافق حملات آنها به افغانستان و سوریه و ... شوند.

پس روش است که تمامی سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز با حمایت مردم محقق می‌گردد؛ از این رو سعی دارند در عرصه‌ی جنگ نرم، به هر نحوی که شده، اذهان عمومی را نسبت به حمایت از فلسطین و مقابله با اسرائیل، مخالف یا دست کم مردد کنند.

پس، به هر بهانه‌ای که شده، نسبت به این مواضع ایجاد تشکیک می‌کنند. ولی ما باید هوشیار، بصیر و در میدان باشیم. مگر می‌شود که یک ملت، به آن چه در اطرافش اتفاق می‌افتد، ناآگاه و بی‌تفاوت باشد؟!

مقام معظم رهبری:

«امروز در دنیا این نزاعی که وجود دارد یک نزاع واقعی است. طرفهای مقابل هم طرف‌هایی هستند که از ارزش‌های انسانی خیلی فاصله دارند، خیلی. لذا قضایائی در همین دوروبر خود ما اتّفاق می‌افتد که ما نسبت به این قضایا نمیتوانیم بی‌تفاوت باشیم.

اوّل، قضیّه‌ی فلسطین است، مسئله‌ی فلسطین. مسئله‌ی فلسطین مسئله‌ی کوچکی نیست. خب، قریب شصت سال مثلاً یا شصت و چند سال از اشغال سرزمین فلسطین میگذرد؛ این مردم -فلسطینی‌ها- چند نسل عوض شدند امّا آرمان فلسطین باقی است؛ دشمن سعی‌اش این است که آرمان فلسطین را از بین ببرد؛ آرمان فلسطین باقی است.

متأسّفانه دولت‌های عرب آن‌قدر به کارهای دیگر مشغولند که فرصت نمی‌کنند یا نمی‌خواهند -رودربایستی‌ها نمی‌گذارد یا ملاحظات گوناگون دیگر؛ هم‌پیمانی‌ها با آمریکا و دیگران - که به مسئله‌ی فلسطین برسند؛ مسئله‌ی فلسطین خیلی مسئله‌ی مهمّی است، ما نمی‌توانیم مسئله‌ی فلسطین را رها کنیم.» (4/9/1394)

 

مشارکت و هم افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

آیا با توجه به برخی از سیاست‌های حماس، ادامه کمک‌های ما صحیح است؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7050.html

 

دعوت:

کانال رسمی تلگرام پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات

تلگرام را به آخرین نسخه به روز نمایید. سپس برای عضویت بر روی آدرس زیر کلیک نمایید.

 https://telegram.me/x_shobhe

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی