پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): چرا به این همه مستندات حقیقی  واقعی دیگر استناد نمی‌نمایند؟!

بدترین آفت و بیماری همین است که اگر دانستید انحراف و اعوجاجی پیدا شده، بگویید: «باید با آن کنار بیاییم»! این یک اندیشه‌ و باور ذلیلانه‌‌ای است که از دیرباز، از سوی مستکبران به اذهان عمومی مردم القا شده و می‌شود و حتی امروزه در قالب مباحث روانشناسی - اخلاق و ایسم‌های نوین نیز دیکته می‌شود.

اصلاحات - لازم است توجه نماییم که این انشا و دیکته‌ی غلط، فقط و فقط در عرصه‌ی سیاست و حکومت مطرح می‌شود تا اندیشه‌ و امید حرکت برای هر گونه اصلاحی را در نطفه بخشکاند. وگرنه کدام انسان عاقلی، وقتی ببینند آفتی به جان خودش، یا کشاورزی، یا اقتصادش افتاده، می‌گوید: «این را می‌دانیم و باید با آن کنار بیاییم»؟! اگر چنین بود، نه تنها دیگر هیچ اخلاقیات، عقلانیت و عدالتی باقی نمی‌ماند، و هیچ حرکتی برای مقابله با آفت برای احیا و اصلاح صورت نمی‌پذیرفت، بلکه اصلاً موجود زنده‌ای [اعم از گیاه، حیوان و انسان] باقی نمی‌ماند.

انبیا و اولیای الهی، همه برای "اصلاح" و "آفت‌زدایی" از جان انسان و بافت‌های اعتقادی و اخلاقی منحط و اصلاح ساختارهای اجتماعی (حکومت، اقتصاد و ...) آمده‌اند؛ و ضرورت اصلاح مداوم و مستمر، آنقدر برای بشر حیاتی و روشن است که حتی مستکبران، ظالمان، جانیان، مفسدان و خائنان عالم نیز برای فریب مردمان، دم از "اصلاح و اصلاحات" زده و می‌زنند. چنان که فرمود:

« وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ » (البقره، 11)

ترجمه: و هرگاه به آنها گفته می‌شود که در زمین فساد (تباهی) نکنید، می‌گویند: «به درستی که ما خود اصلاح گرایانیم».

سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام فرمودند که «من برای اصلاح امت جدم خروج می‌نمایم، برنامه (استراتژی) من امر به معروف و نهی از منکر است، و روش (تاکتیک) من نیز به سیره‌ی جدم و پدرم می‌باشد»؛ یعنی آنها نیز همین کار را انجام دادند.

امروزه، تمامی این سازمان‌ها، نهادها، مؤسسات و حتی دادگاه‌های بین‌المللی، برای انجام اصلاحات درست شده‌اند، اگر چه خود ابزار قدرت‌های فاسد باشند – تمامی قوانین برای انجام اصلاح و از میان برداشتن موانع مصوب می‌گردند و تمامی آموزش‌ها نیز برای همین است؛ پس چرا نوبت به آفت و انحراف در سیاست، حکومت و دولت که برسد، می‌گویند: «فساد هست و باید با آن کنار بیاییم»؟! آیا شریعت چنین حکمی نموده و یا عقلانیت چنین دستورالعملی را تصدیق می‌نماید؟!

کنار آمدن با فساد و تباهی نیز خودش نوعی سیاست است، اما سیاست ذلت. و «هَیهات منّ الذلة».

آفت – در کنار هر موجود زنده‌ای، آفت و آفت‌هایی وجود دارد. کِرم‌ها در کنار هر ریشه‌ای مشغول تغذیه هستند، و گاه از صد میوه‌ی یک درخت، به درون یکی از آنها نیز نفوذ می‌کنند. حشرات ریز و درشت، در لابه‌لای پوست شیرها و فیل‌ها و نیز لابه‌لای پرهای عقاب‌های تیز پرواز لانه می‌سازند و اتفاقاً از خون‌شان نیز تغذیه می‌کنند.

در سیر معنوی و صراط مستقیم نیز همین‌طور است؛ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «هیچ  چیزی به حق، نزدیک‌تر از باطل نیست». خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: در کنار هر پیامبری، شیاطینی نیز هستند. هر کجا که سعید باشد، شقی هم هست. میزان سعادت هر چه بالاتر باشد، میزان شقاومت در مقابل آن بالاتر است. امیرالمؤمنین علیه السلام را اشقی الاشقیاء کشت. دشمنان پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و اسلام و قرآن، چنان نزدیک به یاران بودند که در خطبه‌ی غدیر فرمود: «این منافقین در جمع شما هستند و من نام تک تک آنها را می‌دانم، اما در این موقعیت، مأمور به افشای آن نمی‌باشم». پس کِرم و فساد همیشه بوده، هست و خواهد بود.

مرگ حق - مرگ انقلاب:

اما چنین نیست که اگر کسی چند کِرم را کنار ریشه‌ای دید و یا حتی اجتماعی از انبوه آنان را دید، در عین حال که تنومندی و باروری درخت را نیز می‌بیند، بگوید: "ریشه خورده شده و خشکانده شده است"! و چنین نیست که اگر کسی با میکروسکوپ یا هر ابزار بزرگ‌نمای دیگری، انواع باکتری‌ها، میکروب‌ها، سلول‌های بیمار، یا حتی سلول‌های مُرده‌ای را دید، بتواند حکم دهد که "این زنده‌ی پویا، دیگر مُرده است"! 

این شعار نیست که "حق و اهل حق هیچ‌گاه شکست نمی‌خورند"؛ چرا که "حق" خداوند سبحان و عزیز (نفوذ ناپذیر) است و همه مخلوق او هستند، و اهل حق نیز به قوت او تکیه دارند؛ پس شکستی در کار نیست، چنان که فرمود:

«كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ» (المجادله، 21)

ترجمه: خداوند چنین مقرر داشته که من و رسولانم پیروز می‌شویم؛ چرا که خداوند قوّی و شکست‌ناپذیر است!»

حکایت ما، حکایت تداوم طوفان مهلک و کشتی نوح علیه السلام است. طوفان خانمان برانداز و امواج بلند هلاک کننده، همیشه در جریان هستند؛ اما روی این دریای طغیان کرده، یک کشتی روان است که به امر خدا ساخته شده و با «بسم الله» حرکت می‌کند؛ یعنی با نشانه‌های خدا حرکت می‌کند و هیچ موجی بر آن غلبه نمی‌یابد.

سکان‌دار، مرتب و با صدای بلند اعلام  می‌دارد که سوار شوید تا نجات یابید. هر که سوار شود، اهل کشتی محسوب می‌گردد و نجات می‌یابد، و هر که سوار نشود، "اهل" نیست و هلاک می‌گردد، اگر چه فرزند پیامبر باشد. چه رسد به این "آقازاده"ها و کسانی که ادعای صحابه بودن برای امام خمینی رحمة الله علیه می‌کنند.

جایگزینی:

پس، کشتی نجات هیچ‌گاه غرق نمی‌شود و در طول زمان هیچ گاه از حرکت بر روی امواج باز نمی‌ماند، هر جا مستقر گردد، حیات را از نو به جریان می‌اندازد و نسل‌ها از اهلش پیدا و منتشر می‌شوند. و هیچ فرقی ندارد که 72 نفر سوار این کشتی شوند، یا 7 یا  17میلیارد نفر.

مهم این است که گاه متکبرانی که [چون پسر نوح] گمان کردند که به بلندی کوه، به طبیعت، به ابزار، به ماده‌گرایی، به ثروت و قدرت پناه می‌برند تا مصون بمانند، به کثرت خود نگاه می‌کنند و بصیرت را از دست می‌دهند؛ پس خداوند متعال آنان را غرق می‌کند، هلاک می‌سازد و یک گروه دیگر را جایگزین آنها می‌نماید که همه محبان او هستند و با عزت و نفوذناپذیری تمام، در مقابل طوفان بلایا و امواج خروشان کفر، استکبار و ظلم،  ایستادگی و مقابله می‌کنند:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ‌» (المائدة، 54)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى‌‏آورد كه آنان را دوست مى‌دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامت‌گرى نمى‏‌ترسند؛ اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مى‌دهد و خدا گشايش‌گر داناست.

کِرم‌های این انقلاب:

بنابراین، این انقلاب از همان روزی که بنیانش نهاده شد، از یک  سو با طوفان‌ها وسونامی‌های سهمگین بیرونی طرف بوده، و از یک سو با کِرم‌ها و آفت‌های درونی که از پوست، گوشت و خون خودش تغذیه می‌کردند و می‌کنند، مواجه بوده است و همیشه نیز چنین خواهد بود.

حال یک عده، که کمتر از کِرم هستند و از آن کِرم‌ها تغذیه می‌کنند نیز برای امید دادن به بقای خودشان، میکروسکوپ تبلیغاتی خود را روی کِرم‌ها و انگل‌های انقلاب می‌گیرند و می‌گویند: «کار تمام شده است»! درست مثل این است یک عده سوار بر کشتی یا قطاری شوند که با قدرت و سرعت در حرکت است، اما  به جای موتور و  پروانه‌های قدرتمند کشتی، لوکومتیو و واگن‌های زیبای قطار و نیز سرنشینان ارزشمند آن، سطل اشغال و پشه‌های دورش را نشان دهند!

بنابراین، اگر خزه‌هایی دور پروانه پیچیده‌اند و در آنها نیز کِرم‌ها و حشراتی وجود دارد – اگر رسوباتی در مسیر سوخت موتور قرار گرفته‌ است – اگر پس از طی مسافت، نیاز به تقویت برق و بنزین است و ...، وظیفه سرنشینان این است که "اصلاح" کنند، نه این که با آن کنار بیایند.

و صد البته گاهی رفع نواقص و دفع مشکلات، آسان انجام می‌شود، با یک سوخت‌گیری مجدد کار تمام می‌شود – گاهی کمی سخت‌تر است و مهندسی و غواصی می‌خواهد – گاه بیماری که خود را با علائمی نشان می‌دهد، با یک داروی ساده و قرصی کوچک مرتفع می‌گردد و گاهی عمل جراحی لازم است که حتماً مقداری [کم یا زیاد] خونریزی هم دارد و نیاز به تزریق خون تازه نیز ضرورت دارد.

نکته:

اگر در میان 20 هزار مسئول مملکتی در سطوح گوناگون، 200 نفر فاسد باشند، [اگر چه یک نفرش هم زیاد است]، ولی فقط یک درصد را شامل می‌گردد – اگر در یک شهر 10 میلیون نفری، فقط 200 هزار نفر برای آشوب به خیابان بریزند، شهر شلوغ می‌شود، آرامش و امنیتش با خطر مواجه می‌گردد، اما واقع این است که این عده، فقط دو در صد را شامل شده‌اند؛ چنان که اگر از 50 میلیون افراد بالغ، فقط دو میلیون مخالف باشند، فقط چهار درصد را شامل شده است. یا فرض بگیرید زنگ زدگی و رویکرد به تباهی، حتی ده درصد را شامل شود؛ حال چرا نود درصد یا بیشتر را نبینیم؟!

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی) 

پرسش:

به فیلم لاتاری و دیالوگ «به این انقلاب کرم افتاده و داره ریشش رو می‌خوره» استناد نموده و می‌گویند: فساد را می‌بینیم و ...؟!

پاسخ:

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9398.html

 

کلمات کلیدی:  سیاسی