پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

در آن زمان، بسیاری از غربی‌ها، از جمله یونانی‌ها، چنین گمان‌هایی داشتند، اما هرگز مسلمانان چنین گمان‌هایی نداشتند! بسیاری از کشفیاتی که به نام غربی‌ها ثبت شده، در قرآن کریم یا آموزه‌های اسلامی بیان شده است.

مهم است که آیات قرآن کریم را صادقانه بخوانند؛ یعنی حتی اگر قبول و باور ندارند، با دقت در کلمات و متن بخوانند تا بفهمند چه می‌فرماید، بعد اگر نقدی، سؤالی یا شبهه‌ای دارند مطرح کنند؛ چرا که برخورد مغرضانه و ظالمانه با قرآن کریم، سبب انحراف و دوری بیشتر می‌شود:

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (الإسراء، 82)

- و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى‌كنيم؛ و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى‌افزايد!

●- صِرف این که در یک آیه، هم از شب و روز سخن فرموده باشد و هم از خورشید، دلیلی نیست که گفته شود: «شاید گمان می‌کردند که شب و روز از گردش خورشید است»، چه بسا در همان آیه، از ماه نیز سخن فرموده باشد؛ چنان که از علم خداوند نیز سخن فرموده است.

●- این نوع برداشت‌های عجولانه و البته مغرضانه، از ناحیه کسانی صورت می‌پذیرد که اصلاً خدا و قرآن مجید را قبول ندارند! و گرنه می‌دانستند که او خالق و علیم است؛ کشف علمی نمی‌کند و گمان نیز نمی‌نماید؛ بلکه این علم اوست که در دو کتاب خلقت و وحی تجلی یافته است.

حرکت سیارات در مدار معین:

«وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ» (الأنبیاء، 33)

- او كسى است كه شب و روز و خورشيد و ماه را آفريد؛ هر يك در مدارى در حركتند !

"فَلک" را بیشتر به "آسمان" معنا کرده‌اند، اما معادل آسمان در عربی، کلمۀ "السّماء" می‌باشد. "فَلک" که در فارسی به آن "سپهر" گفته می‌شود، یعنی «جایگاه گردش ستارگان»، یا همان "مدار – دایره‌وار – حرکت دوری"، و قرار گرفتن و حرکت در مدار معین است که سبب می‌شود هر کدام جداگانه حرکت کنند و برخوردی پیش نیاید.

حرکت زمین:

دانشمندان غیر مسلمان، تا مدت‌ها گمان داشتند که زمین ثابت، ساکن و بی‌حرکت است، اما فرمود: زمین بسیار سریع‌تر از آن چه تصور کنید، در حرکت است:

«وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ» (النّمل، 88)

- كوه‌ها را مى‌بينى، و آنها را ساكن و جامد مى‌پندارى، در حالى كه مانند ابر در حركتند؛ اين صنع و آفرينش خداوندى است كه همه چيز را متقن آفريده؛ او از كارهايى كه شما انجام مى‌دهيد مسلّماً آگاه است!

خورشید و ماه:

دربارۀ خورشید که دانشمندان غربی پس از کشف گردش زمین، تا مدت‌ها گمان می‌کردند که پس خورشید ثابت و ساکن است، و نیز دربارۀ سیارۀ ماه، فرمود که آنها نیز حرکت دارد و هیچ سیاره‌ای بی‌حرکت نیست و اینها همه از "مقدرات = اندازه‌گذاری‌های" خداوند علیم است:

«وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ» (یس، 38)

- و خورشيد (نيز براى آنها آيتى = نشانه هدایت کننده‌ای است) كه پيوسته بسوى قرارگاهش در حركت است؛ اين تقدير خداوند قادر و داناست.

«وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ» (یس، 39)

- و براى ماه منزلگاه‌هايى قرار داديم، (و هنگامى كه اين منازل را در مدار خود طى كرد) سرانجام به شکل «شاخۀ كهنۀ قوسى شكل و زرد رنگ خرما = هلال» در مى‌آيد (دیده می‌شود).

شبانه روز:

دربارۀ پیدایش شبانه روز، می‌فرماید که تجلی علم الهی در مقدرات (اندازه‌ها) می‌باشد و نفرموده که از حرکت خورشید به دور زمین می‌باشد:

«يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ» (الحدید، 6)

- شب را بروز و روز را بشب در مى‌آورد و او به اسرار دلهاى مردم كاملا آگاه است.

شبانه روز و خورشید:

اگر به آیاتی که در آنها سخن از "شبانه روز" و "خورشید" با هم آمده دقت شود، معلوم می‌شود که بحثی از گردش خورشید به دور زمین و سببیت آن در پیدایش شب و روز ندارد، بلکه تصریح می‌نماید که خورشید و ماه نیز همچون زمین، مسخر هستند و به سوی پایان (اجل) خود در حرکت می‌باشند:

«أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ» (لقمان، 29)

- آيا نديدى كه خداوند شب را در روز، و روز را در شب داخل مى‌كند، و خورشيد و ماه را مسخّر ساخته و هر كدام تا سرآمدشان به حركت خود ادامه مى‌دهند؟! خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.

«يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ» (فاطر، 13)

- او شب را در روز داخل مى كند و روز را در شب؛ و خورشيد و ماه را مسخّر كرده، هر يك تا سرآمد معيّنى به حركت خود ادامه مى‌دهد؛ اين است خداوند، پروردگار شما؛ حاكميّت (در سراسر عالم) از آن اوست: و كسانى را كه جز او مى‌خوانيد (و مى پرستيد) حتى به اندازۀ پوست نازك هستۀ خرما مالك نيستند!

«خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ» (الزّمر، 5)

- آسمانها و زمين را بحقّ آفريد؛ شب را بر روز مى پيچد و روز را بر شب؛ و خورشيد و ماه را مسخّر فرمان خويش قرار داد؛ هر كدام تا سرآمد معيّنى به حركت خود ادامه مى‌دهند؛ آگاه باشيد كه او قادر و آمرزنده است!

●- بنابراین، در تمامی این آیات، سخن از حرکت خورشید و جریان این حرکت (يَجْرِي) به سوی پایان خودش می‌باشد، نه حرکت به دور زمین و سببیت در پیدایش شب و روز.

*- خورشید در حرکت وضعی‌اش، به دور محور خودش می‌چرخد که هر دور به زمان ما را 25 روز و نیم گفته‌اند.

*- خورشید و تمام کهکشان ما، به سوی یکی از صورت‌های فلکی به نام «صورت الجاثی» که نسبت به خورشید در سمت شمال آسمان واقع شده است حرکت می‌کنند.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

شبهه می‌کنند که که چرا به شب و روز و نیز خورشید، در یک آیه اشاره شده؛ آیا این اشتباه قرآن است که زمانی گمان می‌کردند، خورشید به دور زمین می‌چرخد؟!

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/Anbiya/11457.html

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   آیات قرآن   سوره انبیاء