ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: آیاتی که سؤال کننده محترم به آنها اشاره نموده‌اند، به شرح ذیل می‌باشد:

« بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّى يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ » (الأنعام، 101)

ترجمه: پديدآورنده (بى‏سابقه و بى‏الگوى) آسمان‏ها و زمين است، چگونه و از كجا او را فرزندى باشد در حالى كه او را همسرى نبوده! و همه چيز را او آفريده و او به همه چيز داناست.

« قَالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ » (آل‌عمران، 47)

ترجمه: مريم گفت: پروردگارا، چگونه براى من فرزندى خواهد بود در حالى كه هيچ بشرى با من تماس نگرفته؟! گفت: همين طور است خداوند آنچه بخواهد مى‏آفريند، چون چيزى را اراده حتمى كند جز اين نيست كه به آن مى‏گويد: باش، پس بى‏درنگ مى‏باشد.

اگر به آیات قرآن کریم استناد می‌کنیم، دقت نماییم که:

الف – در آیه اول تصریح نمود که آن چه در زمین و آسمان‌هاست، همه خلق بدیع (بدون سابقه و الگوی) اوست. یعنی هیچ کس حق ندارد که هیچ خلقی را فرزند او بخواند و یا اساساً چیزی یا کسی را فرزند خدا یا هر چیزی به غیر از مخلوق خدا تصور نماید.

در آیه دوم نیز تصریح نمود که فرزند مریم علیهاالسلام نیز خلق است، منتهی خدا برای خلقش محتاج اسبابی که برای ما گذاشته نمی‌باشد، به نوع دیگر نیز می‌تواند خلق کند و از جمله خلق به واسطه‌ی «امر».

ب – تولد فرزند، نتیجه‌ی چرخه‌ی زاد و ولد یا تولید مثل می‌باشد که به واسطه‌ی زوجیت و نزدیکی و انتقال نطفه به رحم و امزاج صورت می‌پذیرد، مگر آن که به عالم «امر» مربوط شود و معجزه‌ای رخ دهد. پس فرمود: حضرت آدم (ع) پدر و مادر نداشت، او را از خاک آفریدم؛ و فرمود: خلقت حضرت عیسی (ع) نیز مثل خلقت آدم است، یعنی پدر نداشت. خواستم به شما قدرت خود در خلقت را نشان دهم. اما قانون تولد، همان نزدیکی است، لذا فرمود: خدا همسری ندارد که فرزند داشته باشد.

ج – بارداری حضرت مریم علیهاالسلام نیز بدون عاملیت «غیر» نبوده است، یعنی به خودی خود باردار نشد. او شوهر نداشت، اما بالذاته باردار نشد. بلکه نطفه‌ای که باید از طریق نزدیکی با یک مرد در رحم او قرار می‌گرفت، به امر خدا، به وسائط دیگری در رحم او قرار گرفت.

د- حال برای [العیاذ بالله]، فرزنددار شدن خدا، چه تصوری می‌توان نمود؟ همسر داشته و یا در مورد خودش معجزه نشان داده تا باردار شود و فرزندی از او متولد گردد؟ فرض دوم که معنا ندارد، فرمود: هر چه را بخواهم خلق می‌کنم، هر چه را بخواهم به او می‌گویم باش و او بود می‌شود « يَخْلُقُ مَا يَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ » و همه چیز را خلق می‌کنم، نه این که بزایم. فرض اول نیز منوط به همسر داشتن است که مستلزم مثل و مانند داشتن می‌باشد تا با او نزدیکی صورت پذیرد. لذا فرمود او «لَیسَ کَمِثلِه شَیء» است و برای او مثل و مانندی نیست، همه چیز خلق اوست، پس او همسری ندارد.

نکته:

تمامی اندیشه‌هایی که برای خدا فرزند قایل شدند، او را «پدر» خوانده‌اند.

مادر، وقتی مادر است که فرزندی از رحم او به دنیا آید و خدا جسم نیست که جنسیت و نیز رحم داشته باشد، و پدر نیز وقتی پدر است، که همسری برای او فرزندی به دنیا آورد. لذا فرمود: خدا که همسر ندارد تا فرزند داشته باشد. 

جدید:

نکته‌ها/به قلم شما: هم سامری زیاد شده است، هم گوساله و هم گوساله پرست

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   سوره آل عمران   سوره انعام